CBD a Spektrum Autyzmu (ASD)

CBD a spektrum autyzmu to temat, który w ostatnich latach zyskuje na znaczeniu w środowisku medycznym i naukowym. Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) obejmują szeroki zakres stanów neurorozwojowych, które wpływają na komunikację, interakcje społeczne oraz zachowanie. W miarę jak rośnie liczba diagnozowanych przypadków autyzmu, naukowcy i lekarze poszukują skutecznych metod terapii, które mogą poprawić jakość życia osób z ASD.

Kannabidiol (CBD), naturalny związek chemiczny pozyskiwany z konopi, jest jednym z potencjalnych środków, który wykazuje obiecujące wyniki w łagodzeniu niektórych objawów autyzmu. CBD jest znane z działania przeciwzapalnego, przeciwlękowego i neuroprotekcyjnego. Przez co jest przedmiotem intensywnych badań w kontekście różnych schorzeń, w tym ASD. Wstępne badania oraz liczne raporty anegdotyczne sugerują, że CBD może pomóc w redukcji problematycznych zachowań. W tym w poprawie komunikacji oraz zmniejszeniu poziomu lęku u osób z autyzmem.

Czym dokładnie są zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD)?

Większość praktyków zna terminy autyzm i zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD), ale szczegółowe zrozumienie tego zaburzenia może sprawiać trudności. ASD obejmuje szeroki zakres stanów neurorozwojowych charakteryzujących się trudnościami w komunikacji. W tym interakcjach społecznych oraz ograniczonymi, powtarzalnymi wzorcami zachowań. Ponadto ASD odnosi się do różnorodnych zdolności i funkcji, które mogą być łagodne lub poważne. Do spektrum autyzmu zalicza się również zespół Aspergera, który opisuje osoby z normalną lub ponadprzeciętną inteligencją, ale z trudnościami w interakcjach społecznych i komunikacji.

Od jak dawna wiemy o ASD?

Autyzm został po raz pierwszy rozpoznany jako odrębne zaburzenie pod koniec lat 30. XX wieku. Oto krótka historia rozwoju badań nad autyzmem:

1938: Leo Kanner, austriacki psychiatra dziecięcy pracujący w USA, rozpoczął badania nad dziećmi wykazującymi autystyczne zachowania.

1943: Kanner opublikował swoje badania, wprowadzając termin „autyzm wczesnodziecięcy”.

1944: Hans Asperger zidentyfikował grupę dzieci o normalnej lub ponadprzeciętnej inteligencji, ale z trudnościami w komunikacji i interakcjach społecznych, co doprowadziło do zdefiniowania zespołu Aspergera.

1979: Lorna Wing i Judith Gould badały dzieci w Londynie, odkrywając, że niektóre z nich mają objawy autystyczne niepasujące do opisu Kannera.

1988: Lorna Wing ukuła termin „kontinuum autystyczne” dla szerszego spektrum objawów.

1996: Wing wprowadziła termin „spektrum autystyczne”.

Od lat 90. XX wieku nastąpił ogromny postęp w badaniach nad ASD, co pozwoliło lepiej zrozumieć i wspierać osoby dotknięte tym zaburzeniem.

Co powoduje zaburzenia ADS? 

Przyczyny ASD są złożone i wieloczynnikowe. Prawdopodobnie w grę wchodzi element genetyczny. Badania pokazują, że jeśli jedno z bliźniąt jednojajowych ma autyzm, istnieje około 60% szans, że drugie również będzie miało ASD. Ale mogą nie mieć go w tym samym stopniu – jeden może być bardzo upośledzony, podczas gdy drugi jest bardzo sprawny. Aktywność mózgu i obwody mózgowe osoby z autyzmem różnią się od tych, które występują u osób nie dotkniętych tym schorzeniem. U niektórych osób z autyzmem ważna substancja chemiczna w mózgu znana jako serotonina jest produkowana w większych ilościach. Ten wyższy poziom stwierdzono również u bliskich krewnych, nawet jeśli sami nie są dotknięci autyzmem.

Niektóre dzieci mogą mieć problem z układem odpornościowym i/lub chemicznym, który prowadzi do autyzmu. Naukowcy sugerują, że jedną z przyczyn mogą być infekcje wirusowe, zatrucie rtęcią, alergia na gluten i kazeinę lub problemy z drożdżakami. Próbki włosów i krwi dzieci z autyzmem wykazują znacznie wyższy poziom trucizn środowiskowych niż próbki pobrane od dzieci bez autyzmu. Wśród tych trucizn znajdują się aluminium, ołów i antymon, trudnopalna substancja chemiczna w produktach gospodarstwa domowego.

Wydaje się, że biorąc pod uwagę wszystkie te odkrycia razem, prawdopodobne jest, że ASD może wystąpić u dziecka z określonym składem genetycznym i / lub które jest dotknięte toksynami środowiskowymi, które wpływają na jego układy wewnętrzne i mózg.

Obawy, błędne wyobrażenia i błędy dotyczące autyzmu

W społeczeństwie krąży wiele mitów na temat ASD, które zostały obalone przez badania, jednak niektóre z nich wciąż są popularne. Jeden z nich głosi, że nie można wyleczyć ASD. Jest to prawda w tym sensie, że nie ma żadnych tabletek, terapii ani leków, które ktoś może zażyć, aby „wyzdrowieć” z autyzmu. Ale ponieważ rozumiemy więcej na temat tego schorzenia i sposobów radzenia sobie z nim, są dzieci z ASD, które nauczyły się przezwyciężać cechy, które uniemożliwiały im prowadzenie pełnego i udanego życia.

Osoby z autyzmem mają jakiś wyjątkowy dar

Pomysł ten jest powszechnie akceptowany ze względu na filmy i programy telewizyjne o niektórych osobach z autyzmem, które rzeczywiście mają wielki talent. To prawda, że są dzieci z ASD, które mają wybitny talent, często do liczb lub umiejętności matematycznych, takich jak muzyka lub rysunek techniczny. Ich talent zazwyczaj dotyczy jednego obszaru i często są one słabsze w przypadku większości innych umiejętności i zdolności potrzebnych do radzenia sobie w codziennym życiu. Jednak większość dzieci z ASD nie ma nadzwyczajnego talentu.

Osoby z ASD nie potrafią nawiązywać relacji ani okazywać emocji

To kolejny popularny pogląd, który niekoniecznie jest prawdziwy. Są dzieci z ASD, które okazują swoje uczucia w „normalny” sposób, ale nie jesteśmy świadomi ich niepełnosprawności, ponieważ nie postrzegamy ich jako „innych”. To prawda, że niektóre dzieci z ASD wydają się nie nawiązywać relacji z otaczającymi je ludźmi. Jednak nie możemy powiedzieć, że tak jest w przypadku każdego z nich.

Osoby z autyzmem mają poważne upośledzenie umysłowe

Nie jest to bardziej prawdziwe w przypadku osób z ASD niż w przypadku całej populacji. Wśród dzieci z ASD istnieje szeroki zakres zdolności, od bardzo sprawnych do poważnie upośledzonych. Jeśli nie uwzględnimy dzieci z zespołem Aspergera, to około 75% dzieci z ASD ma jakieś trudności w uczeniu się. Niektóre dzieci są bardzo wrażliwe na otoczenie lub trudno im zmusić swoje ciało do robienia tego, co chcą. Może to sprawiać wrażenie, że mają one trudności w uczeniu się.

Osoba z ASD jest geniuszem

Ponownie, nie jest to bardziej prawdziwe w przypadku osób z ASD niż w przypadku całej populacji. Istnieją twierdzenia, że niektórzy z najmądrzejszych ludzi w historii prawdopodobnie mieli autyzm, na przykład Einstein, Beethoven, Thomas Jefferson i Isaac Newton. Chociaż może coś w tym być, musimy pamiętać, że na każdego Beethovena przypadają setki tysięcy zwykłych ludzi, którzy radzą sobie ze swoim codziennym życiem!

Każda osoba z niektórymi objawami autyzmu ma ASD

Ponownie, jest to błędne, ale popularne przekonanie. Prawie każdy z nas ma jedną lub dwie cechy charakterystyczne dla ASD, ale nie wszyscy mają autyzm.

Jak można rozpoznać zaburzenia ze spektrum autyzmu?

Nie ma żadnych testów, które mogą zdiagnozować ASD. To sposób, w jaki dziecko się zachowuje, daje lekarzom wskazówki. Ponieważ dzieci z ASD robią pewne rzeczy, które są prawie zawsze takie same. Diagnoza autyzmu przed ukończeniem drugiego roku życia jest rzadkością. Więc oznaki i objawy w okresie niemowlęcym są często pozyskiwane ze wspomnień opiekunów. Ważne jest, aby pamiętać, że jeśli dziecko wykazuje którekolwiek z poniższych oznak lub objawów, nie należy wyciągać pochopnych wniosków, że ma ASD. Tylko lekarz może to stwierdzić. 

Należy również pamiętać, że nie ma dwóch takich samych dzieci. Nie oznacza to, że wszystkie dzieci będą doświadczać wszystkich problemów, ani że będą one w takim samym stopniu nasilone. Każde dziecko jest wyjątkowe i będzie miało swój własny „zestaw” objawów. Poniższa sekcja przedstawia niektóre z ogólnych i powszechnych trudności, których doświadczają dzieci z autyzmem.

Triada Loren Wing 

Dzieci z ASD mają problemy w trzech kluczowych obszarach znanych jako Triada Upośledzeń, opisana przez Lornę Wing. Triada ta obejmuje zaburzenia interakcji społecznych, komunikacji oraz wyobraźni.

Zaburzenia interakcji społecznych oznaczają trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z innymi ludźmi. Dziecko może zachowywać się, jakby inni ludzie nie istnieli, co nazywamy typem zdystansowanym. Może również być pasywne, nie odcinając się całkowicie od innych, ale też nie inicjując rozmów ani działań. Innym typem jest dziecko „aktywne, ale dziwne”, które angażuje się w interakcje z innymi w bardzo jednostronny sposób. Często mówiąc tylko o sobie i swoich zainteresowaniach. Wreszcie, dziecko nadmiernie „formalne i sztywne” może być przesadnie uprzejme i poprawne w kontaktach z ludźmi, szczególnie w późniejszym okresie dojrzewania.

Zaburzenia komunikacji obejmują problemy ze sposobem, w jaki dziecko używa i rozumie język. Dziecko może mieć opóźniony i nietypowy rozwój mowy, często powtarzając słowa, zwroty i pytania lub nawet milcząc. Jego zdolność do rozumienia mowy może się wahać od całkowitej niezdolności do całkiem dobrego zrozumienia. Problemy mogą również dotyczyć intonacji i kontroli głosu, gdzie dziecko mówi zbyt głośno lub zbyt cicho. Lub gdy jego ton brzmi nienaturalnie, jak robot. Ponadto, dziecko może mieć trudności z używaniem i rozumieniem komunikacji niewerbalnej, w tym gestów, mimiki i mowy ciała.

Upośledzenie wyobraźni 

Oznacza, że dziecko nie rozwija wyobraźni i nie uczestniczy w zabawach na niby jak inne dzieci. To sprawia, że ma trudności ze zrozumieniem emocji innych ludzi i dzieleniem się pomysłami. Zamiast tego skupia się na swoich szczególnych zainteresowaniach. Często prowadzi to, do powtarzających się zachowań i rytuałów.

Dodatkowo, dzieci z ASD mogą reagować nietypowo na dźwięki i światło. Mogą być zaniepokojone, zafascynowane lub zupełnie nieświadome określonych dźwięków, takich jak dźwięk motocykla, lub rodzajów światła, jak lampa błyskowa aparatu. W kontekście doznań cielesnych, zapachy, dotyk, smak, temperatura i wibracje mogą być dla nich niepokojące, fascynujące lub ignorowane. Niektóre dzieci mogą nie odczuwać bólu i nie szukać pocieszenia po zranieniu.

Problemy z jedzeniem

To kolejny obszar, gdzie dzieci z ASD mogą odmawiać jedzenia różnorodnych pokarmów, ograniczając się do bardzo wąskiej diety. Mogą również spożywać nadmierne ilości płynów, co czasem prowadzi do wymiotów. Rytuały, takie jak układanie przedmiotów w określony sposób, naleganie na stałe miejsce dla opakowań w szafce. Lub też wybieranie zawsze tej samej trasy do sklepu, są również typowe.

Nietypowe zachowania

Takie jak machanie rękami, kręcenie głową, kołysanie się, podskakiwanie,. Jak również pstrykanie palcami, czy chodzenie w kółko, mogą być często obserwowane. Próby powstrzymania dziecka przed wykonywaniem tych czynności mogą prowadzić do silnego niepokoju i zdenerwowania.

CBD a Spektrum Autyzmu ASD – badania 

Zastosowanie olejku CBD w leczeniu objawów ASD jest obiecującym obszarem badań. Badania wykazują, że CBD może pomóc w redukcji problematycznych zachowań, poprawie komunikacji oraz zmniejszeniu lęku.

Poprawa zachowań problematycznych i komunikacji:

W badaniu przeprowadzonym przez dr Adiego Arana w szpitalu Shaare Zedek w Jerozolimie, 80% dzieci z autyzmem, które były leczone olejem CBD, doświadczyło poprawy zachowań problematycznych. Natomiast 50% z nich zauważyło poprawę w komunikacji. Dodatkowo, 40% dzieci miało znaczne zmniejszenie poziomu lęku​ (BioMed Central)​.

Zmniejszenie agresji i autoagresji:

Badania pokazują, że olej CBD może pomóc w redukcji agresji i autoagresji u dzieci z autyzmem. W jednym z badań przeprowadzonych w Turcji, rodzice zgłaszali znaczące zmniejszenie problematycznych zachowań oraz poprawę interakcji społecznych i komunikacji​ (BioMed Central)​.

Poprawa funkcji poznawczych i językowych:

Badania wykazały, że olej CBD może przyczynić się do poprawy funkcji poznawczych i językowych u dzieci z autyzmem. Na przykład, w badaniu w Izraelu, niektóre dzieci doświadczyły zwiększenia zdolności ekspresyjnych i poznawczych po zastosowaniu oleju CBD​ (Leafly)​.

Wsparcie w przypadkach współistniejących napadów padaczkowych:

Olej CBD jest również skuteczny w leczeniu napadów padaczkowych, które często współwystępują z autyzmem. Epidiolex, lek na bazie CBD, został zatwierdzony przez FDA do leczenia dwóch rzadkich form padaczki, co pokazuje potencjał CBD w tym zakresie​ (Cureus)​.

CBD a spektrum autyzmu – mechanizm działania

Kannabidiol działa poprzez interakcję z układem endokannabinoidowym, który odgrywa kluczową rolę w regulacji wielu procesów fizjologicznych. W tym nastroju, pamięci i bólu. CBD może wpływać na receptory serotoninowe i dopaminowe, co może tłumaczyć jego działanie łagodzące lęk i poprawiające nastrój.

Chociaż wyniki dotychczasowych badań są obiecujące, konieczne są dalsze badania na większą skalę, aby lepiej zrozumieć długoterminowe skutki stosowania CBD u dzieci z autyzmem. Obecnie, CBD jest stosowane jako terapia wspomagająca, a rodzice i lekarze powinni dokładnie monitorować jego efekty i potencjalne skutki uboczne. Jeśli rozważasz stosowanie oleju CBD w terapii autyzmu, ważne jest skonsultowanie się ze specjalistą, aby dostosować dawkę i monitorować efekty leczenia. 

Oświadczenie o odpowiedzialności: 

Wszystkie informacje podane na niniejszej stronie Internetowej, jak również informacje, które są przekazywane za pośrednictwem tej strony, służą wyłącznie do celów edukacyjnych. Żadna z przedstawionych tu informacji nie służy jako zamiennik diagnozy lekarskiej i takiej informacji nie należy uważać za poradę lekarską czy zalecane leczenie. 

Żródło: Sarah Ziegel "Parent's Guide to Coping with Autism"