Generujemy dobro, nie zyski

MR HEMPEREK

Schorzenia neurologiczne

Olejek CBD a Alzheimer

Olejek CBD a Alzheimer i jego zastosowanie w chorobie określanej inaczej formą demencji, wykazuje potężny prozdrowotny potencjał, ze względu na swoje właściwości przeciwzapalnie. Alzheimer (AD) obecnie uznaje się za nieuleczalną, postępującą i zwyrodnieniową chorobę. Dotyka ponad 36 milionów ludzi na całym świecie, a liczba zachorowań wzrasta w sposób zatrważający. Choroba Alzheimera powoduje charakterystyczne zmiany w strukturze mózgu. Niektóre z tych zmian, takie jak rozpad, są widoczne gołym okiem. Podczas gdy inne, można zobaczyć tylko pod mikroskopem.

Czym jest choroba Alzheimera?

W pierwszej dekadzie tego wieku Alois Alzheimer opisał chorobę wieku średniego, w której dochodzi do postępującego pogorszenia funkcjonowania. U pierwotnego pacjenta opisanego przez Alzheimera pierwszym dowodem choroby była postępująca zazdrość. Cechy paranoiczne i inne poważne zaburzenia zachowania, oprócz zaburzeń pamięci i intelektu, są od tamtej pory często wymieniane jako część choroby. Napady są często wymieniane jako występujące w późniejszych stadiach choroby. W końcu wszystkie główne funkcje mózgu uznaje się za utracone.

Zmiany substancji mózgowej

Towarzyszące tym zmianom psychicznym są fizyczne zmiany w samej substancji mózgowej. Substancja mózgu rozpada się, szczególnie zewnętrzne, czyli korowe, warstwy. Rozpad mózgu jest najbardziej dotkliwy w okolicy czoła (czołowej) i wewnątrz skroni (skroniowej). Ostatecznie cała zewnętrzna tkanka mózgowa ulega rozpadowi.

Opisy kliniczne pogorszenia się stanu zdrowia w chorobie Alzheimera były prawdopodobnie oparte na obserwacjach osób, których choroba była już mocno zaawansowana. Aktualne pozostają natomiast opisy rażących zmian w substancji mózgowej. Cechą charakterystyczną tych zmian są patologiczne znaleziska, które można zaobserwować pod mikroskopem. To właśnie te patologiczne odkrycia dostarczają wskazówek na temat pochodzenia choroby Alzheimera. Oraz większości demencji starczych, o których obecnie wiadomo, że są wynikiem tej choroby.

Jakie zmiany patologiczne występują w chorobie Alzheimera?

Występują trzy ważne rodzaje zmian w mózgu. Są to splątki neurofibrylarne (patologiczne, wewnątrzkomórkowe agregacje białek). Blaszki starcze oraz zwyrodnienie ziarniniakowe. Najważniejszą i najbardziej charakterystyczną zmianą jest pojawienie się niezwykłych ilości neurofibryli w pewnych obszarach mózgu. Neurofibryle te mają charakterystyczny kształt i wielkość. W chorobie Alzheimera występują one głównie w korze mózgowej. W szczególnie dużym stężeniu występują w hipokampie. Czyli części mózgu, którą uważa się za związaną z pamięcią krótkotrwałą, a zwłaszcza w komórkach piramidowych hipokampu. Neuropatolodzy mogą je łatwo zidentyfikować przy użyciu technik barwienia srebrem. Pewien stopień tworzenia się splątań neurofibrylarnych występuje w hipokampie i jądrze migdałowatym u wielu osób w średnim i starszym wieku.

Olejek CBD a Alzheimer – badania naukowe

Częstość występowania splątań w mózgach osób bez dowodów na otępienie wydaje się wzrastać z wiekiem. Także praktycznie wszystkie badane mózgi osób powyżej 90 roku życia wykazują pewne formacje splątań. W chorobie Alzheimera gęstość i rozmieszczenie tych splotów jest jednak wyraźnie zwiększone. W badaniu Tomlinsona, Blessed i Rotha ilość splątań w tkance mózgowej oceniano w czteropunktowej skali od braku do dużej ilości. Spośród 28 pacjentów kontrolnych, którzy nie mieli objawów demencji, 90 procent nie wykazywało tworzenia się splątań neurofibrylarnych w korze mózgowej. Pozostali pacjenci z grupy kontrolnej wykazali kilka rozproszonych splątań. Natomiast wszyscy pacjenci z demencją, u których patologicznie zdiagnozowano chorobę Alzheimera, mieli umiarkowane do licznych ilości splątań neurofibrylarnych rozrzuconych w całej korze mózgowej².

Jaki jest wpływ choroby Alzheimera na chemię i funkcjonowanie mózgu?

Czy te chemiczne i funkcjonalne zmiany mogą powiedzieć nam więcej o pochodzeniu deficytów stwierdzanych w starości i być może dać nam wskazówki dotyczące leczenia starości? Nie rozumiemy jeszcze dokładnie jak działa mózg, ale wiemy o wiele więcej o jego funkcjonowaniu niż kiedyś. Wiemy, że mózg zawiera komórki nerwowe, czyli „neurony”, które są kluczowe dla myślenia, emocji i zachowania. Neurony te w pewien sposób wykonują wszystkie „wyższe” czynności mózgu.

Pozostałe komórki mózgu wydają się istnieć wyłącznie po to, by wspierać i odżywiać neurony. Neurony są wyjątkowe pod względem sposobów, w jakie mogą się ze sobą komunikować. Dowiedzieliśmy się, że nie komunikują się bezpośrednio – nigdy się nie dotykają – ale za pomocą substancji chemicznych. Kiedy neuron „chce” porozumieć się z innym neuronem, wysyła substancję chemiczną. Drugi neuron jest specjalnie przystosowany, aby mógł odebrać tę wiadomość chemiczną. Te przystosowania nazywane są „receptorami”.

Każdy neuron jest tak wyspecjalizowany, że wydziela (przekazuje) tylko jeden określony rodzaj chemicznego posłańca. Albo wydziela swojego chemicznego posłańca, albo nie; tzn. albo wysyła wiadomość, albo nie. W mózgu znajduje się zaledwie garstka ważnych chemicznych posłańców. Jednym z nich jest substancja znana jako „acetylocholina”.

Więcej o acetylocholinie

Neurony, oczywiście, istnieją nie tylko w mózgu, ale w całym ciele. Gdziekolwiek znajdują się neurony, komunikują się ze sobą za pomocą tych specjalnych substancji chemicznych, które są nazywane odpowiednio „neuroprzekaźnikami”. W ludzkim ciele, kiedy tylko zdecydujemy się poruszyć mięśniem, neuron wydziela acetylocholinę, każąc mięśniowi się skurczyć. Stąd mówimy, że acetylocholina jest substancją neuroprzekaźnikową używaną do przekazywania wiadomości o dobrowolnym skurczu mięśni. Acetylocholina jest neuroprzekaźnikiem dla dobrowolnego skurczu mięśni, niezależnie od tego, czy chcemy mrugnąć okiem, czy poruszyć palcem u nogi.

Mózg, oczywiście, jest jeszcze bardziej złożony. Nie osiągnęliśmy jeszcze poziomu wiedzy, dzięki któremu moglibyśmy powiedzieć, że dany neuroprzekaźnik wywołuje określoną aktywność mózgu. Na przykład nie wiemy, który neuroprzekaźnik jest odpowiedzialny za pamięć krótkotrwałą. Wiemy jednak, że poszczególne komórki mózgowe wydzielają określone substancje neuroprzekaźnikowe. Wiemy też, że jedną z głównych substancji jest acetylocholina (inne to dopamina, serotonina i noradrenalina). Czymkolwiek jest ta choroba, niszczy ona komórki nerwowe kory mózgowej, zwłaszcza w płacie skroniowym, i pozostawia blizny (blaszki i sploty).

Alzheimer – czynniki ryzyka

  • spożywanie alkoholu – nie ma pewności co do wpływu spożywania alkoholu na występowanie demencji i zaburzeń funkcji poznawczych. Wykazano, że umiarkowane ilości alkoholu mają działanie ochronne, jednak ryzyko rozwoju demencji może wzrosnąć w wyniku jego nadużywania.
  • miażdżyca – jest to dość powszechny problem związany ze starzeniem się organizmu. Wylew i zmniejszenie przepływu krwi w wyniku odkładania się tłuszczów, cholesterolu i innych substancji na ścianach tętnic może być również przyczyną otępienia naczyniowego. Poza tym badania wykazały, że schorzenia związane z naczyniami krwionośnymi (udar) mogą być również związane z AD.
  • ciśnienie tętnicze – zarówno niskie (związane z hipometabolizmem), jak i wysokie ciśnienie tętnicze jest wymieniane jako czynnik ryzyka rozwoju demencji
  • depresja – zmiany nastroju mogą prowadzić do zaburzeń funkcji poznawczych, a zwłaszcza u mężczyzn, depresja w późnym okresie życia może być wskaźnikiem rozwoju demencji.
  • cukrzyca – zwiększone ryzyko rozwoju AD i demencji naczyniowej jest związane z cukrzycą. Ponadto wykazano, że osoby długotrwale stosujące insulinę, w zależności od atrofii przyśrodkowego płata skroniowego, mają znacznie podwyższone poziomy osoczowego amyloidu β (Aβ).

Olejek CBD na chorobę Alzheimera

Pozostałe czynniki:

  • Wysoki poziom estrogenów – receptor estrogenowy alfa jest silnie wyrażony w hipokampie, podstawnym przodomózgowiu i korze mózgowej. W kilku badaniach wykazano mechanizmy leżące u podstaw neuroprotekcji estrogenowej w hodowli komórkowej. Spójne z niższym ryzykiem wystąpienia AD opisanym u kobiet leczonych hormonem steroidowym estrogenem w porównaniu z tymi, które go nie miały. Wykazano jednak, że na AD i depresję ma wpływ poziom estrogenów. Poza tym opisano większe ryzyko rozwoju otępienia u kobiet stosujących estrogenowe i progesteronowe leczenie zastępcze z powodu menopauzy. Sprzeczne wyniki badań nasuwają hipotezę, że istnieje krytyczny okres w okresie okołomenopauzalnym lub tuż po menopauzie, w którym hormonalna terapia zastępcza mogłaby wywołać efekt poznawczy.
  • Poziom homocysteiny we krwi – Opisano, że homocysteina, rodzaj aminokwasu wytwarzanego przez organizm, zwiększa ryzyko rozwoju otępienia naczyniowego
  • Otyłość – Ryzyko rozwoju demencji w starszym wieku jest wyższe u osób otyłych i z nadwagą w średnim wieku.
  • Palenie tytoniu – Zarówno ryzyko demencji, jak i chorób naczyniowych wzrasta w związku z paleniem tytoniu. Prawdopodobny efekt chroniący przed nikotyną występuje przy leczeniu prowadzonym niezależnie od palenia i aktywacji receptorów alfa7 nACh.

Uszkodzenie naczyniowo-mózgowe

Chociaż kliniczne wyniki badań pomiędzy otępieniem naczyniowym a AD są odmienne, to związane z AD pogorszenie funkcji poznawczych może pojawić się po ostrym lub przewlekłym niedokrwieniu, udarze krwotocznym lub epizodzie hipoperfuzji. Co skutkuje nagromadzeniem stresu oksydacyjnego pośredniczącego w uszkodzeniu neuronów i gleju. W związku z tym patologia naczyniowo-mózgowa dotycząca OUN może postępować w kierunku pogorszenia funkcji poznawczych. Mogą one trwać kilka lat, a upośledzenie ukrwienia mózgu może nakładać się na zespół łagodnego upośledzenia funkcji poznawczych- postrzegany jako stadium początkowe AD.

Epigenetyka i genetyka

Znaczne zmniejszenie globalnej metylacji DNA i RNA opisano szczególnie w warstwie II kory zarodkowej próbek mózgu w AD. Utrata kontroli metylacji dwóch ważnych genów, BACE i preseneliny 1, jest bezpośrednio zaangażowana w AD. Zidentyfikowano i powiązano z neurodegeneracją molekularne odchylenia w czynnikach stabilizujących metylację. W szczególności immunoreaktywność PHF1 (paired helical filaments) i PS396, oba uważane za markery tworzenia splątań neurofibrylarnych. Ponadto w AD obserwowano również zaburzenie zdarzeń cyklu komórkowego, z nieprawidłowym ponownym wejściem neuronów w cykl komórkowy (np. apoptoza).

Najbardziej rozpowszechniona postać AD, znana jako późna lub sporadyczna AD, pojawia się w późniejszym okresie życia, bez wyraźnego wzorca dziedziczenia. Jednak zidentyfikowany dotychczas gen będący czynnikiem ryzyka dla sporadycznej postaci AD to apolipoproteina E (apoE), a konkretnie ApoE4, którego częstość występowania u pacjentów z AD wynosi około 16%. Rodzinne AD lub AD o wczesnym początku, które jest rzadsze (mniej niż 1% wszystkich przypadków), zwykle rozpoczyna się w wieku 30-60 lat, jest mutacją autosomalną dominującą z trzema zidentyfikowanymi genami: APP, preseniliny 1 (PSEN1) i preseniliny 2 (PSEN2).¹

Olejek CBD a Alzheimer – funkcja kannabinoidów

Funkcja endokannabinoidów moduluje podstawowe procesy patologiczne w AD podczas cichej fazy neurodegeneracji: fałdowanie białek, neurozapalenie, ekscytotoksyczność, dysfunkcję mitochondriów i stres oksydacyjny. Ponadto kannabinoidy spowalniają bądź całkowicie blokują wydzielanie innych neuroprzekaźników. Obrazując jeszcze prościej, choroby neurologiczne biorą się z faktu iż w pewnym momencie, w niektórych regionach mózgu pojawia się nadmiar jakiegoś neuroprzekaźnika. Kannaboidy blokują wydzielanie „nieproszonego gościa”, ograniczając w ten sposób lub całkowicie eliminując wywołaną przez niego reakcję.

THC

Badania pokazują, że zawarty w konopiach THC, niezwykle skutecznie powstrzymuje odkładanie się w mózgu amyloidu beta – białka podejrzewanego o neurotoksyczne działanie. To właśnie tworzone przez nie płytki amyloidalne znajdują się w dużych ilościach u osób chorych na Alzheimera.

Receptory CB2

Gdy nasz organizm znajduje się w stanie zagrożenia życia, receptory CB2 mogą pojawić się w nowych miejscach w naszym organizmie. Mogą też poważnie zwiększać swoją liczbę tam, gdzie w normalnym stanie jest ich bardzo mało. Zjawisko to  obserwowuje się również w chorobie Alzheimera. W przeprowadzonych eksperymentach stymulacja receptorów CB2 w mózgu, przyczniała się do spowolnienia procesów degeneracyjnych. Szczególności destrukcyjnego wpływu gleju na homeostazę neuronów.

W obszarach mózgu dotkniętych chorobą Alzheimera, mikroglej czyli nieneuronalne komórki ochronne znajdują się w tzw. stanie aktywnym. Laboratoryjnie przeprowadzone eksperymenty pokazały, że podawane miejscowo syntetyczne kannabinoidy przeciwdziałają aktywacji mikrogleju. I wystąpieniu wielu niekorzystnych zjawisk, jakie jej towarzyszą. Dlatego oleje CBD na Alzheimer’a mają uzasadnioną tezę skuteczności działania.

Olejek CBD a Alzheimer – skuteczność

Medycyna integracyjna w podejściu do różnych form demencji, szczególnie choroby Alzheimera – zakłada, że im wcześniej chory zastosuje naturalne środki niefarmakologiczne, tym lepiej. Wskazuje na to m.in. dr Dale Bredesen, który koncentruje się na przełomowych badaniach dotyczących stylu życia i czynnikach metabolicznych. Idąc tym torem, konopie z punktu widzenia medycyny integracyjnej znajdują się w tej samej kategorii. Uważa się również, że nawet w zaawansowanym stadium choroby olejki CBD wciąż mogą przynieść ulgę. Pomogą m.in. w przewlekłych bólach, poprawie nastroju czy wyregulowaniu snu. Ponadto preparaty konopne pomagają pobudzić apetyt, dzięki czemu korzystnie wpływają na siłę fizyczną i sprawność³. Bardzo ważne jest, by zastosować olejki CBD z pełnym spektrum kannabinoidów.

Olejek CBD a Alzheimer – porcjowanie?

Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy CBD pomoże ci, jako indywidualnej jednostce, jest wypróbowanie go. Jeśli stosujesz leczenie farmakologiczne, najpierw porozmawiaj z naszym Naturopatą i sprawdź, czy istnieją jakiekolwiek interakcje z lekami, które przyjmujesz.

Źródła: 
¹ Recent Advances in Alzheimer Research – Fernando A. Oliveira
² A Guide to Alzheimer’s disease – Barry Reisberg M.D.
³ Biblia CBd – Dr Dani Gordon

 

 

Olejek CBD a padaczka

Uaktualnione:

Olejek CBD a padaczka – czy jest pomocny? Jak działa? Jaki olejek CBD wybrać? Jak stosować CBD na padaczkę? Te i podobne pytania pojawiają się na forach dyskusyjnych wśród osób, które poszukują alternatywnych metod. Zarówno dla siebie jak i futrzanych przyjaciół. O skuteczności kannabinoidów w chorobach neurologicznych wiadomo już o wielu setek, a nawet tysięcy lat. Ponieważ większość chorób neurologicznych znana jest już od dawna, ale część z nich została opisana stosunkowo niedawno.

Natomiast już w starożytnych czasach konopie przynosiły ulgę osobom dotkniętym drgawkami, drżeniem rąk, migreną czy właśnie atakiem epilepsji. Obecnie wnioski z przeprowadzonych wielu badań są więcej niż obiecujące. Mianowicie zastosowanie tego naturalnego preparatu spowodowało u stosujących nie tylko zmniejszenie liczby napadów. Ale przede wszystkim poprawę poziomu jakości życia czy zdolności motorycznych. W tym zdolności mówienia czy sposobu funkcjonowania w codziennych czynnościach.

Olejek CBD a padaczka – mózg człowieka 

Każde nasze działanie, począwszy od chodzenia do ukończenia najbardziej skomplikowanej układanki, wymaga od naszych komórek mózgowych skutecznej komunikacji między sobą. Kiedy przychodzimy na świat, wiele z tych połączeń między komórkami jeszcze nie powstaje. W miarę gdy niemowlęta uczą się koordynować swoje ciało, zyskują kontrolę nad działaniami. Zachodzące zmiany w mózgu, w celu umożliwienia tej kontroli, są ogromne. miliardy komórek mózgowych szybko nawiązują ze sobą połączenia. Połączenia te nie tylko umożliwiają nam fizyczne kontrolowanie naszych ciał, ale są również niezbędne do uczenia się i zapamiętywania. Nasze komórki mózgowe muszą komunikować się ze sobą w szybki, skuteczny i uporządkowany sposób. Po to by umożliwić nam wykonanie nawet najprostszego zadania. Przy ponad 100 miliardach komórek mózgowych, mózg człowieka jest jednym z najbardziej złożonych systemów na naszej planecie.

Zaburzenia w komórkach mózgowych

Biorąc pod uwagę tę złożoność, nie jest zaskakujące, że czasami system się załamuje. Kiedy komórki w częściach mózgu zaczynają komunikować się ze sobą w sposób nieuporządkowany. I wówczas może dojść do wystąpienia napadów. Charakter napadu zależy od tego, które części i jak duża część mózgu jest zaangażowana. To dlatego napady mogą wyglądać i być odczuwane tak różnie przez różne osoby. Jeśli tylko małe części mózgu zaczynają komunikować się ze sobą w sposób zaburzony, dana osoba może po prostu odczuwać dziwny zapach lub uczucie motylków w brzuchu. 

To, co czujesz, zależy całkowicie od tego, która część mózgu nie działa prawidłowo. Uczucie déjà vu (intensywna znajomość, jakby to wszystko działo się już wcześniej) jest powszechne u osób, których części systemu pamięci w mózgu są zaangażowane w zaburzenia. Inni mogą doświadczać intensywnego uczucia niepokoju lub nawet przerażenia. Pojawia się ono niespodziewanie, jeśli ośrodki „strachu” w mózgu są dotknięte. 

Zaburzenia komunikacji między komórkami mózgowymi mogą również powodować efekty fizyczne. Od niekontrolowanej chęci chichotania, po mdłości, a czasem nawet wymioty. Te małe napady przez lata otrzymały różne etykiety, w tym aury i prostych napadów częściowych. Obecna terminologia zalecana przez Międzynarodową Ligę Przeciwpadaczkową (ILAE) dla tego typu ataków brzmi: „napady ogniskowe bez zaburzeń świadomości lub przytomności”.

Utrata świadomości a utrata przytomności

Jeśli podczas napadu zaangażowane są większe obszary mózgu, osoba może stracić świadomość. Utrata świadomości różni się od utraty przytomności. Osoba, która jest nieprzytomna jest bezwładna i nieruchoma. Osoby, które straciły świadomość podczas napadu mogą nadal chodzić, gestykulować, a nawet mówić; niemniej jednak nie są całkowicie świadome swojego otoczenia. Mogą reagować automatycznie na niektóre rzeczy lub osoby, które napotkają podczas napadu. Do takich zachowań można zaliczyć nalewanie wody z dzbanka (bez kubka) lub podnoszenie telefonu, który nie dzwonił. 

Te rodzaje napadów mogą być jednymi z najbardziej niebezpiecznych. Ponieważ niektórzy ludzie nie są w stanie dostrzec zagrożenia lub reagować na ból, gdy mózg zachowuje się w ten sposób. Niektóre osoby podczas napadów mogą doznać bardzo poważnych, często zagrażających życiu urazów. Urazy te służą jako niepokojące sygnały świadczące o zagrożeniach związanych z epilepsją. Nawet tak prosta czynność, jak zaparzenie filiżanki herbaty może spowodować poważne obrażenia. Jeśli osoba doświadczy napadu podczas wykonywania tej czynności. 

Olejek CBD a padaczka

Olejek CBD a padaczka – rodzaje napadów 

Jeśli w napadzie biorą udział bardzo duże obszary mózgu, jest on klasyfikowany jako „napad uogólniony”. W takich przypadkach osoba doświadczająca napadu upada na podłogę. Podczas „ataku padaczki” powrót do zdrowia jest niemal natychmiastowy. W uogólnionym „napadzie toniczno-klonicznym”, mięśnie ciała kurczą się rytmicznie, co prowadzi do pojawienia się drżenia. Jest to widoczne nie tylko w rękach i nogach, ale także w mięśniach twarzy. Podczas tych napadów ludzie często mogą być nietrzymający moczu. Chociaż „piana z ust” jest często kojarzona z tego typu atakami w wyobraźni publicznej, jest to w rzeczywistości błędne. Ludzie mogą produkować nadmierną ilość śliny podczas ataku. Ale „piana” widoczna w artystycznych przedstawieniach napadów zdecydowanie należy do sfery nadprzyrodzonej.

Stan padaczkowy

Na szczęście, w większości napadów mózg rozpoznaje, że nastąpiło zakłócenie regularnej komunikacji i stara się przywrócić równowagę. W rezultacie większość napadów jest samoograniczająca się, czyli przebiega samoistnie bez żadnej interwencji z zewnątrz. Bardzo rzadko zdarza się, że napady jakiegokolwiek rodzaju trwają dłużej niż pięć minut. Czasami ludzie mogą doświadczyć serii napadów, jeden po drugim, z bardzo krótkim czasem regeneracji pomiędzy nimi. Mogą też one wyglądać dla obserwatora jak jeden bardzo długi napad. Rzadziej, własny mechanizm wyłączania napadów w mózgu może działać nieprawidłowo i napad może trwać bez przerwy. Nazywa się to „stanem padaczkowym” i jest to najpoważniejszy rodzaj napadu. Osoba w stanie padaczkowym wymaga natychmiastowej pomocy medycznej, a nieleczona może spowodować uszkodzenie mózgu, a nawet śmierć.

Przyczyny napadów padaczkowych

Istnieje wiele różnych powodów, dla których ludzie mają napady. Dla niektórych, napady są wynikiem uszkodzenia mózgu, które występuje po przypadkowym urazie głowy. Infekcje mózgu, takie jak zapalenie opon mózgowych i mózgu, również mogą prowadzić do wystąpienia ataków. Guzy, które rosną w mózgu mogą również zakłócać ścieżki komunikacyjne w mózgu i powodować padaczkę. W przypadku innych osób, coś mogło się wydarzyć bardzo wcześnie, podczas rozwoju w łonie matki, co spowodowało, że ich mózg rozwijał się w sposób nieprawidłowy. U większości z tych osób badanie rezonansem magnetycznym (MRI) może ujawnić obszary uszkodzeń lub nieprawidłowego rozwoju, które mogą być odpowiedzialne za wywoływanie aktywności napadowej w mózgu. 

Zaburzenia metaboliczne i uwarunkowania genetyczne

Zaburzenia metaboliczne i niektóre uwarunkowania genetyczne również mogą być związane z padaczką. Jednak w przypadku coraz mniejszego odsetka osób lekarze nie mogą znaleźć żadnego oczywistego powodu, dla którego mózg działa w ten sposób. Od 2010 roku osoby te są klasyfikowane przez ILAE jako „epilepsja o nieznanej przyczynie”. Wcześniej takie stany nazywano padaczkami „idiopatycznymi” lub „kryptogennymi” (kryptogenny oznacza ukryty).

Wszystko, co te terminy naprawdę oznaczają, to fakt, że nauki medyczne nie potrafią jeszcze wyjaśnić, dlaczego ludzie mają napady. Osoby, u których dziesięć lat temu rozpoznano by padaczkę kryptogenną, mogą mieć w mózgu obszary uszkodzeń lub nieprawidłowości, które teraz są wyraźnie widoczne w najnowszych tomografiach. Co roku odkrywane są również nowe uwarunkowania genetyczne związane z padaczką. Ukryte nieprawidłowości w mózgu osób, u których dziś rozpoznaje się padaczkę o nieznanej przyczynie, mogą stać się widoczne w niedalekiej przyszłości, w miarę postępu badań i technologii medycznych.

Ponieważ istnieje wiele różnych powodów, dla których ludzie mają napady, epilepsja może dotyczyć ludzi w każdym wieku. Ogólnie rzecz biorąc, padaczka jest częstsza u dzieci niż u dorosłych. Częstość występowania tego schorzenia wzrasta ponownie w populacji osób starszych, gdzie napady mogą być wynikiem innych chorób wpływających na pracę mózgu, w tym udarów i chorób naczyń mózgowych.

Olejek CBD na epilepsję

Olejek CBD a padaczka – alternatywne podejście 

Ludzie mogą rozważyć uzupełniające i alternatywne metody w walce z padaczką z wielu powodów. Niektórzy mogą osiągnąć punkt krańcowy na drodze dostępnych dla nich opcji farmakologicznych. Jeśli leki nie działają, operacja może być możliwa dla niewielkiej mniejszości ludzi. Niemniej operacja nie jest opcją dla większości ludzi z padaczką. Jedna grupa ludzi może przejawiać wrażliwość na oferowane leki. Co oznacza, że nie mogą tolerować dawek potrzebnych do uzyskania najlepszej kontroli napadów. Druga grupa z kolei może instynktownie nie lubić idei dożywotniego uzależnienia od leków. Przez to osoby te mogą chcieć uzyskać maksymalne korzyści z leczenia, które postrzegają jako bardziej łagodne. Działające zgodnie z naturalnym rytmem organizmu. Niezależnie od motywacji, jest oczywiste, że coraz więcej osób chorych na padaczkę szuka sposobów na życie z chorobą. Sposobów, które wykraczają poza przyjmowanie środków farmakologicznych.

Pomoc dla pacjentów z padaczką 

Dr Dani Gordon, w książce “Biblia CBD”, tak tytułuje poświęcony przeciwdziałaniu CBD padaczce lekoopornej rozdział. Potwierdza, że konopie o wysokiej zawartości CBD mogą znacząco zmniejszyć napady padaczkowe. I to niezależnie od rodzaju i przyczyny czy nawet w sytuacjach w których farmakologia nie pomogła. “Wielokrotnie widziałam ten efekt na własne oczy w Kanadzie, a następnie w Zjednoczonym Królestwie podczas pracy z moimi pacjentami, którym udzielałam porad dotyczących lekoopornej padaczki i stosowania medycznych konopi w niektórych typach padaczki dziecięcej”.

Pani doktor miała do czynienia również z dziećmi i zdarzało się, że trafiały do niej dzieci w stanie krytycznym. Wiele z nich nie wierzyły już, że może mieć normalne dzieciństwo. Jednak po zastosowaniu olejków z wysoką zawartością CBD, udało się kontrolować napady. Ponadto dzięki temu mogły uwolnić się od leków i dzięki konopiom mogły powrócić do normalnego życia. Takie sytuacje są dla wielu dzieci i ich rodzin nazywane cudem, ponieważ stanowią zakończenie najgorszego koszmaru rodziców. 

Olejek CBD a padaczka – działanie 

Nie będzie dla niektórych już tajemnicą, że skuteczność działania konopi na padaczkę opiera się na układzie endokannabinoidowym. Jest on odpowiedzialny za stabilizację mózgu i całego ciała przyczyniając się do zdrowego funkcjonowania. Ponadto coraz większa liczba rzetelnych badań pokazuje, że układ endokannabinoidowy odgrywa kluczową rolę w napadach padaczkowych. Niezależnie od ich rodzajów i przyczyn występowania. Z tego powodu olejek CBD na epilepsję jest coraz częściej stosowany. 

W przeprowadzonych badaniach na zwierzętach, zaobserwowano że ostre napady padaczki występowały w momencie zablokowania w mózgu receptorów kannabinoidowych CB1. To oznacza tyle, że ich funkcjonowanie i kannabinoidów ma kluczowe znaczenie dla równowagi mózgu. Natomiast badania, które dotychczas przeprowadzono na ludziach odkryły zmniejszone funkcjonowania kannabinoidów w mózgu i płynie rdzeniowym. Dotyczy to osób, z niektórymi rodzajami padaczki, co wysnuwa sugestię że niedobory kannabinoidów mogą odpowiadać za rozwój tej choroby.

Bardzo ważny punkt badań 

W 2017 roku, opublikowano wyniki trzech wysokojakościowych randomizowanych badań z użyciem placebo. Dotyczyły one leku o nazwie Epidiolex, zawierającego w składzie CBD pochodzącego oczywiście z konopi. Lek ten stosowany jest u pacjentów z konkretnymi rodzajami padaczki: zespołem Dravet i zespołem Lennoxa-Gastauta. Co wykazały badania? Mianowicie zauważono, że osoby które stosowały CBD doświadczały mniejszej ilości napadów niż osoby przyjmujące placebo. Wyniki przeprowadzonych badań zapoczątkowały pierwszy poziom naukowego dowodu na skuteczność CBD, w przeciwdziałaniu napadom padaczkowym. Przeprowadzono również dość sporo badań na szczurach. Wywołując u nich chemiczne napady padaczkowe, następnie podając kannabinoidy. Wyniki w zasadzie wszystkich badań potwierdziły skuteczność kannabinoidów w łagodzeniu ataków. Bardzo istotny jest tutaj fakt, że wykazano iż kannabinoidy mogą przeciwdziałać wystąpieniu ataków. 

Inne przeprowadzone do tej pory badania wykazują, że kannabinoidy są w stanie zapobiec zachodzącym w mózgu naturalnym procesom obumierania neuronów. W tym prowadzącym do utraty pamięci. Mimo iż wydaje się, że nie mogą ich cofnąć, stosowanie CBD zapobiegawczo na poprawę pamięci nie jest obcym tematem. Podejrzewa się również, że neurogeneza (czyli proces tworzenia się nowych komórek nerwowych), jest regulowana właśnie przez układ endokannabinoidowy. Taki proces ma dokładnie miejsce w okresie życia płodowego. Nowe komórki powstają głównie w hipokampie i sukcesywnie włączane są do sieci neuronów. Proces ten kontrolowany jest przez kannabinoidy, a budulcem są naturalne komórki macierzyste. 

Człowiek również produkuje kannabinoidy

Kolejną ważną kwestią jest anandamid, który jest kannabinoidem produkowanym w organizmie człowieka. Stanowi dla naszego organizmu funkcje ochronne, inaczej mówiąc jest neuroprotektorem. Podobne właściwości ma właśnie CBD pochodzące z konopi. Oba kannabinoidy są przeciwutleniaczami – antyoksydantami. Chronią więc nasz układ nerwowy przez wolnymi rodnikami i szkodliwym działanie glutaminianu. Glutaminian jest aminokwasem i o ile w normalnych ilościach jest pożytecznym neuroprzekaźnikiem. To w nadmiarze staje się neurotoksyczny i może być jedną z przyczyn występowania udarów. Sposób, w jaki dokładnie kannabinoidy na mikropoziomie zapobiegają nieprawidłowym wyładowaniom i problemom wynikający z nadmiernej komunikacji nadal poddawany jest dyskusjom wielu naukowców. Choć badań naukowych jest nadal zbyt mało i zwykle obejmują one niewielką liczbę chorych, potwierdzają prozdrowotne zdolności kannabinoidów. I to nie tylko do łagodzenia objawów, ale również do zwalniania tempa określonych schorzeń. 

Olejek CBD a padaczka

Olejek CBD a padaczka u zwierząt

CBD a epilepsja dla zwierząt, hasło często poddawane dyskusjom na wielu forach internetowych, przez właścicieli zwierząt. Wiele osób szuka konopi, aby pomóc swoim zwierzętom, gdy konwencjonalne leki nie działają lub są absurdalnie drogie. Wiele razy właściciele zwierząt odkrywają, ku swojemu zdumieniu, prozdrowotne działanie konopi. Ponieważ dla wielu schorzeń, z którymi zmagają się psy konopie są bardziej niż odpowiednie. Z tych samych powodów dla których jest użyteczne dla Ciebie.  

Jak CB może pomóc? 

Kluczem, jest jak zawsze układ ECS. Przypomnijmy: wszystkie ssaki (i wiele innych stworzeń również) mają system endokannabinoidowy. W całym ciele Waszych psów i kotów znajdują się receptory CB1 i CB2. Gotowe do wykorzystania terapeutycznych korzyści CBD. Oczywiście między ludźmi, a zwierzętami istnieją istotne różnice. Choćby różnica wagowa, z której powodu inne porcje będą przyjmowały zwierzęta, a inne ludzie. Oprócz rozmiarów, istnieją również subtelne różnice między naszymi systemami endokannabinoidowymi, a ESC naszych futrzanych przyjaciół. Mianowicie jest to reakcja zwierząt na THC. Ekstrakt o szerokim spektrum ma bardzo niską zawartość THC, która zgodnie z prawem zawierać może nie więcej niż 0,3%THC. Nie działa więc psychotropowo i nie będzie więc zakłócał koordynacji. 

Przewaga CBD

Wrażliwość na THC jest szczególnie wysoka u psów, które mają znacznie więcej receptorów kannabinoidowych w móżdżku i pniu mózgu niż ludzie i inne zwierzęta. Te części mózgu kontrolują koordynację, rytm serca i oddech (między innymi). Co oznacza, że zbyt duża ilość THC może wywołać u psów skutki uboczne. To dlatego preparaty CBD pochodzące z konopi są preferowane dla zwierząt domowych. Podczas gdy wielu lekarzy weterynarii wciąż jest na wczesnym etapie stosowania CBD u swoich podopiecznych, rośnie liczba tych, którzy zaczynają włączać kannabidiol do swojej praktyki. Z tego powodu właściciele zwierząt domowych coraz częściej patrzą na produkty konopne jako opcję, aby pomóc w zarządzaniu bólem i wiele więcej.

Olejek CBD a padaczka – porcjowanie

W przypadku olejków CBD i zastosowania u zwierząt domowych, zaczynamy od najniższej porcji, czyli 1 kropli dwa razy dziennie. Obserwujemy jak zwierzak reaguje w ciągu najbliższego tygodnia. Jeśli nastąpi zauważalna poprawa, możesz utrzymać dawkę na tym poziomie. Jeżeli nie widzimy poprawy lub jeśli poprawa przy niskiej dawce zmniejsza się po jakimś czasie, należy przejść do dawki średniej i obserwować przez tydzień. Porcjowanie jest bardzo ważne, ponieważ każde zwierzę jest inne!. Więcej informacji znajduje się w Poradniku Porcjowania dla zwierząt. 

Jak postępujemy w przypadku porcjowania dla ludzi? Każdy przypadek należy również rozpatrywać indywidualnie. Ponadto wybierając preparat konopny, należy zwrócić uwagę czy jest on preparatem full spectrum. Będzie on znacznie skuteczniejszy niż sam, oczyszczony CBD. Nie należy dokonywać wyboru na własną rękę. Jeżeli nie mamy możliwości skonsultowania się z lekarzem, który rozwieje nasze wątpliwości, zachęcamy do skorzystania z naszych bezpłatnych konsultacji. 

Nie wiesz od czego zacząć?

Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy CBD pomoże ci, jako indywidualnej jednostce, jest wypróbowanie go. Jeśli stosujesz leczenie farmakologiczne, najpierw porozmawiaj z naszym Naturopatą i sprawdź, czy istnieją jakiekolwiek interakcje z lekami, które przyjmujesz.

Żródła:

  1. Healing with CBD – Eileen konieczny, RN with Lauren Wilson
  2. Complementary and Alternative Treatments – Lieven Lagge
  3. Marihuana leczy – Bogdaj Jot
  4. Biblia CBD – dr Dani Gordon

 

Olejek CBD a migrena

Uaktualnione:

Olejek CBD, a migrena – jaki wpływ mają kannaninoidy na bóle głowy? Bóle głowy są jednymi z najczęstszych powodów przyjmowania ekstraktów CBD. Istnieje ponad sto różnych typów bólów głowy, z różnymi przyczynami i objawami. Spośród nich napięciowe bóle głowy są najczęstsze (stanowią 40% bólów głowy). Następnie migrena (10%), która dotyka co najmniej 700 milionów ludzi na całym świecie. CBD może pomóc zarówno tym powszechnym rodzajom bólu głowy, jak i bardziej rzadkiej i ciężkiej formie znanej jako klastrowe bóle głowy.

Migrena to silny ból, który zwykle (ale nie zawsze) jest gorszy po jednej stronie głowy. Powoduje silny, pulsujący lub uderzający ból głowy wraz z nudnościami, wymiotami, wrażliwością na światło i dźwięk. Około jedna na dziesięć osób cierpiących na migrenę doświadcza znaków ostrzegawczych, zwanych aurą. 

Olejek CBD a migrena – zielona alternatywa 

Dokładna przyczyna migreny nie jest jeszcze w pełni zrozumiała. Niemniej uważa się, że obejmuje ona stan zapalny, który powoduje nadmierną stymulację nerwu trójdzielnego. Największego z dwunastu nerwów czaszkowych w głowie. I zmiany w przepływie krwi w częściach mózgu. Coraz więcej dowodów wskazuje, że zjawisko to jest związane z niższym niż normalny poziomem naturalnego endokannabinoidu – anandamidu. Obniża on próg, przy którym zapalenie prowadzi do bólu. 

Olej CBD stosowany podczas ataku migreny, pomoże m.in. zmniejszyć ból i stan zapalny poprzez zrównoważenie układu endokannabinoidowego. Pomocny również w łagodzeniu stresu poprzez bezpośrednią aktywację receptorów serotoniny. Olej CBD ponadto otwiera naczynia krwionośne, czyli w jeszcze jeden sposób może pomóc złagodzić ból migrenowy.

Olejek CBD a migrena – niedobór kannabinoidów

Duża i wciąż rosnąca liczba badań sugeruje, że brak endokannabinoidów może być związany z wieloma różnymi rodzajami bólów głowy. A leczenie roślinnymi kannabinoidami może pomóc w ich zapobieganiu i leczeniu. Migrena jest bolesną i wyczerpującą chorobą neurologiczną, mającą wpływ na spadek wydajności pracy i obniżenie jakości życia. Życie z przewlekłą chorobą może być emocjonalnie trudne zarówno dla Ciebie, jak i Twoich przyjaciół i rodziny. Atak migreny jest czymś więcej niż „zwykłym bólem głowy” – nie zaczyna się i nie kończy na bólu głowy.

Konstelacja objawów migreny

Atak migreny często poprzedzony jest i/lub następuje po nim konstelacja objawów, a cały epizod może obejmować okres kilku wyniszczających dni. Może to skutkować znaczną niezdolnością do życia u każdego, kto doświadcza częstych epizodów migreny. Chociaż kobiety są trzy razy bardziej narażone na migrenę niż mężczyźni, choroba ta może dotknąć mężczyzn i kobiety, osoby młode i starsze. Postawienie właściwej diagnozy może być najtrudniejszym krokiem w leczeniu migreny.

Istnieje szerokie spektrum skutecznych metod leczenia migreny, od silnych leków przeciwbólowych, które leczą już trwający atak, po leki profilaktyczne, które zapobiegają powstawaniu migreny. Niektóre terapie uzupełniające, w tym akupunktura i niektóre witaminy i suplementy ziołowe, również okazały się obiecujące, podobnie jak stopniowa relaksacja. A na horyzoncie badań pojawiają się nowe, ekscytujące i obiecujące terapie.

Unikanie czynników wyzwalających

Po zidentyfikowaniu czynników wywołujących bóle głowy – zwanych „zapalnikami migreny” – można radykalnie zmniejszyć częstotliwość występowania jej epizodów. Czynniki wyzwalające mogą obejmować szeroki zakres czynników środowiskowych, w tym niektóre pokarmy, napoje, substancje chemiczne, leki. Niektóre czynniki wyzwalające, takie jak pogoda, mogą być niezależne od Ciebie, ale wielu z nich można uniknąć dzięki starannemu planowaniu i zmianie stylu życia. 

Czym jest czynnik wyzwalający?

Jak sama nazwa wskazuje, czynnikiem wyzwalającym migrenę jest coś, co wywołuje atak migreny. Czynniki wyzwalające są bardzo indywidualne i to, co wywołuje atak migreny u jednej osoby, może nie mieć żadnego wpływu na inną. Na szczęście, po ich zidentyfikowaniu, wielu można uniknąć. Niektóre czynniki wyzwalające są teoretycznie możliwe do kontrolowania, ale trudniejsze do opanowania. Mogą to być zmiany w harmonogramie snu, przyjmowane leki (np. leki na astmę lub nadciśnienie) oraz stres. Niektórzy ludzie miewają migrenę, gdy napotykają jasne lub migoczące światła. Wreszcie, istnieją czynniki wyzwalające, na które masz niewielką, jeśli w ogóle, kontrolę. Należą do nich określone warunki pogodowe, przebywanie w głośnych pomieszczeniach i zanieczyszczenie powietrza. Zmiany hormonalne u kobiet również mogą należeć do tej kategorii.

Najlepszym sposobem na zidentyfikowanie czynników wywołujących migrenę, aby później móc ich unikać, jest prowadzenie dzienniczka bólu głowy.

Czynniki wpływające na styl życia

Może się okazać, że kiedy przechodzisz przez stresujący okres w swoim życiu lub żonglujesz swoim kalendarzem, aby dostosować się do pracy lub zobowiązań rodzinnych, doświadczasz więcej bólów głowy. Migreny często pojawiają się, gdy codzienne zadania związane z dbaniem o siebie – takie jak regularny sen, ćwiczenia, posiłki i relaks – są odkładane na później, a rutyna staje się nieregularna. Inne nawyki stylu życia, takie jak palenie i picie, mogą również przyczynić się do częstych migren.

Sen

Według National Headache Foundation, ponad połowa osób cierpiących na migrenę podaje „zmiany we śnie” jako czynnik wyzwalający ataki migreny. Brak wystarczającej ilości snu jest problemem wielu z nas. Dorośli powinni spać od siedmiu do ośmiu godzin każdego wieczoru, a większość dzieci i nastolatków potrzebuje co najmniej dziewięciu. Jednak w ciągu ostatnich dwudziestu lat średni czas snu zarówno dla dorosłych, jak i dla młodzieży stale się zmniejszał. A migrenowcy, którzy mają sześć godzin snu lub mniej, zgłaszają częstsze i silniejsze bóle głowy niż osoby nie mające problemów ze snem.

Ale nie tylko brak snu może wywołać migrenę. Problemem może być również zbyt duża ilość snu. Podobnie jak zmienny harmonogram snu (np. praca zmianowa). Każda zmiana w schematach snu, czy to opóźniona pora kładzenia się do łóżka, odsypianie w weekendy, czy nieplanowana popołudniowa drzemka, może potencjalnie wywołać ból głowy u migrenowca.

Fakt

Istnieje wysoka korelacja pomiędzy zaburzeniami snu, takimi jak bezsenność, narkolepsja i bezdech senny, a migreną. Ponieważ problemy ze snem są czynnikiem wyzwalającym migren. A migrena może zwiększać częstość występowania zaburzeń snu, może to prowadzić do błędnego koła u osób cierpiących na migrenę. Badania polisomnograficzne, czyli badania snu w nocy, wykazały, że ludzie cierpiący na migrenę mają charakterystyczne wzorce fal mózgowych i zmiany w poziomie neuroprzekaźników, takich jak serotonina podczas snu. Migrena często zaczyna się podczas snu REM. Czyli etapu lub cyklu snu, podczas którego odbywa się śnienie.

REM jest piątym etapem snu, a pierwszy cykl REM podczas snu występuje około dziewięćdziesięciu minut w czasie snu. Podczas snu nocnego występuje od czterech do sześciu dodatkowych cykli REM, z których każdy jest dłuższy od poprzedniego. Trzyletnie badanie przeprowadzone na 1698 osobach cierpiących na migrenę wykazało, że ponad połowa napadów migreny u badanych pojawiała się w godzinach od 4 do 9 rano. Czyli w okresie, w którym dominują najdłuższe odcinki snu w cyklu REM.

Stres

Chociaż duży odsetek migrenowców twierdzi, że stres jest czynnikiem wyzwalającym ataki bólu głowy, badania kliniczne nie potwierdziły jeszcze związku między stresem a migreną. Możliwe, że zmiany biologiczne i wahania hormonów spowodowane przewlekłym stresem sprawiają, że osoby cierpiące na migrenę są bardziej podatne na inne czynniki wyzwalające ból głowy. Innym odnotowanym wyzwalaczem migreny jest ” odpuszczenie” lub reakcja relaksacyjna na stres. Po okresach skrajnego stresu, płaczu lub niepokoju, niektórzy ludzie mogą doświadczyć ataku migreny. Dokładny fizjologiczny związek między stresem a migreną nie jest zrozumiały.

Posiłki

Jedzenie regularnych posiłków jest ważnym środkiem zapobiegawczym dla osób chorujących na migrenę. Hipoglikemia, czyli niski poziom cukru we krwi, jest potencjalnym czynnikiem wyzwalającym migrenę, dlatego okresy postu mogą stymulować atak migreny. Niektóre hormony stresu uwalniane podczas długotrwałego postu mogą również przyczynić się do migreny. Jeśli z jakiegoś powodu musisz pościć, przerwij post lekkim posiłkiem i uważaj, by unikać pokarmów, które mogą być dla ciebie wyzwalaczami.

Produkty spożywcze wywołujące migrenę

Wiele produktów spożywczych i dodatków do żywności zostało zidentyfikowanych jako potencjalne wyzwalacze migreny. W większości przypadków, pokarmy wyzwalające zawierają substancje chemiczne, które powodują zmiany w funkcjonowaniu organizmu. I które jak się uważa, uruchamiają atak migreny. Niektóre powszechnie zgłaszane wyzwalacze żywności obejmują:

  • Ser
  • Czekolada
  • Alkohol
  • Owoce cytrusowe
  • Drożdżowe pieczywo i produkty piekarnicze
  • Sztuczny słodzik aspartam

Dodatki i konserwanty

Wiele dodatków do żywności, barwników i konserwantów wyzwala migrenę. Należą do nich, ale nie są ograniczone do glutaminianu sodu (w dużych ilościach), azotyn sodu i barwnik żywności FD&C. Glutaminian sodu (MSG). Choć prawdopodobnie najbardziej znany jako dodatek do chińskiego jedzenia, MSG znajduje się w przyprawach, sosach, parmezanie i zmiękczaczach mięsa. Azotyn sodu, jest środkiem konserwującym występującym w wielu produktach mięsnych, takich jak kiełbasa, hot-dogi, mięso delikatesowe oraz mięso w puszkach i opakowaniach jednostkowych. Występuje również w wędzonych i odwodnionych produktach mięsnych. 

Napoje

Alkohol jest środkiem działającym depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Ma bezpośredni wpływ na funkcjonowanie mózgu i może wywoływać migrenę u niektórych osób. Wiele napojów alkoholowych zawiera również histaminy i wysoki poziom tyraminy, w tym czerwone wino, piwo i szampan. Wiele napojów bezalkoholowych zawiera kofeinę, która w przeciwieństwie do alkoholu stymuluje układ nerwowy. Podczas gdy małe ilości kofeiny mogą faktycznie pomóc złagodzić ból migrenowy, w dużych dawkach kofeina staje się dietetycznym czynnikiem wyzwalającym migrenę.

Większość ludzi zdaje sobie sprawę, że kofeina znajduje się w kawie, herbacie i napojach bezalkoholowych. Jednak należy pamiętać o ukrytych źródłach kofeiny, takich jak napoje energetyczne, wody smakowe, żywność o smaku kawy (np. lody i jogurty) oraz napoje pomarańczowe. Odstawienie kofeiny jest również potencjalnym czynnikiem wyzwalającym, dlatego ważne jest utrzymanie umiarkowanego, ale zrównoważonego spożycia kofeiny.

Ciśnieniowe bóle głowy

Wiele pogodowych bólów głowy wydaje się być związanych ze zmianami ciśnienia atmosferycznego. Dla niektórych osób, zbliżająca się burza, nagły front chłodny lub ciepły, może wywołać migrenę. Nagła zmiana wysokości może również wywołać migrenę. Wraz z wysokością spada ciśnienie atmosferyczne, a co za tym idzie poziom tlenu. Aby skompensować zmniejszony poziom tlenu, naczynia krwionośne w głowie puchną lub rozszerzają się.

Bezpieczne podróżowanie

Okazuje się, że istnieje związek pomiędzy chorobą lokomocyjną a migreną, a osoby z migreną są bardziej narażone na chorobę lokomocyjną niż osoby bez migreny. Jest to szczególnie widoczne u dzieci; 45 procent dzieci z migreną ma chorobę lokomocyjną, podczas gdy tylko 5 procent dzieci bez migreny doświadcza choroby lokomocyjnej. Nie jest więc zaskakujące, że choroba lokomocyjna, występująca w samolocie, pociągu, na łodzi lub podczas podróży drogowej, może u niektórych osób wywołać migrenę.

Wyzwalacze sensoryczne

Uciążliwe bodźce sensoryczne wydają się wyzwalać migrenę u wielu osób. Wszystko, co dezorientuje lub stresuje nasz zmysł wzroku, dźwięku lub zapachu może potencjalnie wywołać zmiany neurologiczne. Które są początkiem ataku migreny. Migrenowcy wzrokowi mają zwiększoną wrażliwość na jasne lub migoczące światła, pewne kolory, a także zjawisko nazywane fotofobią. Zjawisko to jest spowodowane nadwrażliwością na powtarzające się wzory, takie jak szachownica. Wszystkie te zdarzenia wizualne mogą być wyzwalaczami bólu głowy, a także mogą nasilać intensywność ataku migreny. 

Dźwięk

Głośny i/lub uporczywy hałas może również wywoływać ataki migreny u niektórych osób. Niektórzy ludzie mają szczególną wrażliwość na dźwięki o wysokich decybelach lub wysokiej częstotliwości. Ta wrażliwość na dźwięki, czyli fonofobia, trwa przez cały czas trwania ataku migreny. Dlatego wielu migrenowców szuka cichych miejsc, w których może odzyskać równowagę.

Zapach

Niezależnie od tego, czy jest to wynik działania substancji chemicznych zawartych w oparach, czy reakcja na zapach. Wrażliwość na pewne zapachy może u niektórych osób wywołać migrenę. Ta wrażliwość na zapachy może obejmować zarówno tradycyjnie „przyjemne”, ale silne zapachy, takie jak perfumy i świece zapachowe.  W tym także opary chemikaliów, bierne palenie, zanieczyszczenia i spaliny samochodowe. 

Hormonalne czynniki wyzwalające

Do 70 procent kobiet cierpiących na migrenę wymienia zmiany hormonalne związane z cyklem miesiączkowym jako główny czynnik wyzwalający migrenę. Badania wykazały dość wyraźny związek między hormonem estrogenem, a częstotliwością migreny u kobiet cierpiących na tę chorobę. Wpływ estrogenów na mózg jest złożony, ale może obejmować zmiany w poziomie neuroprzekaźnika serotoniny. Który jest związany ze zmianami w mózgu, występującymi w migrenie. Kiedy estrogen wzrasta lub utrzymuje się na stałym poziomie, większość migrenowców płci żeńskiej doświadcza mniej migren związanych z miesiączką.

Antykoncepcja

Nierzadko zdarza się, że częstotliwość migreny zmniejsza się w czasie ciąży, gdy poziom estrogenów gwałtownie wzrasta. Alternatywnie, nagłe spadki poziomu estrogenów mogą wytrącić migrenę. Kobiety, które biorą pigułki antykoncepcyjne z wysokim poziomem estrogenu, jako środek antykoncepcyjny lub w celu regulacji ich cyklu są również narażone na większe ryzyko migreny. Migreny mają tendencję do ponownego pojawienia się w okresie poporodowym, ponieważ poziom estrogenów spada. Przy czym istnieją pewne dowody, że karmienie piersią przedłuży okres poprawy stanu zdrowia pod kątem migreny u wielu kobiet.

Migrena menstruacyjna

Migrena, która jest bezpośrednio związana z cyklem miesiączkowym, bez innych możliwych do zidentyfikowania czynników wyzwalających, nazywana jest migreną menstruacyjną. Większość kobiet, które mają migreny związane z miesiączką, nie doświadcza konsekwentnie aury. Na szczęście kobiety, które potrafią powiązać swoje migreny z przewidywalnym kalendarzem miesiączkowym, mają zazwyczaj przewagę w leczeniu i zapobieganiu swoim atakom. Stosowanie zabiegów zapobiegających migrenie bezpośrednio przed, w trakcie i ponownie bezpośrednio po menstruacji jest bardzo skuteczne u wielu kobiet.

Menopauza i nie tylko

U kobiet, u których migrena związana jest z cyklem miesiączkowym, menopauza często powoduje zmniejszenie częstotliwości występowania migreny. Jednak w przypadku kobiet, które przeszły menopauzę chirurgiczną (tj. menopauzę spowodowaną chirurgicznym usunięciem obu jajników, lub spowodowaną niewydolnością jajników po histerektomii), migreny mogą się faktycznie nasilić. 

Aktualne metody leczenia

Napięciowe bóle głowy i niektóre migreny mogą ustąpić po zastosowaniu środków dostępnych bez recepty. Inne, silniejsze leki są przepisywane na większość migren i klasterowych bólów głowy. Gdy inne leki nie działają, można przepisać opioidy. Jednak ze względu na ich siłę i właściwości uzależniające Amerykańskie Towarzystwo Bólu Głowy nie zaleca ich stosowania. Wszystkie farmaceutyki mogą mieć skutki uboczne, zwłaszcza dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią. Z tego powodu, wydanie czasopisma Medical Clinics of North America z 2017 roku donosi, że 82 procent osób z migrenami szuka alternatywnych opcji. Amerykańska Akademia Neurologii przytacza odpowiedni sen i nawodnienie, akupunkturę oraz suplementy diety. W tym takie jak magnez i witamina B2, jako potencjalne środki zapobiegające migrenie. Ponieważ stres jest uważany za główny czynnik wyzwalający migrenę, kluczowa jest terapia relaksacyjna. W tym masaż, joga, medytacja lub relaksująca kąpiel mogą pomóc. 

Olejek CBD a migrena – dlaczego jest odpowiedzią? 

Zwiastun nadziei dla osób cierpiących na bóle głowy, wydanie czasopisma Cannabis and Cannabinoid Research z 2017 roku doniosło, że „CBD wykazało skuteczność w schorzeniach związanych z bólami głowy. Kannabinoidy mogłyby prawdopodobnie stymulować ECS (układ endokannabinoidowy) i pomóc w leczeniu bólu u jego źródła. Natomiast badania kliniczne na ludziach są kolejnym krokiem w potencjalnym uczynieniu kannabinoidów głównym lekiem na ból głowy. Zaledwie dwa lata później, w 2019 roku, przełomowe badanie w czasopiśmie Pain doniosło, że stosowanie konopi wziewnie może zmniejszyć nasilenie bólu głowy zgłaszanego przez pacjenta o 47,3 procent. Natomiast nasilenie migreny o 49,6 procent. Podczas gdy poprzednie badania opierały się na przeszłych doświadczeniach pacjentów.

Badanie Pain

Badanie Pain zebrało i przeanalizowało ogromne dane od pacjentów stosujących konopie w czasie rzeczywistym. Przeprowadzono tylko jedno inne badanie kliniczne, w którym twierdzono, że konopie są lepsze niż ibuprofen w łagodzeniu bólu głowy. Przy czym koncentrowało się ono na syntetycznym leku kannabinoidowym. W badaniu Pain naukowcy stwierdzili, że konopie, w przeciwieństwie do farmaceutyków, nie wywoływały „nadmiernego bólu głowy”. Jednak pacjenci z czasem stosowali większe dawki i prawdopodobnie rozwinęli na nie tolerancję.

Olejek CBD a migrena – badania potwierdzające

Wiele bólów głowy wywołanych stresem może być złagodzonych przez konopie. Konopie pobudzają ECS do uwalniania kojących substancji chemicznych, takich jak serotonina i dopamina. Migreny to inna historia. Badania nad bólem pokazują, że te silne bóle głowy mogą być spowodowane tym, co neurolog i edukator w dziedzinie konopi Ethan Russo określa jako „zespół niedoboru endokannabinoidów”. 

Intensywny ból głowy ma również związek z nietypową reakcją na stan zapalny. Migrena może być wywołana przez jasne światła, substancje chemiczne, hormony przedmiesiączkowe, nieprzyjemne zapachy, alergie, lęk lub przewlekłe zaburzenia bólowe. W zdrowym ECS, wyzwalacze takie jak te powodują uwalnianie endokannabinoidów, aby zrównoważyć system i utrzymać ból w ryzach. Ale u osób cierpiących na migreny, to uwolnienie nie wydaje się mieć miejsca. Zamiast tego inne substancje chemiczne zalewają syste. Rozszerzając naczynia krwionośne na powierzchni mózgu, zwiększając ciśnienie i stan zapalny oraz wywołując ból.

Olejek CBD a migrena – działanie kannabinoidów

Już w 2008 roku, w jednym z numerów czasopisma Neuroendocrinology Letters, dr Russo wyjaśnił, że wykazano, iż kannabinoidy „blokują mechanizmy rdzeniowe, obwodowe i żołądkowo-jelitowe. Które promują ból w bólach głowy, fibromialgii, IBS i pokrewnych zaburzeniach”. Badanie z 2010 r. w innym czasopiśmie badawczym, Experimental Neurology, poparło pracę dr Russo. I skomentowało, że aktywacja ECS za pomocą kannabinoidów może być „obiecującym narzędziem terapeutycznym” do zwalczania zapalenia i bólu migrenowego. 

Badanie z 2019 roku w czasopiśmie Pain, zauważone wcześniej, jest dużym krokiem w tym kierunku. Ale nadal istnieje jeszcze wiele drobnych punktów do ustalenia, jak konopie mogą złagodzić migrenę. Ponadto naukowcy odkryli, że inne składniki konopi, takie jak terpeny mogą również uśmierzać ból. 

Olejek CBD a migrena  – działa na kilka sposobów

Uważa się, że CBD zmniejsza objawy i częstotliwość bólów głowy na kilka różnych sposobów. Oprócz aktywacji receptorów kannabinoidowych, ma również pozytywny wpływ na receptory serotoniny, opiatów. Oraz innych receptorów znanych z wpływu na przekazywanie i postrzeganie sygnałów bólowych. Jego działanie antyoksydacyjne w mózgu może również tłumić nadprodukcję zapalnych substancji chemicznych związanych z migrenowymi bólami głowy. Jak również tłumić nadaktywność rodzaju komórek mózgowych znanych jako mikroglej. Mikroglej jest komórką odpowiedzialną za oczyszczanie mózgu z niechcianych substancji. Wydzielają one do dwudziestu razy więcej przeciwbólowego endokannabinoidu anandamidu niż inne komórki mózgu. Jak również posiadają zarówno receptory CB1, jak i CB2. Nadmiernie aktywny mikroglej może powodować stany zapalne i uważa się, że odgrywa rolę w wielu chorobach neurologicznych. W tym migrenach, którym towarzyszy aura ostrzegawcza.

Olejek CBD a migrena – Badanie w Akademii Neurologii

Kolejne ciekawe badanie, które zostało przedstawione na III Kongresie Europejskiej Akademii Neurologii w Amsterdamie w czerwcu 2017 roku, sugeruje, że kannabinoidy są równie skuteczne w zapobieganiu migrenom, jak inne metody leczenia. Czterdzieści osiem osób z przewlekłymi migrenami lub klasterowymi bólami głowy otrzymało 10 mg doustnego preparatu konopnego. Zawierał on dwa razy więcej THC (19%) niż CBD (9%). Ta dawka nie zapobiegała migrenom, więc powoli zwiększano ją aż do dziennej dawki 100mg, która rzeczywiście pomogła zmniejszyć liczbę migren. Kiedy wystąpił atak, przyjęcie dodatkowej dawki 200 mg, zmniejszyło intensywność bólu o ponad połowę.

W późniejszym badaniu, efekty przyjmowania 200 mg dziennie tej mieszanki THC-CBD, przez trzy miesiące zostały porównane z dzienną dawką 25 mg amitryptyliny. Leku przeciwdepresyjnego czasami stosowanego w celu zmniejszenia bólu migrenowego. Inna grupa osób z klasterowymi bólami głowy również wzięła udział w badaniu i otrzymała albo 200mg mieszanki THC-CBD dziennie, albo konwencjonalne leczenie. We wszystkich przypadkach, każdy kto miał migrenę został poproszony o przyjęcie dodatkowej dawki kombinacji 200 mg TCH-CBD.

Ogólny wniosek badania

Pod koniec badania wyniki pokazały, że kombinacja kannabinoidów była nieco lepsza niż amitryptylina w leczeniu migreny. Zmniejszając liczbę ataków o 40,1% i ich ciężkość o 43,5%. Natomiast u osób z klasterowym bólem głowy, konopie wydawały się działać tylko u tych, którzy wcześniej doświadczyli migreny w dzieciństwie. Ogólny wniosek był taki, że kannabinoidy są skutecznym alternatywnym leczeniem w zapobieganiu migrenie, chociaż, jak zawsze, potrzeba więcej badań, aby to potwierdzić.

Olejek CBD a migrena – Badanie na Uniwersytecie w Perugii

Natomiast jednym z najwyraźniejszych dowodów na to, że dysfunkcja endokannabinoidów przyczynia się do powstawania migren, jest badanie przeprowadzone w 2007 roku na Uniwersytecie w Perugii i opublikowane w Journal of Neuropsychopharmacology. Podczas badania naukowcy zmierzyli poziom endokannabinoidów w płynie mózgowo-rdzeniowym pacjentów z przewlekłymi migrenami, znajdując znacznie niższe ilości Anandamidu. Tym samym dochodząc do wniosku, że może to odzwierciedlać upośledzenie systemu endokannabinoidowego u tych pacjentów. Co w konsekwencji może przyczyniać się do przewlekłego bólu głowy.

Inną rolą CBD jest to, że działa jako inhibitor hydrolatu amidu kwasu tłuszczowego (FAAH). Enzym ten rozkłada anandamid w organizmie. Więc poprzez hamowanie jego produkcji naukowcy stawiają tezę, że może to prowadzić do wyższych poziomów uśmierzającego ból endokannabinoidu. Czyli czegoś, co potencjalnie byłoby korzystne dla osób cierpiących na migrenę. 

Olejek CBD a migrena – jak stosować?

W przypadku CBD, ankiety przeprowadzone przez producentów sugerują, że wiele osób uważa olejki CBD za pomocne w zmniejszaniu bólów głow. Przy czym nie ma jeszcze wystarczających dowodów z badań klinicznych, aby potwierdzić to w jedną lub drugą stronę. 

Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy CBD pomoże ci, jako indywidualnej jednostce, jest wypróbowanie go. Jeśli stosujesz leczenie farmakologiczne, najpierw porozmawiaj z naszym Naturopatą i sprawdź, czy istnieją jakiekolwiek interakcje z lekami, które przyjmujesz.

 

Źródła:

„The Complete Guide To Buying And Using CBD Oil For Physical Pain And Anxiety Relief” – Scott Brown

„CBD oil for health”  – Michele Ross PhD

„CBD the essential guide to health and wellness”  – Dr Sarah Brewer

„Cannabis for health” – Mary Clifton and Barbara Brownell Grogan

„The most important information you need to improve your health” – Adams Media, an imprint of Simon & Schuster, Inc

Olejki CBD a depresja i lęk

Uaktualnione:

Olejki CBD a depresja i lęk, to zagadnienie poddawane było obserwacjom już w czasach starożytnych. Osiemdziesiąt procent osób, które cierpią na lęk, cierpi na depresję i odwrotnie. Z czasem lęk może spowodować, że systemy organizmu staną się nadmiernie obciążone i może pojawić się depresja. Czasami osoba cierpiąca na depresję może stać się niespokojna, z powodu swojej niezdolności do dokonania pozytywnych zmian w życiu. Badań i dyskusji na temat zastosowania olejków CBD na depresję i lęk, jest dość sporo. Jaki jest jednak schemat ich działania, co dokładnie wpływa na skuteczność i czy mamy na to bezpośredni wpływ? 

Blue Monday, blues….

Mówi się też, że każdy czuje od czasu do czasu bluesa. Ludzie są smutni, rozczarowani, samotni i pozbawieni nadziei na różnych etapach swojego życia i z różnych powodów. 

Jednak dlaczego, niektórych osób blues nie odpuszcza? Osoby przygnębione przez życiowe tragedie, zwyczajnie nie wiedzą jak odzyskać radość życia. Bez względu na to jakich środków by nie stosowali. Intensywne uczucie smutku, samotności, psychicznego i fizycznego wyczerpania. Beznadziejności i drażliwości. Uczucia te, jeśli nie są rozumiane i leczone mogą trwać przez dni, tygodnie, miesiące, a nawet lata. 

Nie wystarczy rozmowa lub pozytywne myśli, aby wyprowadzić osobę z depresją z tego stanu. Depresja wpływa na wszystkie dziedziny życia, w tym na relacje ze współpracownikami, szefami, rodziną i przyjaciółmi. Utrudnia chodzenie do szkoły lub pracy. Objawy depresji są wyniszczające dla osoby cierpiącej, ale mogą również powodować, że członkowie rodziny i przyjaciele czują się bezradni. W tym pozbawieni nadziei, nie wiedząc, co zrobić, aby pomóc.

Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego

Statystyki nie mówią o tym, że duży odsetek osób cierpiących na depresję i lęk pozostaje nieleczonych. Wiele z nich nie rozpoznaje objawów, inne „leczą się” farmakologicznie lub sięgają po używki, w złudnej nadziei na poprawę nastroju. Ostatnie badania pokazują, że lęk i depresja wzrastają, szczególnie wśród samotnych dorosłych, kobiet w trudnej sytuacji życiowej i nastolatków. Klęski żywiołowe i tragedie w sposób zrozumiały powodują ogromny wzrost liczby osób doświadczających depresji i lęku. Jak również ostrej formy lęku zwanej zespołem stresu pourazowego (PTSD). Niestety, wiele osób obwinia siebie lub jest obwinianych przez innych za swój stan, co prowadzi do alienacji, a nawet samobójstwa. Co ważniejsze, liczby odbierają nam świadomość, że depresja i lęk powodują prawdziwe cierpienie u bardzo bliskich osób.

Nieleczona depresja może się pogłębić. W przypadku braku interwencji, osoba cierpiąca może uznać, że nie jest w stanie dłużej znieść tak intensywnego przygnębienia. I dlatego może podjąć próbę samobójczą. Nieudane samobójstwo często pozostawia człowieka w jeszcze gorszym stanie emocjonalnym, z bliznami lub uszkodzeniem mózgu. Po takiej próbie zawsze należy podjąć intensywną interwencję medyczną i psychologiczną.

Rodzaje depresji

Poważna depresja: Poważna depresja trwa od tygodni do miesięcy, z ciągłym niskim poziomem samopoczucia i bólem psychicznym związanym z uwięzieniem we własnym umyśle. Poczucie desperacji i niezdolności do ułożenia sobie życia prowadzi często do prób samobójczych. Inne objawy to zmniejszona energia i koncentracja, niezdolność do realizacji różnych przedsięwzięć lub nawet podstawowych zadań.

Dystymia: Depresja, zwana również jako depresja nerwicowa lub depresyjne zaburzenie osobowości. Jest ona przewlekła i długotrwała. Chociaż jej objawy nie są tak poważne jak w przypadku poważnej depresji, nadal uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Cierpiący mogą czuć się przygnębieni przez większość czasu, ale nadal są w stanie pracować i funkcjonować w rodzinie i związkach.

Aby zdiagnozować dystymię, osoba dorosła musi mieć serię uporczywych objawów przez co najmniej dwa lata. Dzieci mogą być zdiagnozowane z dystymią, jeśli mają trwałe objawy przez co najmniej jeden rok. Uogólniając, osoby z dystymią nie mają zaburzeń apetytu lub popędu seksualnego. Nie cierpią na silne pobudzenie, nie mają lub myśli i/lub działań samobójczych. Do objawów dystymii należą:

  • utrzymujący się smutny, lękliwy lub pusty nastrój
  • zmniejszenie zainteresowania hobby i czynnościami, które kiedyś sprawiały przyjemność
  • poczucie winy i/lub beznadziejności
  • bezsenność, wczesne poranne budzenie się lub nadmierne spanie
  • spadek energii i uczucie zmęczenia
  • trudności z koncentracją, pamięcią lub podejmowaniem nawet prostych decyzji
  • uporczywe objawy fizyczne, które nie reagują na leczenie.

Dystymia wydaje się być mniej poważnym problemem. Niemniej ponieważ uczucia związane z dystymią nie są tak wyniszczające jak w przypadku depresji klinicznej, większość cierpiących na nią osób nigdy nie szuka pomocy. Cierpią na nią przez bardzo długi czas i mogą przeżyć całe życie czując się nieszczęśliwi, niezadowoleni i pozbawieni nadziei. Wiele osób, które nigdy nie otrzymają odpowiedniego leczenia, może i doświadcza epizodów dużej depresji w swoim życiu. 

Zaburzenie dwubiegunowe

Choroba depresyjna kiedyś nazywana depresją maniakalną, osoby z zaburzeniem dwubiegunowym – cykl między uczuciami depresji i wielkiego uniesienia. Wysokie poczucie, drażliwość, ciężka bezsenność, i / lub nieodpowiednie zachowanie społeczne charakteryzują fazę maniakalną. W skrajnych przypadkach, zaburzenie dwubiegunowe może produkować cechy psychotyczne. Dowody wskazują, że zaburzenie dwubiegunowe (podobnie jak wiele innych form depresji i zaburzeń psycho-emocjonalnych) może być w dużej mierze dziedziczne. Zaburzenia dwubiegunowe często dobrze reagują na leki, pomocna jest również psychoterapia.

Depresja poporodowa: Depresja poporodowa jest związana z ekstremalnymi zmianami hormonalnymi, które występują po porodzie u kobiety. Objawy mogą być podobne do objawów dużej depresji, jednak w skrajnych przypadkach PPD może wywołać cechy psychotyczne. Ważne jest natychmiastowe i stałe leczenie, zwłaszcza jeśli kobieta planuje kolejne dzieci.

Sezonowe zaburzenie afektywne: Sezonowe zaburzenie afektywne (SAD) jest powszechne w miesiącach zimowych, kiedy występuje zmniejszona ilość światła słonecznego, szczególnie w bardziej północnych środowiskach Ameryki Północnej i Europy. Krótsze dni i zmniejszona ilość naturalnego światła prowadzą do wzrostu problemów psychologicznych, depresji i złości.

Co powoduje depresję?

Badania naukowe w dziedzinie neuronauki i genetyki wiążą depresję z nieprawidłowościami w funkcjonowaniu mózgu. Czy te nauki są zawsze precyzyjne i dokładne? Oczywiście, że nie. Toczy się wielka debata na temat rzeczywistych przyczyn zaburzeń depresyjnych i wciąż potrzebne są dalsze badania. Prawdopodobnie depresję wywołuje kombinacja czynników genetycznych, poznawczych, środowiskowych, osobistych, stresowych i socjoekonomicznych. 

Czasami stresująca kwestia lub wydarzenie przechyla szalę i depresja przejmuje kontrolę. Stresującymi kwestiami lub wydarzeniami mogą być wszelkiego rodzaju urazy fizyczne lub psychiczne: wojna, wypadek, rozwód, konflikty w związku, problemy finansowe oraz długotrwałe nadużywanie narkotyków lub alkoholu. Każda zmiana, czy to pozytywna czy negatywna, może być stresująca i przyczynić się do rozwoju depresji. Pojawienie się noworodka, często radosne wydarzenie, może wywołać u matki depresję poporodową. Depresja może również występować w kolejnych pokoleniach rodziny. Być może nikt z najbliższej rodziny nie wykazuje objawów, ale badania wykazują, że jeden z dziadków miał ataki depresji.

Wiemy, że niektórzy ludzie są w stanie przetrwać depresję. Co sprawia, że te osoby są inne? Kliniczne badania psychiatryczne i psychologiczne wskazują, że różnica wydaje się polegać na liczbie tych czynników genetycznych, poznawczych i środowiskowych, które są zaangażowane. Osoby z największą liczbą wskaźników sprzyjających rozwojowi depresji w obliczu traumatycznych zmian. Ale czasami nawet te, które nie mają oczywistych czynników ryzyka są dotknięte. W takich przypadkach sięgamy do biologicznego modelu depresji. Zakłada on, że depresja jest spowodowana niezdolnością mózgu do wytwarzania pewnych substancji chemicznych. Nowoczesne techniki obrazowania mózgu mogą pokazać nam obwody neuronowe, które regulują nastrój, myślenie, sen i apetyt. Pytanie brzmi, jak możemy stymulować te obszary, które nie funkcjonują optymalnie? 

Definicja stresu 

W latach 20. ubiegłego wieku badacz medyczny Hans Selye użył słowa „stres”, aby opisać fizyczne lub psychiczne obciążenie ludzkiego ciała. Jako pierwszy twierdził, że stres może mieć wpływ na zdrowie. Jego model wyjaśnia, że ciało reaguje na stres w trzech etapach: (1) alarm, (2) opór i (3) wyczerpanie. Etap pierwszy zdarza się gdy ciało spotyka zagrożenie, lub stresora i reaguje walką lub ucieczką. Współczujący układ nerwowy uaktywnia się gdy mózg, szczególnie ciało migdałowate, wyczuwa stres i wysyła sygnał do podwzgórza. Te następnie sygnalizuje przysadce mózgowej i nadnerczom wydzielanie hormonów takich jak adrenalina i kortyzol. 

Etapy stresu wg definicji Hans’a Selye

Jeśli wydzielanie tych hormonów nie wywoła homeostazy, przechodzi do następnego etapu. Podczas etapu drugiego, oporu, organizm próbuje powrócić do normalnego poziomu funkcji fizjologicznych, podczas gdy kortyzol i adrenalina nadal krążą. Gdy to się dzieje, współczujący układ nerwowy również próbuje przywrócić ciało do stanu równowagi. Ten etap jest często określany jako chroniczny stres: Poziom kortyzolu pozostaje wysoki, ale ciało jest wciąż w stanie poradzić sobie. Ostatni etap modelu Selye’a, wyczerpanie. Występuje wtedy, gdy czynnik stresogenny przekracza możliwości organizmu, ostatecznie wyczerpując jego zasoby fizyczne i czyniąc osobę dotkniętą stresem podatną na choroby, a nawet śmierć.

Czym jest lęk?

Lęk, choć blisko spokrewniony, nie jest tym samym co stres. Podczas gdy stres jest odpowiedzią organizmu na istniejący czynnik stresogenny i może powodować niezliczone uczucia, takie jak złość, smutek lub zmartwienie, lęk pojawia się przy braku czynnika stresogennego i jest związany przede wszystkim ze strachem i obawą. 

Większość osób z depresją i dystymią zgłasza również objawy lęku. Gdy depresja lub dystymia współistnieje z lękiem, badania psychologiczne wykazują również zwiększone ryzyko samobójstwa i prób samobójczych. Fizyczne objawy lęku to powtarzające się epizody intensywnego lęku, ból w klatce piersiowej i duszności, ściśle przypominające atak serca.

Czasami łatwo jest zidentyfikować przyczyny lęku, innym razem pojawia się on z zupełnie nieznanego powodu. Chociaż większość ludzi doświadcza lęku falami, pozostawanie w stanie ciągłego lęku jest jak pozostawienie włączonej reakcji walki lub ucieczki na czas nieokreślony. Jeśli nie podejmie się odpowiednich działań, ten przedłużający się efekt może przyczynić się do rozwoju zaburzeń lękowych, które mogą sprawić, że prowadzenie normalnego życia będzie wydawać się prawie niemożliwe. Uogólnione zaburzenie lękowe, zaburzenie paniczne, zaburzenie lęku społecznego, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, PTSD i specyficzne fobie mieszczą się pod parasolem lęku.

Stres i depresja

Bez stresu nigdy niczego byśmy nie osiągnęli ani nie obawiali się żadnego śmiertelnego niebezpieczeństwa. Potrzebujemy stresu, aby przetrwać. To, jak nasze ciało reaguje na stres fizjologicznie, to nasza reakcja na stres. Kiedy jesteśmy zestresowani, nasz organizm wytwarza hormony stresu i substancje chemiczne, przede wszystkim adrenalinę i kortyzol, które ostrzegają ciało, aby było gotowe do „walki lub ucieczki”. Reakcja stresowa jest świetna w przypadku krótkotrwałych czynników stresowych, ale organizm nie radzi sobie z substancjami chemicznymi wywołującymi stres w sposób ciągły. Przez dłuższy czas wysoki poziom adrenaliny i kortyzolu może wpływać na fizjologię mózgu, regulację glukozy, gęstość kości, funkcjonowanie układu odpornościowego i zmieniać funkcjonowanie konkretnych komórek mózgowych. Ostatecznie może być również przyczyną depresji i stanów lękowych.

Przemysł farmaceutyczny opracował grupę leków, aby pobudzić komórki mózgowe lub neurony do lepszej i bardziej efektywnej komunikacji ze sobą. Naukowcy wykazali, że osoby z depresją mają niższe ilości krytycznych neuroprzekaźników (substancji chemicznych niezbędnych do komunikacji między komórkami) niż osoby bez depresji. Dlatego też depresja jest czasem określana jako brak równowagi chemicznej. Leki to tylko jedno z narzędzi do walki z depresją. 

Olejki CBD a depresja i lęk – stosowane w starożytności 

Niezależnie od definicji, stres i lęk stanowią istotny i rosnący problem. Podczas gdy fenomen ciągłego stresu spowodowanego czynnikami nie zagrażającymi życiu może być stosunkowo nowy, stosowanie konopi jako antidotum na stres i niepokój można określić jako starożytne.

W Marijuana Medicine: A World Tour of the Healing and Visionary Powers of Cannabis, badacz etnofarmakologiczny Christian Rätsch pisze, że konopie były używane już 3000 lat przed naszą erą w tym właśnie celu. W tekstach sumeryjskich określano ją nawet jako „roślinę pozwalającą zapomnieć o zmartwieniach”. Trzeba przyznać, że konopie były wtedy spożywane w zupełnie inny sposób niż teraz, ale powody ich stosowania pozostają takie same.

W starożytnych Indiach popularnym sposobem walki ze stresem było używanie preparatu zwanego bhang, pasty zrobionej z pąków i liści konopi, którą następnie mieszano z mlekiem, ghee i przyprawami, aby stworzyć napój. Często używano go do ułatwienia medytacji i transcendencji. W świętym hinduskim piśmie Atharva Veda (1400 r. p.n.e.) konopie są opisane jako jedna z pięciu roślin, które zapewniają „wolność od nieszczęścia”. Bhang jest używany do dziś i jest tak integralną częścią praktyk hinduistycznych, że został wyłączony z rządowej ustawy o środkach odurzających i substancjach psychotropowych z 1985 roku.

Olejki CBD a depresja i lęk – medycyna zachodnia

Dopiero w 1843 roku konopie zostały wprowadzone do zachodniej medycyny. William O’Shaughnessy pracował w Kalkucie, kiedy po raz pierwszy zetknął się z konopiami w praktyce. Szybko przekonał się do tej rośliny, stosując ją w leczeniu wielu schorzeń i konsultując się z ówczesnymi indyjskimi uczonymi w sprawie najlepszych metod jej przygotowania. W końcu O’Shaughnessy odkrył, że nalewki z konopi skutecznie leczą cholerę, a pomysł ten przykuł uwagę zdesperowanych lekarzy w Europie i Ameryce Północnej, którzy nie potrafili znaleźć lekarstwa na tę śmiertelną chorobę.

To z kolei wzbudziło zainteresowanie jeszcze większej liczby lekarzy i naukowców, a w ciągu następnych dwudziestu lat badacze w świecie zachodnim opublikowali ponad sto artykułów na temat konopi i jej wartości leczniczych. W 1851 roku w amerykańskiej Farmakopei po raz pierwszy wymieniono extractum cannabis, czyli ekstrakt z konopi, jako uznany lek. Znajdował się on w każdym kolejnym wydaniu aż do 1942 roku, kiedy to ustawa o podatku od marihuany z 1937 roku uczyniła konopie federalnie nielegalnymi. Podobnie, Dispensatory of the United States of America, swego rodzaju przewodnik, który wymieniał leki botaniczne i ich różne zastosowania, twierdził, że konopie mogą „łagodzić niepokój nerwowy”, a w szczególności zalecał ich stosowanie w wielu stanach związanych ze zdrowiem psychicznym, w tym histerii, depresji, a nawet szaleństwie.

Czy olejek CBD pomoże na depresję i lęk? 

Badania wykazały, że CBD zmniejsza autonomiczne reakcje na stres i jego emocjonalne konsekwencje poprzez ułatwienie mediacji neurotransmisji i poprzez wspomaganie niektórych funkcji neurologicznych. Zbadano, że CBD ma pozytywny wpływ na depresję i zaburzenia lękowe, w tym:

  • Uogólnione zaburzenie lękowe
  • Ataki paniki i zaburzenie paniki
  • Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD)
  • Fobia społeczna
  • Sezonowe zaburzenie afektywne (SAD)
  • Zaburzenia stresowe pourazowe (PTSD)
  • Łagodna do umiarkowanej depresja

Badania hiszpańskich naukowców

Badanie przeprowadzone na zwierzętach przez hiszpańskich naukowców i odkryli oni, że CBD wzmacnia transmisję 05-HT1A i może wpływać na serotoninę szybciej niż SSRI. 5-HT1A jest podtypem receptora serotoniny, co jest kluczowe, ponieważ lęk i depresja mogą być czasami leczone lekami, które celują w układ serotoniny. To dlatego firmy farmaceutyczne opracowały selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), takie jak Prozac i Zoloft. Jednym ze sposobów działania SSRI jest blokowanie reabsorpcji serotoniny w mózgu, co zwiększa dostępność serotoniny w przestrzeni synaptycznej. Pomaga to komórkom mózgowym przekazywać więcej sygnałów serotoniny, co w niektórych przypadkach może zmniejszyć lęk i poprawić nastrój.

Również w badaniu na zwierzętach z wykorzystaniem myszy stwierdzono, że wielokrotne podawanie CBD może pomóc hipokampowi w regeneracji neuronów, co może być przydatne w leczeniu lęku lub depresji. Hipokamp jest kluczowy dla obszaru mózgu i odgrywa krytyczną rolę w wielu funkcjach mózgu. Jest dobrze rozpoznany ze względu na jego rolę w tworzeniu pamięci i poznaniu. Kiedy przeprowadza się skany mózgu u pacjenta cierpiącego na lęk lub depresję, często okazuje się, że mniejszy hipokamp i skuteczne leczenie depresji wiąże się z narodzinami nowych neuronów (neurogenezą) w hipokampie.

Pacjenci z uogólnionym lękiem społecznym 

Inne badanie zostało przeprowadzone przez brazylijskich naukowców na pacjentach dotkniętych uogólnionym lękiem społecznym. Po spożyciu CBD uczestnicy zgłosili znaczący spadek lęku. Naukowcy potwierdzili subiektywne doniesienia pacjentów, wykonując skany mózgu pokazujące wzorce przepływu mózgowego zgodne z efektem przeciwlękowym.

Biorąc pod uwagę wszystkie dowody z tych różnych badań, widzieliśmy, że CBD działa w mózgu. Natomiast badania na ludziach z udziałem pacjentów z zaburzeniami lękowymi i bez nich, zaczynają potwierdzać skuteczność CBD jako środka przeciwlękowego. Mając na względzie ogromne koszty społeczne i finansowe zaburzeń lękowych w Stanach Zjednoczonych i większości świata, CBD ma niewątpliwy potencjał, aby odegrać ważną rolę w leczeniu niezliczonych zaburzeń lękowych.

CBD i THC

Badacze starają się dziś ustalić, w jaki sposób konopie działają w organizmie w celu łagodzenia lęku. Dotychczasowe badania wykazały, że konopie i ich najczęściej badane związki, kannabinoidy THC i CBD, mogą modulować lęk w sposób zależny od dawki. Jednak aby zrozumieć, jak te kannabinoidy działają w odniesieniu do reakcji organizmu na stres, musimy najpierw zrozumieć systemy, które istnieją niezależnie od używania lub obecności konopi.

Układ ednokannabinoidowy (ECS)

Układ endokannabinoidowy, czyli ECS, jest głównym systemem regulacyjnym, który istnieje u każdego ssaka. Inicjuje on zarówno psychologiczne, jak i fizjologiczne zmiany, gdy nasze ciała dostosowują się do nowych środowisk lub okoliczności – pomyśl o stresie jako o kolejnej okoliczności, do której nasze ciała nieustannie próbują się dostosować. Stres i niepokój aktywują zdrowy ECS tak, że produkuje on endokannabinoidy – czyli kannabinoidy w naszym ciele – w zależności od potrzeb. Te endokannabinoidy następnie aktywują receptory endokannabinoidowe znajdujące się w całym naszym ciele, aby ułatwić niezbędną odpowiedź. 

W 2012 roku zespół niemieckich naukowców zakończył badanie. Opublikowane w Journal of Psychopharmacology, które wykazało, że sygnalizacja endokannabinoidowa może zapewnić odpowiednią reakcję na stresujące wydarzenia. Określił również ECS, jako „regulacyjny system buforowy dla reakcji emocjonalnej.”

Często używana przez naukowców metafora porównuje ECS do systemu zamków i kluczy. Gdy klucz (kannabinoid) dopasuje się do odpowiadającego mu zamka (receptora kannabinoidowego), wiadomość chemiczna odblokowuje się i wyzwala w organizmie zmianę, która pomaga nam przystosować się do stresu. Jeśli spojrzymy na to w kategoriach modelu stresu Selye’a, ECS jest bardzo mocno zaangażowany podczas etapu odporności. Wtedy gdy organizm stara się dostosować do uporczywego źródła stresu.

Związek między ECS a lękiem

Nawet zanim naukowcy byli w stanie zilustrować związek między lękiem a ECS, byli świadomi, że stres i lęk były jednymi z najczęstszych powodów. Dla których użytkownicy konopi spożywali tę roślinę. Kanadyjskie badanie, w którym przeanalizowano stosowanie konopi w celach terapeutycznych w grupie 628 osób, wykazało, że 79 procent respondentów używało konopi w celu złagodzenia lęku.  Artykuł przeglądowy z 2017 roku potwierdził to twierdzenie za pomocą ośmiu badań przekrojowych, które doszły do tego samego wniosku: złagodzenie lęku jest głównym powodem używania konopi.

Teraz, kiedy wiemy, jak organizm produkuje własne kannabinoidy w celu zwalczania stresu, łatwiej jest zrozumieć, jak kannabinoidy pochodzące z konopi działają w naszym organizmie. Oczywiście, możesz się zastanawiać, dlaczego konopie są w ogóle potrzebne, skoro nasze ciała już wytwarzają własne kannabinoidy. Ponieważ endokannabinoidy są produkowane na żądanie i nie są przechowywane, mogą się wyczerpać, jeśli ciało jest poddane tak dużemu stresowi, że wyczerpuje swoją zdolność do tworzenia większej ilości. Kiedy tak się dzieje, ECS staje się niezrównoważony. 

Brak równowagi w organizmie powodem kondycji psychicznej 

Niezrównoważony ECS może powodować problemy, zwłaszcza jeśli chodzi o zdrowie psychiczne. W 2014 roku badacze z Vanderbilt University potwierdzili, że gdy ludzie doświadczali przewlekłego stresu lub ciężkiej traumy emocjonalnej, byli narażeni na zmniejszenie produkcji endokannabinoidów. Co następnie zwiększało ich szanse na doświadczanie lęku. To właśnie tutaj kannabinoidy z konopi mogą się przydać. W tym samym badaniu stwierdzono, że kiedy użytkownicy z niedoborem endokannabinoidów spożywali konopie, ich lęk się zmniejszał. THC i CBD działają w podobny sposób jak endokannabinoidy w organizmie, co oznacza, że mogą odblokować lub dopasować się do receptorów kannabinoidowych w ten sam sposób. Na poziomie neurochemicznym, spożywanie kannabinoidów takich jak THC i CBD może pomóc w regulacji ECS organizmu, pracując nad przywróceniem równowagi.

Znalezienie granicy pomiędzy zwiększeniem, a zmniejszeniem lęku przy użyciu konopi ma wiele wspólnego z charakterystyką dominujących związków tej rośliny. THC jest kannabinoidem odpowiedzialnym za stan euforii. Natomiast CBD takiego stanu nie wywołuje. Już sam ten fakt przekonuje niektórych, że CBD może być skuteczniejsze niż THC w leczeniu lęku.

Wnioski naukowców

Wykazano, że konopie siewne, wielokrotnie w warunkach laboratoryjnych, są skuteczne w zwalczaniu lęku. W przeglądzie z 2010 roku dotyczącym terapeutycznego zastosowania kannabinoidów przeanalizowano prawie sto badań na zwierzętach i ludziach, aby określić potencjał ECS w leczeniu schorzeń psychiatrycznych. Naukowcy napisali, że ze względu na brak efektów odurzających lub poznawczych oraz względne bezpieczeństwo, „CBD jest prawdopodobnie kannabinoidem, którego wstępne wyniki będą miały większe szanse na przełożenie na praktykę kliniczną”. W tym samym badaniu zasugerowano również, że chociaż wykazano, że THC ma właściwości uspokajające i promujące sen, warto byłoby przeprowadzić „dokładną eksplorację korzystnych efektów połączenia THC i CBD.” 

Ogólnie rzecz biorąc, recenzenci uznali ECS za „obiecujący cel dla nowatorskich terapii interwencyjnych” w stanach psychiatrycznych, w tym lęku. Gdy weźmiemy pod uwagę indywidualne cechy każdego kannabinoidu, kolejnym czynnikiem, który może wpłynąć na siłę działania danego związku, jest jego interakcja z innym związkiem. Naukowcy wiedzą od 1974 r., że CBD może zakłócać pożądane (a czasem nie tak bardzo pożądane) efekty THC. Ponadto potwierdzili w badaniu z 1982 r., że dawka CBD może skutecznie zwalczać efekty uboczne niepokoju wywołane spożyciem dawki THC.

Zespół stresu pourazowego (PTSD)

Podczas gdy wspomniane wcześniej badanie z 2010 roku sugerowało, że CBD może stanowić lepszy punkt wyjścia dla pacjentów cierpiących na lęk. Nowsze badania literatury na temat ECS i lęku przyjmują szersze podejście, w tym badania specyficzne dla PTSD. Największą różnicą między osobami z zaburzeniami lękowymi a osobami z PTSD jest to, że osoby z PTSD odczuwają to, co naukowcy nazywają zespół stresu pourazowego. Lub też warunkowaniem strachu, po traumatycznym wydarzeniu. Może to powodować m.in. koszmary, agresję, depresję, zwiększone tętno, napięcie mięśni i bezsenność. PTSD wiąże się również z niepowodzeniem normalnego procesu wygaszania lęku. Co oznacza, że pewne przypomnienia lub „wyzwalacze” traumatycznego doświadczenia mogą wywoływać uwarunkowane reakcje lękowe długo po zakończeniu tego doświadczenia.

Badania na zwierzętach wykazały, że wzmocniona sygnalizacja endokannabinoidowa ma wpływ na pamięć strachu. Przy czym dawki zarówno THC, jak i CBD wykazują zdolność do jej osłabienia. W jednym z badań na ludziach stwierdzono, że podawanie niskiej dawki THC zdrowym osobom pomogło modulować obwody w mózgu zaangażowane w wygaszanie strachu. Zauważono, że układ endokannabinoidowy organizmu może bardzo dobrze służyć jako „obiecujący cel” dla interwencji w PTSD.

Olej konopny na depresję i lęk 

W innym badaniu, patrząc tylko na CBD, stwierdzono, że dawki między 300 a 600 miligramów zmniejszyły lęk wywołany w warunkach laboratoryjnych, ale nie wydawało się, że wpływają na poziom lęku wyjściowego. Jednak te dawki zmniejszyły lęk bazowy u pacjentów z chorobą afektywną sezonową. Autorzy tego badania napisali, że dowody przedkliniczne „jednoznacznie wykazują skuteczność CBD w zmniejszaniu zachowań lękowych związanych z wieloma zaburzeniami”. W tym zaburzeniami lękowymi.

Dr Jeremy Spiegel jest lekarzem w Casco Bay Medical w Massachusetts, który ma możliwość wydawania własnych opinii podczas leczenia pacjentów, których dolegliwości nie znajdują się na państwowej liście. Mówi, że 25 do 30 procent jego pacjentów używa medycznej marihuany do leczenia schorzeń psychicznych i zaburzeń nastroju. Które to, często są ściśle związane ze stresem i niepokojem. Ale nawet jeśli pacjenci mają dostęp do systemu państwowego i używają konopi za jego zgodą, Spiegel mówi, że podawanie konopi w leczeniu stanów związanych ze stresem i lękiem wiąże się z szeregiem dodatkowych wyzwań.

Dobroczynne aktywne związki w konopiach

Konopie zawierają ponad dwieście aktywnych związków, z których wiele nie zostało jeszcze zbadanych. Co czyni je nie podobnymi do leków o pojedynczej cząsteczce, które można przyjmować w celu leczenia danej choroby. Ponieważ większość leków zawiera tylko jeden związek. Spiegel mówi, że różnicę między używaniem konopi a używaniem leków na receptę można porównać do różnicy między jedzeniem pełnowartościowych produktów a „jedzeniem z puszki”. 

Weźmy pod uwagę Marinol, syntetyczną wersję THC, która została po raz pierwszy zatwierdzona przez FDA w 1985 roku. I jest często podawana pacjentom cierpiącym na efekty uboczne związane z chemioterapią, takie jak nudności. Spiegel mówi, że choć logiczne może wydawać się wyciągnięcie wniosku, że syntetyczne THC działa tak samo jak THC pochodzące z konopi. To po prostu nie jest to prawda. Kiedy THC pochodzące z konopi dostaje się do organizmu, działa w połączeniu z innymi kannabinoidami i terpenami. Z których niektóre również mogą mieć działanie zmniejszające lęk. 

Olejki CBD a depresja i lęk – opinie 

Terpeny to potężne związki organiczne, które występują w różnych roślinach i są odpowiedzialne za nadawanie im unikalnych aromatów. Obecnie uważa się, że w konopiach jest ich ponad sto, w tym zwłaszcza terpeny łagodzące stres, takie jak linalol (który pachnie jak lawenda). Mircen (występujący w mango) i limonen (który ma profil zapachowy podobny do cytrusów). Chociaż Spiegel uznaje kliniczne znaczenie badania każdego związku z osobna, mówi, że podawanie ich pojedynczo nigdy nie przyniesie takich samych rezultatów jak spożywanie rośliny w całości. To sprawia, że leczenie konopiami jest ekscytujące, ale też trudniejsze do kontrolowania. Preparaty full spectrum, a nie produkty z wyizolowanych związków, zawsze będą oferować użytkownikom większą elastyczność w zmniejszaniu i eliminowaniu wielu dolegliwości. 

Rozwijanie pozytywnego sposobu myślenia

Istnieje wiele prostych czynności, które możesz wykonać dla siebie każdego dnia, aby poczuć się lepiej. Poniżej znajduje się lista rzeczy, które mogą pomóc Ci rozwinąć bardziej pozytywne nastawienie. Warto rozważyć wywieszenie tej listy w widocznym miejscu, aby regularnie przypominać sobie, że można być bardziej pozytywnie nastawionym. Rozwijaj i pielęgnuj pozytywne przekonania na temat swojego ciała, umysłu i ducha.

  • Pracuj w oparciu o pozytywne ramy odniesienia.
  • Zawsze pamiętaj o pozytywnych sugestiach.
  • Pracuj nad swoim obrazem siebie, poczuciem własnej wartości, pewnością siebie i spojrzeniem na życie.
  • Zachęcaj do zdrowych wzorców żywieniowych, ograniczając kofeinę i cukier, a zwiększając spożycie wody.
  • Zacznij robić małe kroki w kierunku swoich celów.
  • Staraj się być bardziej aktywna poprzez spacery lub chodzenie na siłownię, nawet jeśli te wyjścia są krótkie.
  • Spróbuj bardziej zaangażować się w swoją społeczność. Wolontariat poprzez pomoc innym często pomaga nam poczuć się lepiej z samym sobą.
  • Każdego dnia zrób przynajmniej jedną dobrą rzecz dla siebie; relaksująca kąpiel, filiżanka herbaty. Obejrzyj motywujący film, porozmawiaj z przyjacielem lub zaufanym członkiem rodziny. Wyjdź na kolację lub cokolwiek, co jest ucztą dla siebie.

Pamiętaj! Jeżeli nie wiesz jak zastosować ekstrakt konopny, skonsultuj się z naszym Naturopatą. Konsultacje są bezpłatne, a podczas nich służymy praktyczną wiedzą w stosowaniu preparatów Mr Hemperek.

 

Źródła: “The little book of Cannabis” – Amanda Siebert
            “Anxiety and Depression” – Allan Eastman

            

Olejek CBD a stwardnienie rozsiane

Uaktualnione:

Olejek CBD a stwardnienie rozsiane, to zagadnienie na które naukowcy mają już coraz więcej odpowiedzi. Znane są także efekty zastosowania CBD, w zmniejszeniu dokuczliwych objawów SM. Co to jest stwardnienie rozsiane? Jakie są przyczyny i objawy choroby? I jaką rolę może tu spełnić CBD, tego dowiecie się z poniższego artykułu.

Co to jest stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane, w skrócie SM- sclerosis multiplex, sclerosis disseminata. Jest to choroba neurologiczna, która należy do chorób demielinizacyjnych. Jest procesem, który prowadzi do uszkodzenia osłonki mielinowej, która otacza komórki nerwowe. Pozbawione otoczki nerwy nie rozprowadzają prawidłowo impulsów, czego skutkiem są dysfunkcje układu nerwowego. Zmianom demielinizacyjnym w mózgu, rdzeniu kręgowym i obwodowym układzie nerwowym towarzyszą objawy w postaci zaburzeń czucia i widzenia, osłabienia mięśni czy niedowładów. Przebieg stwardnienia rozsianego jest bardzo indywidualny, choroba może postępować stale lub pod postacią rzutów.

Pomimo wielu badań nie można jednoznacznie stwierdzić, co odpowiada za rozwój tej choroby u niektórych osób. Wiele wskazuje jednak na to, że do jej wystąpienia przyczyniają się czynniki środowiskowe i genetyczne, które powodują wystąpienie patologicznych procesów autoimmunologicznych. SM stanowi jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności wśród ludzi w wieku produkcyjnym, w Polsce na SM choruje około 40 tys. osób.

Rodzaje SM

Wyróżnia się cztery główne rodzaje stwardnienia rozsianego:

SM rzutowo-remisyjne – charakteryzuje się okresami zaostrzeń objawów, którym towarzyszy pogorszenie ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Rzuty choroby oddzielone są od siebie okresami remisji. Okresy tychże zaostrzeń i remisje choroby są nieregularne. Często po rzucie choroby następuje pogorszenie ogólnej kondycji pacjenta.

SM pierwotnie postępujące – w tej postaci stwardnienia rozsianego objawy nasilają się w sposób stały, bez rzutów choroby.

Stwardnienie rozsiane wtórnie postępujące – jest to postać choroby, w której po początkowym stadium rzutów i remisji następuje stopniowe pogarszanie się stanu zdrowia pacjenta.

SM postępująco-rzutowe – w przebiegu tej postaci SM nie występują okresy nawrotu, stałemu postępowaniu objawów towarzyszą okresy nagłego pogorszania się stanu zdrowia.

Stwardnienie rozsiane – objawy

Początek SM charakteryzuje się zazwyczaj pojawieniem jednego symptomu ze strony układu nerwowego, rzadziej dwoma i więcej. Zazwyczaj pierwszym objawem jest rzadko wspominane pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego.

Powszechnym objawem są zaburzenia czucia i wrażenia czuciowe w obrębie kończyn. Na zaburzenia czucia powierzchniowego składają się zmienione odczuwanie dotyku, temperatury czy bólu. Często chorzy skarżą się na mrowienie, drętwienie, kłucie czy uczucie przypominające porażenia prądem.

Symptomy zapalenia pozagałkowego nerwu wzrokowego wiążą się z pogorszeniem widzenia oraz nierzadko charakterystycznym tak zwanym mroczkiem centralnym. Jeżeli występują takie objawy, jak zawroty głowy, podwójne widzenie, wówczas świadczą one także o objawach uszkodzenia innych części układu nerwowego.  Objawy pozagałkowego zapalenia nerwu wzrokowego mogą narastać przez kilka dni lub pojawić się niespodziewanie, jak również nawracać po jakimś czasie. Bardzo istotne jest, aby nie bagatelizować tych objawów i jak najszybciej udać się do specjalisty.

Innymi niecharakterystycznymi dolegliwościami są:

  • zmęczenie,
  • problemy ze snem,
  • osłabienie,
  • ciężkość i bóle nóg
  • skurcze i sztywność mięśni.

Wyżej wymienione objawy mogą występować w wielu chorobach i wymagają oceny lekarskiej. Część pacjentów jako pierwsze objawy zgłasza także problemy z koordynacją ruchów.

Olejek CBD a stwardnienie rozsiane

Późniejsze objawy SM

Wraz z postępem SM, u chorego może wystąpić niedowład jednej bądź obu nóg lub nóg i rąk. Równie często w trakcie rzutu pacjenci uskarżają się na zaburzenia czucia powierzchniowego, zaburzenia płynności ruchów oraz drżenie kończyn, które pojawia się w trakcie zamierzonego ruchu ręką lub nogą- tzw. zamiarowe drżenie. Częstymi objawami są także: oczopląs i zaburzenia ruchu gałek ocznych, jak również problemy z utrzymaniem równowagi i zawroty głowy.

Jednym z objawów stwardnienia rozsianego, który występuje późno jest niemożność kontrolowania zwieraczy. W wyniku tego zaburzenia pacjent chory na SM ma pilną potrzebę oddania moczu lub kału oraz inne zaburzenia z tego wynikające.  We wczesnym etapie choroby rzadko występują problemy związane z zaburzeniami poznawczymi. Zaburzenia pamięci i zaburzenia poznawcze dotyczą około 5 proc. chorych. Pacjenci mają trudność w przetwarzaniu i analizowaniu informacji oraz zmagają się z problemami pamięci i uwagi. Często chorzy na SM chorują również na depresję, szczególnie po dłuższym okresie choroby. Ponadto część osób cierpi z powodu zaburzeń funkcji seksualnych.

Warto pamiętać o tym, że w zależności od tego, który nerw został zaatakowany, pacjent może zgłaszać różne, inne dolegliwości, jak np. drżenie dłoni i wypadanie przedmiotów z rąk, problemy z pisaniem, zaburzenia słuchu, zaburzenia mowy, drgawki czy napad padaczkowy.

Stwardnienie rozsiane – przyczyny

Przyczyną stwardnienia rozsianego są procesy autoimmunologiczne, polegające na błędnym skierowaniu działania pewnych przeciwciał przeciwko składnikom osłonek mielinowych układu nerwowego człowieka; aktywowanie komórek wytwarzających te przeciwciała jest, prawdopodobnie, wynikiem wcześniej przebytych infekcji wirusowych; choroba zaczyna się zazwyczaj między 20. a 40. rokiem życia i przebiega z okresami samoistnej poprawy i nawrotów; objawy są różne i zależą od umiejscowienia ognisk, najczęściej dochodzi do zaniku nerwów wzrokowych, upośledzenia mowy i niedowładu kończyn dolnych.

W wyniku różnych badań udało się określić kilka czynników, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na SM. Są to m.in.:

  • płeć żeńska,
  • biała rasa,
  • wiek między 20. a 40. r.ż.,
  • zakażenie wirusem Epstein-Barr wywołujące mononukleozę,
  • cukrzyca typu I,
  • zapalenie jelit,
  • choroby tarczycy,
  • palenie tytoniu,
  • niedobór witaminy D,
  • otyłość w wieku dojrzewania

Leczenie SM

Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą chorobą nieuleczalną, która towarzyszy pacjentowi przez całe życie. Nie wiadomo co powoduje stwardnienie rozsiane, nie ma więc leczenia przyczynowego. Obecne terapie skupiają się na leczeniu objawowym i podawaniu leków immunomodulujących, czyli modyfikujących przebieg zachorowania.

Leczenie objawowe, adekwatne do objawów, ma za zadanie zmniejszyć natężenie innych współwystępujących i nieprzyjemnych dolegliwości i stanów, takich jak: nietrzymanie moczu lub stolca, depresja, sztywność mięśni, bóle głowy oraz inne dolegliwości bólowe. Z powodu występowania wielu objawów utrudniających poruszanie się, pacjentom chorym na stwardnienie rozsiane najczęściej zaleca się rehabilitację ruchową.

Jej prowadzenie ma nieoceniony wpływ zarówno na samopoczucie fizyczne, jak również psychiczne oraz wspomaga usprawnianie pacjentów. Ćwiczenia pomagają rozciągnąć skurczone i zmęczone mięśnie, poprawiają równowagę i koordynację oraz całościowo wzmacniają organizm. Leków, które pomagają ulżyć pacjentowi we wspomnianych problemach jest wiele, lekarz dopasowuje terapię do stanu pacjenta. Są to jednak środki chemiczne. Warto jednak zwrócić uwagę na to, że można złagodzić objawy w sposób naturalny- wspomagając się medycyną alternatywną.

Olejek CBD a stwardnienie rozsiane

W 2018 r. produkt farmaceutyczny wykorzystujący CBD (kannabidiol) i THC (delta-9-tetrahydrokannabinol) zatwierdzono przez FDA do leczenia stwardnienia rozsianego. Wykazano ponadto, że farmaceutyczne połączenie CBD i THC pomaga w skurczach mięśni, zaburzeniach czynności pęcherza moczowego i bólu neuropatycznym – wszystkich charakterystycznych objawach stwardnienia rozsianego. Udowodniono również, że CBD osłabia zdolność komórek odpornościowych do atakowania osłonki mielinowej komórek nerwowych, co jest główną przyczyną rozwoju stwardnienia rozsianego. Co więcej, CBD i inne środki mogą pomóc w spowolnieniu postępu choroby i opanowaniu poszczególnych objawów.

Olejek CBD a stwardnienie rozsiane – zastosowanie

Dlatego też należy przestrzegać trzech podstawowych zasad:

Po pierwsze olej CBD powinien być najlepszej jakości z pełnym spektrum naturalnie występujących kannabinoidów. Tutaj idealnie sprawdzi się nasz Aromat Konopny. Po drugie jego stężenie powinno być dobrane prawidłowo i indywidualnie do potrzeb. Po trzecie systematyczność w jego zażywaniu Aromatu jest kluczowa.

PAMIĘTAJ! Jeśli potrzebujesz indywidualnego podejścia i nie wiesz, jak stosować preparaty Mr Hemperek, przy konkretnym schorzeniu – jesteśmy do Twojej dyspozycji. Skorzystaj z naszych darmowych Konsultacji z naszą Naturopatką Brygidą Rusin.

Olejek CBD i zdrowy umysł

Uaktualnione:

Olejek CBD i zdrowy umysł, czym w zasadzie jest to połączenie? Zastanawialiście się kiedyś, jak konopie mogą wpływać na codzienne funkcjonowanie naszego umysłu? Czy regularne stosowanie ekstraktów wpłynie na lepszą koncentrację, poprawę pamięci. Czym jest tak naprawdę zdrowy mózg?

Czym jest zdrowy mózg?

Czy jest to mózg, który pomaga Ci odkrywać i rozumieć świat? Czy prowadzi Cię niezawodnie przez codzienne zadania i wyzwania? Może  wnosi do Twojego życia sens i poczucie bezpieczeństwa? Narodowy Instytut ds. Starzenia się (NIA) przy Narodowym Instytucie Zdrowia (NIH) podaje, że wszystkie powyższe cechy opisują zdrowy mózg. Wraz z jego zdolnością do zapamiętywania, uczenia się, planowania, koncentracji, zarządzania informacjami. Jak również  zachowania logiki, osądu, perspektywy i mądrości. Mówiąc najprościej, NIA stwierdza, że „zdrowie mózgu polega na tym, aby jak najlepiej wykorzystać swój mózg i pomóc zmniejszyć pewne zagrożenia dla niego w miarę starzenia się.”

Olejek CBD i zdrowy umysł – demencja

Widmo rozwoju demencji jest jednym z największych lęków ludzi, którzy się starzeją – i nie bez powodu. Centers for Disease Control and Prevention (CDC) szacuje, że ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera – najczęstszego rodzaju demencji – podwaja się co pięć lat, gdy dana osoba żyje dłużej niż 65 lat. W wieku 85 lat około 25-50% populacji wykazuje objawy choroby.

Demencja nie jest normalną zmianą związaną z upływem wieku. Jest to choroba charakteryzująca się stopniowym pogorszeniem pamięci, rozwiązywania problemów i wykonywania codziennych zadań. Inna odmiana demencji – demencja naczyniowa – pojawia się, gdy zakrzepy krwi w tętnicach mózgowych niszczą małe obszary tkanek. Jest jednak pewien powód, aby wziąć sprawy w swoje ręce: Chociaż eksperci mogą nie znać wszystkich przyczyn demencji, wiedzą, że jest ona często związana z czynnikami, które możemy kontrolować, takimi jak stresujący, mało aktywny tryb życia; brak snu; oraz dieta bogata w cukry i tłuszcze trans.

Mając to na uwadze, trzeba jednak pamiętać, że istnieją nieuniknione wyzwania dla mózgu, które sięgają od irytujących do zagrażających życiu. Na przykład, kobieta przechodząca menopauzę może doświadczyć mgły mózgowej, czyli spadku funkcji poznawczych. Na szczęście stan ten jest przejściowy, a ostrość widzenia powraca po zakończeniu menopauzy. Traumatyczne zdarzenie fizyczne, takie jak wypadek lub okaleczenie wojenne, może natomiast uszkodzić fragmenty mózgu i wywołać głęboką, długotrwałą chorobę. Trauma emocjonalna, pochodząca być może z powodu działań wojennych lub przemocy, może wywołać trwający niepokój, w tym PTSD (zespół stresu pourazowego).

Olejek CBD i zdrowy umysł – udar mózgu

Udar mózgu to cichy zabójca. Co roku uderza w 795 000 osób w całych Stanach Zjednoczonych. W rzeczywistości udar zdarza się co 40 sekund. Udar jest najczęściej spowodowany przez blaszkę miażdżycową – tłuszczową narośl w tętnicy doprowadzającej krew do mózgu. Stopniowo blaszka narasta i blokuje 50 procent, a następnie do 85 procent tętnicy; w tym momencie blaszka może ulec podrażnieniu i zapaleniu, uszkadzając naczynie krwionośne. Płytki krwi – których zadaniem jest zakrzepnięcie krwawiącego obszaru – gromadzą się na płytce, aby powstrzymać stan zapalny. Jednak zamiast pomagać, nagromadzone płytki ostatecznie blokują 100% tętnicy. To właśnie wtedy przepływ krwi do mózgu nagle się zatrzymuje i dochodzi do udaru.

Konsekwencje udaru

Osoby, które przeszły udar, zazwyczaj są osłabione, mogą mówić niewyraźnie. A ich zdolności poznawcze mogą być zaburzone do końca życia. Udar stał się główną przyczyną długoterminowej niepełnosprawności w Stanach Zjednoczonych, częściowo dlatego, że wielu pacjentów po udarze ma poważne, długotrwałe skutki uboczne i ograniczony dostęp do rehabilitacji. Czynności, które uważamy za oczywiste, takie jak podtrzymanie rozmowy czy zdjęcie czajnika z kuchenki, stanowią wyzwanie dla pacjentów po udarze, uniemożliwiając im samodzielne życie. Ośrodki rehabilitacyjne w znacznym stopniu pomagają pacjentom odzyskać niezależność. Jednak kluczem jest zapobieganie udarowi.

Obecne środki zaradcze

Ćwiczenia fizyczne zwiększają przepływ krwi do mózgu, zmniejszają ryzyko chorób układu krążenia i udaru mózgu. Ponadto sprzyjają nawiązywaniu kontaktów towarzyskich i zwiększają produkcję przeciwutleniaczy, które chronią komórki mózgowe. Poza ćwiczeniami, warto zastanowić się i wdrożyć do swojego codziennego harmonogramu inne kroki:

  • Śpij głęboko i tak długo, jak możesz, przez co najmniej siedem godzin. W przypadku niektórych dorosłych dziewięć lub więcej, aby umożliwić mózgowi konsolidację nowo nabytych wspomnień.
  • Unikaj stresu, który uszkadza hipokamp.
  • Ucz się nowych umiejętności, aby budować rezerwę poznawczą (odporność na uszkodzenia mózgu przez czynniki środowiskowe).
  • Bądź w stałym kontakcie z przyjaciółmi, rodziną. Ponieważ samotne dusze są bardziej narażone na demencję.
  • Wybierz dietę, która zawiera wzmacniające mózg kwasy omega-3, aby pomóc chronić komórki mózgowe.
  • Uważaj na spożycie soli i, zwłaszcza, cukru. Zbyt duża ilość cukru prowadzi do stanów zapalnych i gromadzenia się białka beta amyloidu, który gromadząc się w mózgu, może prowadzić do choroby Alzheimera. Wysoka glukoza uszkadza również tętnice i może być przyczyną udaru.

Umiarkowane ćwiczenia i dieta o niskiej zawartości cukru i tłuszczu przejdą maraton mil, w kierunku ochrony Twojego mózgu przed udarem.

Dlaczego CBD może być odpowiedzią

W badaniu z 2017 r., zgłoszonym w czasopiśmie Frontiers of Pharmacology, dorośli pacjenci z wieloma schorzeniami medycznymi nie związanymi z mózgiem przeszli trzymiesięczne leczenie konopiami. Wszyscy pacjenci poprawili się w wykonywaniu rutynowych zadań, a badacze zauważyli zmiany we wzorcach aktywacji mózgu w korze przedczołowej. Mózgi uczestników badania w rzeczywistości wydawały się podobne do mózgów zdrowych uczestników kontroli [grupy nieleczonej]. Pod koniec badania pacjenci zgłosili również, że w ich podstawowych problemach zdrowotnych nastąpiła poprawa, w tym spadek stosowania opioidów, benzodiazepin, leków przeciwdepresyjnych i innych leków na receptę.

Badanie z 2017 roku w czasopiśmie Frontiers in Pharmacology wskazuje, że używanie konopi jest korzystniejsze dla bardziej w pełni rozwiniętego mózgu osoby starszej. Ponieważ osoby starsze są najbardziej narażone na udar, czy to możliwe, że mogliby skorzystać z kannabinoidów, aby pomóc w zapobieganiu udarowi?

Badanie opublikowane w Japonii

Jedno badanie, opublikowane w Japonii, zgłosiło potencjalną poprawę zdolności pacjenta do powstrzymania udaru podczas stosowania CBD. A coraz więcej publikacji skupia się na neuroprotekcyjnych, przeciwzapalnych i antyoksydacyjnych korzyściach CBD – nie tylko w celu ochrony przed udarem niedokrwiennym (związanym z zakrzepem krwi), ale także przed przewlekłymi chorobami ośrodkowego układu nerwowego. Takimi jak choroba Alzheimera, Parkinsona i stwardnienie rozsiane.

Ważne jest, aby wyjaśnić, że większość tego, co wiemy o CBD w odniesieniu do udaru mózgu, opiera się tylko na eksperymentach laboratoryjnych. Naukowcy poznają działanie kannabinoidów w probówkach w laboratorium. Niektórzy naukowcy badają dokumentację pacjentów i dokonują korelacji między zmiennymi – to znaczy między ludźmi, którzy spożywali preparaty kannabinoidowe i tymi, którzy nie spożywali.  Robią to, w celu opracowania preparatów, które mogłyby pomóc ludziom z różnymi schorzeniami.

Badania wspierające

Naukowcy odkrywają, że zamiast wchodzić w interakcje z receptorami CB1 i CB2, które wpływają na nasze zdrowie, CBD i inne kannabinoidy mogą być korzystne w zwiększaniu zdrowia mózgu. Fitokannabinoidy, które mają zarówno działanie przeciwzapalne, jak i przeciwutleniające, niosą ze sobą nieodłączne właściwości neuroprotekcyjne. Dlatego mogłyby pomóc w strzeżeniu komórek mózgowych przed długotrwałą degeneracją i uszkodzeniem przez toksyny pochodzące ze środowiska.

Zapobieganie udarom

Jeśli chodzi o zapobieganie udarom, trwające badania pokazują, że CBD pomaga obniżyć tętno i wysokie ciśnienie krwi, które przyczyniają się do wystąpienia udaru. W jednym z badań z wykorzystaniem myszy stwierdzono, że CBD pomaga naczyniom krwionośnym rozluźnić się i zwiększyć ich średnicę, dzięki czemu krew może swobodnie przepływać wokół zatorów płytkowych. Jeśli dojdzie do udaru, szybkie podanie CBD może pomóc zwiększyć mózgowy przepływ krwi podczas udaru i bezpośrednio po nim – potencjalnie pomagając zminimalizować uszkodzenia tkanki mózgowej. Wczesne dane laboratoryjne sugerują również, że kannabinoidy mogą przyczynić się do rozwoju nowych neuronów, czyli neurodegeneracji, więc bądźcie czujni! Wczesne badania i modele zwierzęce skoncentrowane na wykorzystaniu kannabinoidów do potencjalnej pomocy osobom po udarze wyglądają obiecująco.

Olejek CBD i zdrowy umysł – mgła mózgowa

Naukowcy zaczynają rozumieć, jak i dlaczego CBD może wzmocnić funkcję neuroprzekaźników w mózgu. Ale nawet przed twardą nauką pojawiły się liczne dowody oparte na domniemaniach od ludzi, którzy regularnie używają CBD. Ci użytkownicy powiedzieli, że CBD pomaga im w wyraźnym myśleniu i eliminuje „mgłę mózgową”. Oczywiście nie ma medycznej definicji mgły mózgowej – to ledwie termin techniczny. Ale generalnie, gdy ludzie używają tego terminu, mówią o braku jasności umysłu. Może również kojarzyć się z trudnościami w przypominaniu sobie rzeczy, zapominalstwem, trudnościami w skupieniu się.  Czy trudnościami w rozpoznawaniu rzeczy i ogólnie z uczuciem pustki w głowie.

Ludzie, którzy cierpią z powodu mgły mózgowej odkryli wielokrotnie, że CBD wydaje się łagodzić ich objawy. Myślą jaśniej, czują się bardziej czujni i wydają się mieć lepszą pamięć chociażby do takich rzeczy jak imiona i twarze.

Pamiętaj! Jeżeli nie wiesz jak zastosować ekstrakt konopny, skonsultuj się z naszym Naturopatą. Konsultacje są bezpłatne, a podczas nich służymy praktyczną wiedzą w stosowaniu preparatów Mr Hemperek.

 

Źródło: “Cannabis for health” Mary Clifton, MD, and Barbara Brownell Grogan, Mary Clifton

Zapisz się do newslettera
aby otrzymywać informacje o promocjach w naszym sklepie

cbd mrhemperek olejek aromaty
mr hemperek cbd