Generujemy dobro, nie zyski

MR HEMPEREK

Artykuły

Artykuły Mr Hemperek są potwierdzone praktyką i wiedzą zdobytą przez wiele lat naszej pracy. Często są to prawdziwe historie ludzi, którzy na podstawie własnych doświadczeń i braku pomocy ze strony medycyny akademickiej sięgnęli po olejki CBD. Poniższe opracowania mają charakter informacyjny i edukacyjny. Nie zachęcają do stosowania jakichkolwiek produktów u kobiet w ciąży i dzieci. Nie zastąpią porady u specjalistów z dziedziny zdrowia. Wszelkie informacje dotyczące leczniczego działania konopi podane są jedynie z punktu widzenia farmakologicznego, a nie Prawa farmaceutycznego.

CBD w łagodzeniu objawów astmy oskrzelowej

Stosowanie CBD w łagodzeniu objawów astmy oskrzelowej, zdobywa coraz większą uwagę wśród osób zmagających się z tą przewlekłą chorobą układu oddechowego. Astma jest przewlekłą chorobą płuc, powodującą zapalenie i zwężenie dróg oddechowych. Jest to jedna z najczęstszych przewlekłych chorób wieku dziecięcego, a jej częstość występowania dramatycznie wzrosła w ciągu ostatnich kilku dekad. Choć istnieje wiele tradycyjnych terapii na astmę oskrzelową, rosnące zainteresowanie kannabidiolem (CBD) przynosi nowe perspektywy w wspomaganiu terapii  tej choroby.

Co powoduje astmę oskrzelową?

Astma to greckie słowo oznaczające świszczący oddech lub dmuchanie. Chińscy lekarze leczyli to schorzenie za pomocą zioła Ma Huang od 2000 r. p.n.e.. Objawy zostały po raz pierwszy odnotowane ponad 3500 lat temu. Dokładna przyczyna astmy nie jest znana, niemniej uważa się, że jest ona spowodowana połączeniem czynników genetycznych i środowiskowych. Osoby cierpiące na astmę są bardziej narażone na alergie i ekspozycję na niektóre czynniki środowiskowe. W tym takie jak roztocza kurzu, sierść zwierząt i zanieczyszczenie powietrza. Łatwo jest przeoczyć pierwsze oznaki i objawy astmy. Można je pomylić z innymi dolegliwościami, takimi jak przeziębienie czy kichanie. Z tego powodu wiele osób unika podjęcia leczenia astmy oskrzelowej.

Jakie są oznaki i objawy?

Astma oskrzelowa charakteryzuje się obrzękiem, uciskiem i przekrwieniem dróg oddechowych, co utrudnia przepływ powietrza do i z płuc. Objawy obejmują duszność, świszczący oddech, kaszel i ucisk w klatce piersiowej. Może się to zdarzyć po kontakcie z określonym czynnikiem wyzwalającym, takim jak brud, pyłki roślin lub niektóre pokarmy. Alergie, palenie papierosów, przeziębienie i grypa, zimne powietrze, pleśnie, stres i warunki pogodowe, takie jak mgła i wilgotność, należą do najczęstszych czynników wyzwalających. Czasami kombinacja zmiennych również może wywołać astmę. 

Astma oskrzelowa to najczęstsza choroba przewlekła w dzieciństwie i często diagnozuje się ją u nastolatków. Z drugiej jednak strony,  to nie tylko problem zdrowotny wieku dziecięcego. Astma dotyka również dorosłych i u wielu dorosłych jest diagnozowana w późniejszym okresie życia.  Natomiast może ona wystąpić w każdym wieku.

Wskaźniki, które mogą kwalifikować się jako „wczesne ostrzeżenia” obejmują:

  • Częste wahania nastroju
  • Regularne kichanie
  • Uczucie niepokoju
  • Podrażnione oczy
  • Wzrost zmęczenia, którego nie można wyjaśnić
  • Suchość w ustach
  • Ciągłe lub uporczywe bóle głowy
  • Bezsenność
  • Nietolerancja wysiłku fizycznego
  • Cienie pod oczami
  • Blada cera

Każdy z tych „wczesnych znaków ostrzegawczych” może wskazywać na astmę. Natomiast nie należy zawsze zakładać, że są definitywnym objawem lub prekursorem astmy oskrzelowej. Objawy stają się znacznie poważniejsze w miarę postępu problemu i zawsze należy je zdiagnozować u specjalisty. 

CBD w łagodzeniu objawów astmy oskrzelowej – badania

Choć badania dotyczące skuteczności CBD w łagodzeniu objawów astmy oskrzelowej są nadal w toku, istnieją pewne doniesienia na temat potencjalnych korzyści. Oto kilka przykładów badań naukowych w tym obszarze: 

  1. „Cannabidiol rozszerza oskrzela u myszy i łagodzi skurcz oskrzeli u ludzi z astmą” – opublikowane w czasopiśmie „Pharmacology Research” w 2014 roku. Badanie przeprowadzone na myszach wykazało, że CBD powoduje rozszerzenie oskrzeli poprzez działanie na receptory kannabinoidowe. Badanie kliniczne z udziałem pacjentów z astmą wykazało również, że inhalacja CBD prowadziła do zmniejszenia skurczu oskrzeli.
  2. „Wpływ cannabidiolu na zapalenie i skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą” – opublikowane w czasopiśmie „Chest” w 2019 roku. Badanie kliniczne z udziałem pacjentów z astmą wykazało, że inhalacja CBD może prowadzić do zmniejszenia zapalenia i skurczu oskrzeli. Pacjenci zgłaszali również poprawę objawów takich jak duszność i kaszel.
  3. „Efekty cannabidiolu na czynność oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową” – opublikowane w czasopiśmie „Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics” w 2020 roku. Badanie przeprowadzone na grupie pacjentów z astmą wykazało, że inhalacja CBD prowadziła do rozszerzenia oskrzeli i poprawy czynności płuc. Obserwowano również zmniejszenie poziomu stanu zapalnego w drogach oddechowych.

Pozostałe badania

  1. „Cannabidiol jako nowy potencjalny lek w astmie oskrzelowej” – opublikowane w czasopiśmie „Journal of Clinical Investigation” w 2019 roku. Badanie przeprowadzone na myszach wykazało, że CBD może zmniejszać stan zapalny w oskrzelach oraz ograniczać reakcję alergiczną. Wyniki sugerują, że CBD może mieć potencjał jako środek przeciwzapalny i przeciwalergiczny w kontekście astmy.
  2. „Wpływ kannabidiolu na czynność oskrzeli u pacjentów z astmą” – opublikowane w czasopiśmie „European Journal of Pharmacology” w 2019 roku. Badanie kliniczne przeprowadzone na grupie pacjentów z astmą oskrzelową wykazało, że inhalacja CBD może prowadzić do znacznego rozszerzenia oskrzeli i poprawy czynności płuc.
  3. „Kannabidiol jako potencjalne narzędzie terapeutyczne w astmie oskrzelowej” – opublikowane w czasopiśmie „International Journal of Molecular Sciences” w 2020 roku. Przegląd literatury naukowej dotyczącej wpływu CBD na astmę oskrzelową wykazał, że CBD może mieć działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i rozkurczowe, co może przyczyniać się do zmniejszenia objawów astmy.

Warto zaznaczyć, że choć istnieją obiecujące wyniki badań, większość z nich została przeprowadzona na zwierzętach lub w warunkach laboratoryjnych. Konieczne są dalsze badania kliniczne, aby potwierdzić skuteczność i bezpieczeństwo stosowania olejku CBD u pacjentów z astmą. Ważne jest również, aby pamiętać o konsultacji z lekarzem przed rozpoczęciem jakiejkolwiek nowej terapii, w tym stosowania CBD.

CBD w łagodzeniu objawów astmy oskrzelowej – korzyści

CBD to jedna z wielu substancji aktywnych występujących w konopiach, posiadająca potencjał terapeutyczny, który przyciąga uwagę naukowców i pacjentów na całym świecie. Badania naukowe sugerują, że CBD może mieć wiele korzystnych właściwości dla osób cierpiących na astmę oskrzelową. Jednym z najważniejszych efektów działania CBD jest jego zdolność do zmniejszania stanów zapalnych w drogach oddechowych. Astma oskrzelowa jest w dużej mierze spowodowana przewlekłym stanem zapalnym dróg oddechowych, co prowadzi do skurczu mięśni oskrzeli i utrudnienia przepływu powietrza. 

Kolejnym potencjalnym korzyścią stosowania CBD w łagodzeniu objawów astmy oskrzelowej jest jego działanie rozkurczowe. CBD może wpływać na mięśnie oskrzelowe, powodując ich rozluźnienie i rozszerzenie dróg oddechowych. To z kolei ułatwia swobodny przepływ powietrza, zmniejsza duszność i poprawia oddychanie. Chociaż badania nad tym aspektem są jeszcze w toku, obiecujące wyniki wskazują, że CBD może mieć potencjał jako środek rozszerzający oskrzela.

Dodatkowo, CBD może działać jako środek przeciwbakteryjny i przeciwwirusowy, co jest ważne dla osób z astmą oskrzelową, które są bardziej podatne na infekcje dróg oddechowych. Badania wykazują, że CBD może mieć zdolność do zwalczania niektórych patogenów, które mogą pogłębiać objawy astmy.

Podsumowując, zastosowanie CBD w łagodzeniu objawów astmy oskrzelowej wywołuje coraz większe zainteresowanie. Choć badania w tej dziedzinie są nadal w toku, wyniki sugerują, że CBD może mieć potencjał w łagodzeniu objawów astmy poprzez działanie przeciwzapalne, rozkurczowe oraz przeciwbakteryjne. Jednak konieczne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć mechanizmy działania CBD i określić jego skuteczność i bezpieczeństwo w kontekście astmy oskrzelowej.

Nie wiesz od czego zacząć?

Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy CBD pomoże ci, jako indywidualnej jednostce, jest wypróbowanie go. Jeśli stosujesz leczenie farmakologiczne, najpierw porozmawiaj z naszym Naturopatą i sprawdź, czy istnieją jakiekolwiek interakcje z lekami, które przyjmujesz.

Olejek CBD na alergię

Olejek CBD na alergię to obiecujące narzędzie przede wszystkim w łagodzeniu jej objawów. Alergia jest powszechnym problemem zdrowotnym i dotyka on miliony ludzi na całym świecie. Objawy alergii niekiedy są tak uciążliwe, że wpływają bardzo negatywnie na jakość życia chorujących. W ostatnich latach cannabidiol, czyli olejek CBD zyskuje na popularności. W tym stosuje się go, jako środek łagodzący wiele dolegliwości zdrowotnych – czy radzi sobie również z objawami alergii? 

Czym jest alergia 

Kiedy mówimy o alergii, większość z nas kojarzy ją z – kichaniem, cieknącym nosem, łzawieniem oczu, czy kaszlem. O alergii wiemy również, że może wystąpić ona na leki, substancje spożywcze, takie jak mleko, mięso, ser, ryby. Niestety, alergia stała się zmorą współczesnej cywilizacji i jesteśmy uczuleni na szereg różnych czynników.  W tym takich, jak zwierzęta domowe, ugryzienia owadów, perfumy, pszenicę, konserwanty żywności, lateks (rękawiczki), rośliny, metale, takie jak arsen. Alergia jest również skomplikowanym i zagadkowym tematem dla lekarzy i naukowców. Dzieje się tak, ponieważ ani mechanizm przyczynowy nie jest jasny, ani leczenie nie jest satysfakcjonujące.

Skąd bierze się alergia?

Aby zrozumieć, na czym polega alergia, musimy najpierw zrozumieć jej podstawowy mechanizm. Alergia ściśle wiąże się z naszym układem odpornościowym – systemem, który chroni nas przed chorobami. Nasze ciało jest tak zaprojektowane, że za każdym razem, gdy intruz (bakteria, wirus, substancja chemiczna, ciepło, zimno, wiatr, woda itp.). Lub wewnętrzny wróg (guz, starzejące się komórki itp.) atakuje nasze ciało – układ odpornościowy aktywuje się, aby chronić nas przed tym najeźdźcą.

Układ odpornościowy

Wrodzony układ odpornościowy składa się z barier, takich jak skóra i błony śluzowe, enzymów i białych krwinek (WBC) zwanych neutrofilami. Jeśli wrodzony układ odpornościowy zawiedzie, jego rolę przejmuje adaptacyjny układ odpornościowy. System ten składa się z komórek, takich jak limfocyty i monocyty oraz ich produktów, takich jak przeciwciała, cytokiny i specyficzne dla antygenu komórki cytotoksyczne (zabójcze). Adaptacyjny układ odpornosiowy nie uszkadza tkanek ciała, ale niszczy nieprawidłowy materiał („intruza”). Zapamiętuje również spotkania z konkretnymi napastnikami. Dzięki czemu kolejne spotkania gospodarza z tymi samymi czynnikami aktywują odpowiedź immunologiczną szybciej i energiczniej. Tym samym zapobiegając  nawrotom choroby wywołanej przez intruza.

Nadreaktywny układ odpornościowy 

W przeciwieństwie do adaptacyjnego układu odpornościowego, u niektórych osób występuje nadreaktywny układ odpornościowy, tj. występuje nieprawidłowa reakcja na zwykle nieszkodliwe substancje („intruzów”). Zaburzenie to nazywane jest alergią lub nadwrażliwością.

Co się dzieje podczas reakcji alergicznej?

Kiedy osoba z nadwrażliwym lub nadpobudliwym układem odpornościowym jest narażona na działanie czynnika atakującego (alergenu), ma miejsce seria zdarzeń:

  1. WBC organizmu zaczynają wytwarzać specyficzny rodzaj przeciwciał zwanych immunoglobulinami E (IgE) w celu zwalczania alergenu.
  2. Przeciwciała te przyłączają się do innego rodzaju komórek zwanych komórkami tucznymi (mastocyty), które znajdują się w drogach oddechowych i układzie pokarmowym, gdzie alergeny dostają się do organizmu.
  3. Komórki tuczne uwalniają różne substancje chemiczne, takie jak histamina, serotonina itp., które powodują miejscowe skutki, takie jak kichanie, cieknący nos, łzawienie oczu, swędzenie, biegunka, wymioty itp. Lub uogólnione skutki, takie jak trudności w oddychaniu, niskie ciśnienie krwi, obrzęk ciała, osłabienie, utrata przytomności, wstrząs, a nawet śmierć.

Alergia komórkowa

Istnieje inny rodzaj reakcji alergicznej obserwowany u osób uczulonych, który jest znany jako opóźniona reakcja nadwrażliwości lub alergia komórkowa. W tym przypadku organizm, zamiast wytwarzać przeciwciała IgE, ma nadreaktywne limfocyty wytwarzane przez grasicę. Ten typ reakcji alergicznej obserwuje się po kontakcie z pewnymi substancjami alergicznymi, które wchodzą w bezpośredni kontakt ze skórą. Limfocyty, reagując w celu pozbycia się obcego materiału lub toksyny, wywołują pewne zmiany skórne powodujące chorobę zwaną kontaktowym zapaleniem skóry.

Rodzaje alergii

Alergia ma różne typy w zależności od mechanizmu działania i czynnika wywołującego (alergenu). Będzie to łatwiejsze do zrozumienia, jeśli alergia zostanie sklasyfikowana na podstawie czynnika sprawczego. Tak więc rodzaje alergii można sklasyfikować następująco:

  • Alergia na kurz, pyłki
  • Alergia pokarmowa
  • Alergia na leki
  • Alergia na owady
  • Alergia skórna
  • Alergia spowodowana innymi substancjami

Wpływ zmian pór roku na alergię

Klimat odgrywa dużą rolę w wywoływaniu alergii. Interakcja temperatury, wilgotności i ciśnienia barometrycznego jest ważna w wywoływaniu lub nasilaniu objawów alergii. Wygląda na to, że na choroby alergiczne, zwłaszcza astmę, niekorzystnie wpływa wysoka wilgotność, nagłe zmiany temperatury (szczególnie z ciepłej na zimną) i spadki ciśnienia barometrycznego. Alergia na kurz i pyłki jest zwykle zależna od pory roku, w której pylą drzewa. Wietrzne dni są odpowiedzialne za unoszenie się ziaren pyłku w powietrzu i rozprzestrzenianie ich w środowisku. Podatne osoby, wdychając te alergeny, mają tendencję do wywoływania objawów alergicznych.

Kurz, zanieczyszczenia i inne elementy alergiczne są zawieszone w atmosferze podczas wietrznych i deszczowych dni. Natomiast grzyby i pleśnie unoszą się w powietrzu podczas deszczowych dni. Z kolei zwiększona wilgotność podczas deszczowych dni jest również odpowiedzialna za nasilenie objawów alergicznych zarówno w płucach, uszach, nosie, gardle, oczach, jak i na skórze. Dodatkowo gorąca i wilgotna pogoda jest również odpowiedzialna za zmiany fermentacyjne w żywności, wzrost populacji komarów, much domowych i innych owadów, które mogą zwiększać częstość występowania alergii pokarmowej i alergii na ukąszenia owadów.

Zmiana pór roku z lata na zimę i odwrotnie wraz ze zmianami temperatury jest odpowiedzialna za wzrost populacji wirusów, co zwiększa podatność na infekcje wirusowe – takie jak infekcje oczu nosa, nieżyt nosa, zapalenie zatok, płuc (zapalenie oskrzeli), układu pokarmowego (zapalenie żołądka i jelit) i infekcje skóry (opryszczka). Wiele objawów astmy nasila się w zimne dni, a także we wczesnych godzinach porannych, wybudzając osoby ze snu. I odwrotnie, wielu astmatyków czuje się lepiej późnym popołudniem i wieczorem.

    Olejek CBD na alergię – działanie

    Działanie przeciwzapalne

    Olejek CBD na alergię działa przede wszystkim przeciwzapalnie poprzez oddziaływanie na nasz naturalny układ endokannabinoidowy (ECS). Układ ten składa się z receptorów kannabinoidowych CB1, zlokalizowanych głównie w układzie nerwowym. Receptorów kannabinoidowych CB2, znajdujących się w układzie odpornościowym. Jego zadaniem jest między innymi regulowanie procesów zapalnych w naszym organizmie. Badania wykazały, że CBD może hamować stany zapalne wywołujące objawy takie jak: zaczerwienienie, obrzęk, świąd i ból. Należy tutaj dodać, że  olejek CBD poprzez oddziaływanie na receptory kannabinoidowe może wpływać na reakcję immunologiczną organizmu, łagodząc jej nadmierną odpowiedź na alergeny.

    Działanie przeciwhistaminowe

    Natomiast wpływ CBD na receptor CB1, może wpływać na uwalnianie histaminy. To ona jest główną substancją, która odpowiada za objawy alergii. Wysokie stężenie histaminy powoduje m.in. kichanie, łzawienie oczu, czy swędzenie.  Zastosowanie olejku CBD może pomóc w zmniejszeniu uwalniania histaminy i tym samym łagodzeniu tych objawów.

    Łagodzenie objawów skórnych

    Alergie skórne, takie jak atopowe zapalenie skóry, są częstym problemem u osób z alergiami. Olejek CBD ma potencjał w łagodzeniu objawów skórnych, takich jak swędzenie, pieczenie i suchość skóry. Może również przyczynić się do zmniejszenia łuszczycy i trądziku. W przypadku alergii skórnych zalecamy połączenie olejku CBD z mazidłem konopnym.

    Niektóre objawy alergii, takie jak trudności w oddychaniu i uczucie zagrożenia dla zdrowia, mogą wywoływać lęk i stres u chorych. CBD zostało dobrze zbadane pod kątem swojego potencjału w redukcji lęku i stresu. Działanie uspokajające olejku CBD może pomóc w zmniejszeniu negatywnych skutków psychologicznych związanych z alergią i znacznie poprawić samopoczucie.

    Olejek CBD na alergię – porcjowanie

    Choć badania na temat stosowania olejku CBD w przypadku alergii są wciąż rozwojowe, istnieją dowody sugerujące, że może on być obiecującym narzędziem w łagodzeniu objawów alergii. Olejek CBD, w połączeniu z odpowiednimi środkami zapobiegawczymi, może być wartościowym uzupełnieniem terapii alergicznej. Należy pamiętać, że każdy organizm reaguje inaczej. Dlatego ważne jest, aby każda osoba z alergią, przed zastosowaniem Aromatu Konopnego Mr Hemperek skonsultowała się z naszym Naturopatą. 

     

    Źródło: „What is Allergy” – Dr A K Sethi

    Olejek CBD a Alzheimer

    Olejek CBD a Alzheimer i jego zastosowanie w chorobie określanej inaczej formą demencji, wykazuje potężny prozdrowotny potencjał, ze względu na swoje właściwości przeciwzapalnie. Alzheimer (AD) obecnie uznaje się za nieuleczalną, postępującą i zwyrodnieniową chorobę. Dotyka ponad 36 milionów ludzi na całym świecie, a liczba zachorowań wzrasta w sposób zatrważający. Choroba Alzheimera powoduje charakterystyczne zmiany w strukturze mózgu. Niektóre z tych zmian, takie jak rozpad, są widoczne gołym okiem. Podczas gdy inne, można zobaczyć tylko pod mikroskopem.

    Czym jest choroba Alzheimera?

    W pierwszej dekadzie tego wieku Alois Alzheimer opisał chorobę wieku średniego, w której dochodzi do postępującego pogorszenia funkcjonowania. U pierwotnego pacjenta opisanego przez Alzheimera pierwszym dowodem choroby była postępująca zazdrość. Cechy paranoiczne i inne poważne zaburzenia zachowania, oprócz zaburzeń pamięci i intelektu, są od tamtej pory często wymieniane jako część choroby. Napady są często wymieniane jako występujące w późniejszych stadiach choroby. W końcu wszystkie główne funkcje mózgu uznaje się za utracone.

    Zmiany substancji mózgowej

    Towarzyszące tym zmianom psychicznym są fizyczne zmiany w samej substancji mózgowej. Substancja mózgu rozpada się, szczególnie zewnętrzne, czyli korowe, warstwy. Rozpad mózgu jest najbardziej dotkliwy w okolicy czoła (czołowej) i wewnątrz skroni (skroniowej). Ostatecznie cała zewnętrzna tkanka mózgowa ulega rozpadowi.

    Opisy kliniczne pogorszenia się stanu zdrowia w chorobie Alzheimera były prawdopodobnie oparte na obserwacjach osób, których choroba była już mocno zaawansowana. Aktualne pozostają natomiast opisy rażących zmian w substancji mózgowej. Cechą charakterystyczną tych zmian są patologiczne znaleziska, które można zaobserwować pod mikroskopem. To właśnie te patologiczne odkrycia dostarczają wskazówek na temat pochodzenia choroby Alzheimera. Oraz większości demencji starczych, o których obecnie wiadomo, że są wynikiem tej choroby.

    Jakie zmiany patologiczne występują w chorobie Alzheimera?

    Występują trzy ważne rodzaje zmian w mózgu. Są to splątki neurofibrylarne (patologiczne, wewnątrzkomórkowe agregacje białek). Blaszki starcze oraz zwyrodnienie ziarniniakowe. Najważniejszą i najbardziej charakterystyczną zmianą jest pojawienie się niezwykłych ilości neurofibryli w pewnych obszarach mózgu. Neurofibryle te mają charakterystyczny kształt i wielkość. W chorobie Alzheimera występują one głównie w korze mózgowej. W szczególnie dużym stężeniu występują w hipokampie. Czyli części mózgu, którą uważa się za związaną z pamięcią krótkotrwałą, a zwłaszcza w komórkach piramidowych hipokampu. Neuropatolodzy mogą je łatwo zidentyfikować przy użyciu technik barwienia srebrem. Pewien stopień tworzenia się splątań neurofibrylarnych występuje w hipokampie i jądrze migdałowatym u wielu osób w średnim i starszym wieku.

    Olejek CBD a Alzheimer – badania naukowe

    Częstość występowania splątań w mózgach osób bez dowodów na otępienie wydaje się wzrastać z wiekiem. Także praktycznie wszystkie badane mózgi osób powyżej 90 roku życia wykazują pewne formacje splątań. W chorobie Alzheimera gęstość i rozmieszczenie tych splotów jest jednak wyraźnie zwiększone. W badaniu Tomlinsona, Blessed i Rotha ilość splątań w tkance mózgowej oceniano w czteropunktowej skali od braku do dużej ilości. Spośród 28 pacjentów kontrolnych, którzy nie mieli objawów demencji, 90 procent nie wykazywało tworzenia się splątań neurofibrylarnych w korze mózgowej. Pozostali pacjenci z grupy kontrolnej wykazali kilka rozproszonych splątań. Natomiast wszyscy pacjenci z demencją, u których patologicznie zdiagnozowano chorobę Alzheimera, mieli umiarkowane do licznych ilości splątań neurofibrylarnych rozrzuconych w całej korze mózgowej².

    Jaki jest wpływ choroby Alzheimera na chemię i funkcjonowanie mózgu?

    Czy te chemiczne i funkcjonalne zmiany mogą powiedzieć nam więcej o pochodzeniu deficytów stwierdzanych w starości i być może dać nam wskazówki dotyczące leczenia starości? Nie rozumiemy jeszcze dokładnie jak działa mózg, ale wiemy o wiele więcej o jego funkcjonowaniu niż kiedyś. Wiemy, że mózg zawiera komórki nerwowe, czyli „neurony”, które są kluczowe dla myślenia, emocji i zachowania. Neurony te w pewien sposób wykonują wszystkie „wyższe” czynności mózgu.

    Pozostałe komórki mózgu wydają się istnieć wyłącznie po to, by wspierać i odżywiać neurony. Neurony są wyjątkowe pod względem sposobów, w jakie mogą się ze sobą komunikować. Dowiedzieliśmy się, że nie komunikują się bezpośrednio – nigdy się nie dotykają – ale za pomocą substancji chemicznych. Kiedy neuron „chce” porozumieć się z innym neuronem, wysyła substancję chemiczną. Drugi neuron jest specjalnie przystosowany, aby mógł odebrać tę wiadomość chemiczną. Te przystosowania nazywane są „receptorami”.

    Każdy neuron jest tak wyspecjalizowany, że wydziela (przekazuje) tylko jeden określony rodzaj chemicznego posłańca. Albo wydziela swojego chemicznego posłańca, albo nie; tzn. albo wysyła wiadomość, albo nie. W mózgu znajduje się zaledwie garstka ważnych chemicznych posłańców. Jednym z nich jest substancja znana jako „acetylocholina”.

    Więcej o acetylocholinie

    Neurony, oczywiście, istnieją nie tylko w mózgu, ale w całym ciele. Gdziekolwiek znajdują się neurony, komunikują się ze sobą za pomocą tych specjalnych substancji chemicznych, które są nazywane odpowiednio „neuroprzekaźnikami”. W ludzkim ciele, kiedy tylko zdecydujemy się poruszyć mięśniem, neuron wydziela acetylocholinę, każąc mięśniowi się skurczyć. Stąd mówimy, że acetylocholina jest substancją neuroprzekaźnikową używaną do przekazywania wiadomości o dobrowolnym skurczu mięśni. Acetylocholina jest neuroprzekaźnikiem dla dobrowolnego skurczu mięśni, niezależnie od tego, czy chcemy mrugnąć okiem, czy poruszyć palcem u nogi.

    Mózg, oczywiście, jest jeszcze bardziej złożony. Nie osiągnęliśmy jeszcze poziomu wiedzy, dzięki któremu moglibyśmy powiedzieć, że dany neuroprzekaźnik wywołuje określoną aktywność mózgu. Na przykład nie wiemy, który neuroprzekaźnik jest odpowiedzialny za pamięć krótkotrwałą. Wiemy jednak, że poszczególne komórki mózgowe wydzielają określone substancje neuroprzekaźnikowe. Wiemy też, że jedną z głównych substancji jest acetylocholina (inne to dopamina, serotonina i noradrenalina). Czymkolwiek jest ta choroba, niszczy ona komórki nerwowe kory mózgowej, zwłaszcza w płacie skroniowym, i pozostawia blizny (blaszki i sploty).

    Alzheimer – czynniki ryzyka

    • spożywanie alkoholu – nie ma pewności co do wpływu spożywania alkoholu na występowanie demencji i zaburzeń funkcji poznawczych. Wykazano, że umiarkowane ilości alkoholu mają działanie ochronne, jednak ryzyko rozwoju demencji może wzrosnąć w wyniku jego nadużywania.
    • miażdżyca – jest to dość powszechny problem związany ze starzeniem się organizmu. Wylew i zmniejszenie przepływu krwi w wyniku odkładania się tłuszczów, cholesterolu i innych substancji na ścianach tętnic może być również przyczyną otępienia naczyniowego. Poza tym badania wykazały, że schorzenia związane z naczyniami krwionośnymi (udar) mogą być również związane z AD.
    • ciśnienie tętnicze – zarówno niskie (związane z hipometabolizmem), jak i wysokie ciśnienie tętnicze jest wymieniane jako czynnik ryzyka rozwoju demencji
    • depresja – zmiany nastroju mogą prowadzić do zaburzeń funkcji poznawczych, a zwłaszcza u mężczyzn, depresja w późnym okresie życia może być wskaźnikiem rozwoju demencji.
    • cukrzyca – zwiększone ryzyko rozwoju AD i demencji naczyniowej jest związane z cukrzycą. Ponadto wykazano, że osoby długotrwale stosujące insulinę, w zależności od atrofii przyśrodkowego płata skroniowego, mają znacznie podwyższone poziomy osoczowego amyloidu β (Aβ).

    Olejek CBD na chorobę Alzheimera

    Pozostałe czynniki:

    • Wysoki poziom estrogenów – receptor estrogenowy alfa jest silnie wyrażony w hipokampie, podstawnym przodomózgowiu i korze mózgowej. W kilku badaniach wykazano mechanizmy leżące u podstaw neuroprotekcji estrogenowej w hodowli komórkowej. Spójne z niższym ryzykiem wystąpienia AD opisanym u kobiet leczonych hormonem steroidowym estrogenem w porównaniu z tymi, które go nie miały. Wykazano jednak, że na AD i depresję ma wpływ poziom estrogenów. Poza tym opisano większe ryzyko rozwoju otępienia u kobiet stosujących estrogenowe i progesteronowe leczenie zastępcze z powodu menopauzy. Sprzeczne wyniki badań nasuwają hipotezę, że istnieje krytyczny okres w okresie okołomenopauzalnym lub tuż po menopauzie, w którym hormonalna terapia zastępcza mogłaby wywołać efekt poznawczy.
    • Poziom homocysteiny we krwi – Opisano, że homocysteina, rodzaj aminokwasu wytwarzanego przez organizm, zwiększa ryzyko rozwoju otępienia naczyniowego
    • Otyłość – Ryzyko rozwoju demencji w starszym wieku jest wyższe u osób otyłych i z nadwagą w średnim wieku.
    • Palenie tytoniu – Zarówno ryzyko demencji, jak i chorób naczyniowych wzrasta w związku z paleniem tytoniu. Prawdopodobny efekt chroniący przed nikotyną występuje przy leczeniu prowadzonym niezależnie od palenia i aktywacji receptorów alfa7 nACh.

    Uszkodzenie naczyniowo-mózgowe

    Chociaż kliniczne wyniki badań pomiędzy otępieniem naczyniowym a AD są odmienne, to związane z AD pogorszenie funkcji poznawczych może pojawić się po ostrym lub przewlekłym niedokrwieniu, udarze krwotocznym lub epizodzie hipoperfuzji. Co skutkuje nagromadzeniem stresu oksydacyjnego pośredniczącego w uszkodzeniu neuronów i gleju. W związku z tym patologia naczyniowo-mózgowa dotycząca OUN może postępować w kierunku pogorszenia funkcji poznawczych. Mogą one trwać kilka lat, a upośledzenie ukrwienia mózgu może nakładać się na zespół łagodnego upośledzenia funkcji poznawczych- postrzegany jako stadium początkowe AD.

    Epigenetyka i genetyka

    Znaczne zmniejszenie globalnej metylacji DNA i RNA opisano szczególnie w warstwie II kory zarodkowej próbek mózgu w AD. Utrata kontroli metylacji dwóch ważnych genów, BACE i preseneliny 1, jest bezpośrednio zaangażowana w AD. Zidentyfikowano i powiązano z neurodegeneracją molekularne odchylenia w czynnikach stabilizujących metylację. W szczególności immunoreaktywność PHF1 (paired helical filaments) i PS396, oba uważane za markery tworzenia splątań neurofibrylarnych. Ponadto w AD obserwowano również zaburzenie zdarzeń cyklu komórkowego, z nieprawidłowym ponownym wejściem neuronów w cykl komórkowy (np. apoptoza).

    Najbardziej rozpowszechniona postać AD, znana jako późna lub sporadyczna AD, pojawia się w późniejszym okresie życia, bez wyraźnego wzorca dziedziczenia. Jednak zidentyfikowany dotychczas gen będący czynnikiem ryzyka dla sporadycznej postaci AD to apolipoproteina E (apoE), a konkretnie ApoE4, którego częstość występowania u pacjentów z AD wynosi około 16%. Rodzinne AD lub AD o wczesnym początku, które jest rzadsze (mniej niż 1% wszystkich przypadków), zwykle rozpoczyna się w wieku 30-60 lat, jest mutacją autosomalną dominującą z trzema zidentyfikowanymi genami: APP, preseniliny 1 (PSEN1) i preseniliny 2 (PSEN2).¹

    Olejek CBD a Alzheimer – funkcja kannabinoidów

    Funkcja endokannabinoidów moduluje podstawowe procesy patologiczne w AD podczas cichej fazy neurodegeneracji: fałdowanie białek, neurozapalenie, ekscytotoksyczność, dysfunkcję mitochondriów i stres oksydacyjny. Ponadto kannabinoidy spowalniają bądź całkowicie blokują wydzielanie innych neuroprzekaźników. Obrazując jeszcze prościej, choroby neurologiczne biorą się z faktu iż w pewnym momencie, w niektórych regionach mózgu pojawia się nadmiar jakiegoś neuroprzekaźnika. Kannaboidy blokują wydzielanie „nieproszonego gościa”, ograniczając w ten sposób lub całkowicie eliminując wywołaną przez niego reakcję.

    THC

    Badania pokazują, że zawarty w konopiach THC, niezwykle skutecznie powstrzymuje odkładanie się w mózgu amyloidu beta – białka podejrzewanego o neurotoksyczne działanie. To właśnie tworzone przez nie płytki amyloidalne znajdują się w dużych ilościach u osób chorych na Alzheimera.

    Receptory CB2

    Gdy nasz organizm znajduje się w stanie zagrożenia życia, receptory CB2 mogą pojawić się w nowych miejscach w naszym organizmie. Mogą też poważnie zwiększać swoją liczbę tam, gdzie w normalnym stanie jest ich bardzo mało. Zjawisko to  obserwowuje się również w chorobie Alzheimera. W przeprowadzonych eksperymentach stymulacja receptorów CB2 w mózgu, przyczniała się do spowolnienia procesów degeneracyjnych. Szczególności destrukcyjnego wpływu gleju na homeostazę neuronów.

    W obszarach mózgu dotkniętych chorobą Alzheimera, mikroglej czyli nieneuronalne komórki ochronne znajdują się w tzw. stanie aktywnym. Laboratoryjnie przeprowadzone eksperymenty pokazały, że podawane miejscowo syntetyczne kannabinoidy przeciwdziałają aktywacji mikrogleju. I wystąpieniu wielu niekorzystnych zjawisk, jakie jej towarzyszą. Dlatego oleje CBD na Alzheimer’a mają uzasadnioną tezę skuteczności działania.

    Olejek CBD a Alzheimer – skuteczność

    Medycyna integracyjna w podejściu do różnych form demencji, szczególnie choroby Alzheimera – zakłada, że im wcześniej chory zastosuje naturalne środki niefarmakologiczne, tym lepiej. Wskazuje na to m.in. dr Dale Bredesen, który koncentruje się na przełomowych badaniach dotyczących stylu życia i czynnikach metabolicznych. Idąc tym torem, konopie z punktu widzenia medycyny integracyjnej znajdują się w tej samej kategorii. Uważa się również, że nawet w zaawansowanym stadium choroby olejki CBD wciąż mogą przynieść ulgę. Pomogą m.in. w przewlekłych bólach, poprawie nastroju czy wyregulowaniu snu. Ponadto preparaty konopne pomagają pobudzić apetyt, dzięki czemu korzystnie wpływają na siłę fizyczną i sprawność³. Bardzo ważne jest, by zastosować olejki CBD z pełnym spektrum kannabinoidów.

    Olejek CBD a Alzheimer – porcjowanie?

    Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy CBD pomoże ci, jako indywidualnej jednostce, jest wypróbowanie go. Jeśli stosujesz leczenie farmakologiczne, najpierw porozmawiaj z naszym Naturopatą i sprawdź, czy istnieją jakiekolwiek interakcje z lekami, które przyjmujesz.

    Źródła: 
    ¹ Recent Advances in Alzheimer Research – Fernando A. Oliveira
    ² A Guide to Alzheimer’s disease – Barry Reisberg M.D.
    ³ Biblia CBd – Dr Dani Gordon

     

     

    CBD a choroba Leśniowskiego-Crohna

    Olej CBD a choroba Leśniowskiego-Crohna ma swoje potwierdzone w badaniach zastosowanie, ponieważ CBD wykazuje wielorakie zastosowanie na schorzenia układu pokarmowego.  Choroba Leśniowskiego-Crohna ponieważ  jest  jest jedną z najczęściej występujących przewlekłych chorób zapalnych jelit (ang. IBD). Jej przyczyna nie jest jeszcze dokładnie znana i jest nieuleczalna. Choroba ta może wielokrotnie nawracać przez całe życie. Jeśli jesteś dotknięty tą chorobą, może ona być dla Ciebie ciężarem nie tylko ze względu na bezpośrednie objawy, takie jak częste biegunki lub dolegliwości bólowe. Może również wpływać na Twoją pracę lub relacje partnerskie.

    Określenie choroba Leśniowskiego-Crohna, używane w polskiej literaturze medycznej, wywodzi się od nazwisk lekarzy, którzy jako pierwsi opisali objawy tej choroby. Polski lekarz Antoni Leśniowski dokonał tego już w 1904 r., a Amerykanin Burrill Bernard Crohn i jego współpracownicy w 1932 r.

    Olejek CBD a – choroba Leśniowskiego-Crohna

    Praca układu pokarmowego

    Choroba Leśniowskiego-Crohna obejmuje wiele obrazów klinicznych i patologicznych, będących manifestacją ogniskowego i asymetrycznego zapalenia, dotyczącego zarówno wszystkich warstw ściany, jak i wszystkich odcinków przewodu pokarmowego. Obserwowane zmiany przyjmują niejednokrotnie charakter ziarniniakowy. Choroba Leśniowskiego-Crohna w przełyku, żołądku lub w jelicie czczym, choć może wystąpić jako postać izolowana i wówczas wyprzedzać ujawnienie się choroby w dolnym odcinku przewodu pokarmowego, zwykle towarzyszy rozpoznanemu zapaleniu jelita krętego i/lub grubego.

    Przyczyny choroby

    Do tej pory nie wiadomo, co dokładnie jest przyczyną choroby Leśniowskiego-Crohna. Dlatego też nie ma leków, które mogłyby wyleczyć chorobę Leśniowskiego-Crohna. Lekarze zakładają jednak, że jest to tzw. wieloczynnikowy proces chorobowy. Oznacza to, że rozwojowi tej przewlekłej choroby zapalnej sprzyjają różne czynniki. Należą do nich czynniki ryzyka takie jak:

    Zaburzenia błony śluzowej jelit

    Błona śluzowa jelit pełni niezwykle ważną funkcję bariery ochronnej- chroni nasz układ pokarmowy przed niebezpiecznymi atakami np. szkodliwych bakterii. U pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna ta funkcja ochronna jest zaburzona. Bakterie i inne substancje obce mogą przenikać przez ścianę jelita i wywoływać patologiczną reakcję układu odpornościowego. Możliwe jest również, że u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna pewną rolę odgrywa zaburzony mikrobiom.

    Wpływy zewnętrzne

    Choroba Leśniowskiego-Crohna występuje znacznie częściej w krajach uprzemysłowionych niż w krajach rozwijających się. Sugeruje to, że wpływy środowiskowe i styl życia odgrywają rolę w jej rozwoju. Podejrzewa się na przykład, że pewną rolę może odgrywać żywność przetwarzana przemysłowo. Bardzo niezrównoważona dieta również może być czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju choroby. Dzieje się tak, ponieważ w przypadku mniej zróżnicowanej diety w jelitach występuje mniejsza różnorodność bakterii, co jest ważne dla flory jelitowej i prawidłowego
    funkcjonowania układu odpornościowego. Stres, lęk lub inne problemy psychologiczne nie zwiększają ryzyka zachorowania na chorobę Leśniowskiego-Crohna. Mogą one jednak negatywnie wpływać na przebieg choroby i jakość życia. Ponadto, choroba Leśniowskiego-Crohna może prowadzić do zaburzeń psychicznych, takich jak depresja.

    Predyspozycje dziedziczne

    Jeśli ktoś z bliskiej rodziny cierpi na chorobę Leśniowskiego-Crohna, prawdopodobieństwo, że zachorujemy na tę chorobę jest nieco większe. Ponadto, naukowcy odkryli kilka genów, które są zmienione u niektórych pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Geny te są niezbędne, na przykład, do funkcjonowania komórek odpornościowych, które znajdują się w błonie śluzowej jelita.

    Choroba Leśniowskiego-Crohna – objawy

    Choroba Leśniowskiego-Crohna ma jest jednostką przewlekły i nawracający, co oznacza, że chory przechodzi fazy zaostrzeń, gdy symptomy stają się bardzo dokuczliwe. W tym okresie pojawiają się następujące objawy:
    -biegunki;
    -gorączka;
    -zmęczenie;
    -niedokrwistość;
    -bóle brzucha i skurcze – często po prawej stronie;
    -krew w stolcu;
    -owrzodzenia i afty w jamie ustnej;
    -brak apetytu i chudnięcie;
    -niedożywienie;
    -ból i dyskomfort w okolicach odbytu, który może być konsekwencją szczelin, ropni i przetok.

    Ciężkie przypadki choroby Leśniowskiego-Crohna mogą prowadzić do:
    -zapalenia skóry, oczu i stawów;
    -zapalenia wątroby lub dróg żółciowych.

    Choroba Leśniowskiego-Crohna- Interakcja z układem ECS

    Choroba Leśniowskiego-Crohna jest rezultatem stanu zapalnego, a jednocześnie THC, jak i CBD wykazują silne właściwości przeciwzapalne. Aromat konopny wchodzi w interakcję z układem endokannabinoidowym organizmu. Głównym zadaniem tego układu jest pomoc w kompensacji i regulacji różnych funkcji w organizmie, w tym: bólu, pracy przewodu pokarmowego, apetytu oraz innych. Receptory kannabinoidowe znajdują się w jelitach i wiążą kannabinoidy, czego wynikiem jest złagodzenie objawów choroby.

    Aromaty CBD oddziałując z receptorami kannabinoidowymi w przewodzie pokarmowym, mogą złagodzić skurcze, wyregulować perystaltykę, zmniejszyć ilość wypróżnień i złagodzić ból. Co więcej, ostatnie badania sugerują nawet, że CBD może tłumić nadmierną odpowiedź immunologiczną. Badania nad wpływem CBD na chorobę Leśniowskiego-Crohna nieustannie trwają. Wraz z tym rozwojem dostępna będzie większa świadomość dotycząca choroby i skuteczniejszych metod leczenia. Reasumując, pacjenci stosujący CBD w chorobie Leśniowskiego-Crohna mogą zauważyć następujące korzyści:

    • zmniejszenie dolegliwości bólowych,
    • poprawa jakości życia,
    • zwiększenie apetytu,
    • obniżenie lęku związanego z chorobą,
    • zmniejszone zapotrzebowanie na używanie leków sterydowych,
    • obniżenie częstotliwości wypróżnień.

    Olej CBD na choroba Leśniowskiego-Crohna – przegląd badań

    Pierwsze badanie dotyczące olejku CBD na chorobę Leśniowskiego-Crohna zostało przeprowadzone w 2011 roku przez badaczkę Timnę Naftali, obserwacji poddano 30 pacjentów z tą jednostką chorobową. Szczególną uwagę zwrócono na nasilenie objawów chorobowych przed jak i po spożyciu Aromatu CBD. Badaczka odkryła, że wielu pacjentów mogło zmniejszyć ilość przyjmowanych leków (w tym pełnych skutków ubocznych sterydów). Około 70% uczestników badania doszło do wniosku, że ich objawy złagodziły się i co najważniejsze, odnotowali oni zmniejszenie ilości codziennych wypróżnień.

    Również Timina Naftali w 2013 roku powróciła z wynikami kolejnego badania dotyczącego wpływu kannabinoidów na przebieg choroby Leśniowskiego-Crohna. 21 losowo wybranych pacjentów zostało przydzielonych do grupy otrzymującej wziewne THC w dawce 115 mg dwa razy na dobę lub do grupy placebo. Zaobserwowano, że 41% uczestników z grupy leczonej THC osiągnęło stan klinicznej remisji, co zostało zdefiniowane za pomocą wskaźnika aktywności choroby Crohna. W grupie placebo odnotowano, że jedynie u 10% nastąpiło złagodzenie objawów choroby. Co ciekawe, wszyscy pacjenci z grupy leczonej THC mieli nawrót objawów klinicznych po ukończeniu 8-tygodniowej terapii. Rezultat tego badania doskonale pokazuje potencjał kannabinoidów, gdyż zaprzestanie terapii z użyciem CBD natychmiastowo prowadziło do nawrotu uciążliwych objawów choroby.

    Konopie znacząco łagodzą i hamują przebieg choroby

    W 2011 roku Israel Medical Association Journal opublikował badanie przeprowadzone w szpitalu Meir i klinice Kupat Holim, dotyczące zastosowania oleju CBD na chorobę Leśniewskiego-Crohna. Badanie obejmowało 30 pacjentów z chorobą Crohna, którzy systematycznie korzystali z medycznej marihuany. Wszyscy badani potwierdzili, że konopie znaczącą łagodzą objawy i hamują przebieg choroby. 21 pacjentów, czyli 70% uczestników wykazało znaczne zmniejszenie aktywności choroby, a w tym przede wszystkim zredukowaną ilość wypróżnień. Autorzy badania przedstawili kilka możliwych mechanizmów stojących za kliniczną poprawą stanu uczestników badania. Głównie pisano o wyjątkowych, przeciwzapalnych właściwościach kannabinoidów zmniejszających nadaktywność układu immunologicznego.

    Naukowcy postanowili przyjrzeć się właściwościom przeciwzapalnym CBD w odniesieniu do choroby Crohna. Wyniki badania opublikowane w 2020 roku pozwoliły zrozumieć, w jaki sposób układ endokannabinoidowy bierze udział w łagodzeniu objawów choroby. Odkryto, że gdy receptory CB2 wyściełające jelita zostają aktywowane, przekaźnik zwany glikoproteiną P zmniejsza odpowiedź zapalną białych krwinek (neutrofili). Pomaga to zmniejszyć stan zapalny poprzez spowolnienie odpowiedzi autoimmunologicznej.

    Nie wiesz od czego zacząć?

    Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy CBD pomoże ci, jako indywidualnej jednostce, jest wypróbowanie go. Jeśli stosujesz leczenie farmakologiczne, najpierw porozmawiaj z naszym Naturopatą i sprawdź, czy istnieją jakiekolwiek interakcje z lekami, które przyjmujesz.

    Źródła:
    https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23648372/
    https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21910367/
    https://www.ncbi.nlm.nih.gov
    https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/gastrologia/choroba-lesniowskiego-crohna-rozlegly-stan-zapalny-ukladu-pokarmowego-aa-i47g-e6d5-Yroi.html

    Olejek CBD a fibromialgia

    Uaktualnione:

    Olejek CBD a fibromialgia, to zagadnienie kwestionowano przez lata. Tak samo jak poddawano wątpliwościom, czy choroba rzeczywiście istnieje, nawet dziś istnieją sceptycy zastanawiający się czy choroba ta jest prawdziwa. Jednak nowoczesne badania medyczne wykonane w ostatnich dziesięcioleciach wykazały, że fibromialgia jest bardzo zależna. Dodatkowo udowodniono, że chorzy mają mierzalne różnice chemikaliów i substancji w swoich ciałach. Substancje te natomiast są związane z nadwrażliwością na ból.

    Wielu lekarzy nie wie, jak zdiagnozować fibromialgię. Nawet najbliżsi mają trudności z uwierzeniem, że ból jest prawdziwy. Z tych powodów Narodowe Stowarzyszenie Fibromialgii w 2002 roku ustanowiło 12 maja Dniem Świadomości Fibromialgii. Od tego czasu, co roku na całym świecie odbywają się imprezy mające na celu podniesienie świadomości na temat fibromialgii.

    Co to jest fibromialgia?

    Fibromialgia to zespół dolegliwości charakteryzujący się rozległym bólem, zaburzeniami snu, tkliwymi punktami na całym ciele i wieloma innymi objawami, które sięgają od zespołu jelita drażliwego po depresję. Jest skomplikowanym stanem, trudnym do zdiagnozowania. Ponadto najczęściej błędnie diagnozowanym i trudnym do leczenia. Objawy są bardzo zróżnicowane i mogą zmieniać się z dnia na dzień u poszczególnych pacjentów. Niemniej większość ludzi jest w stanie żyć z chorobą poprzez leczenie poszczególnych jej symptomów. Jednak w niektórych przypadkach fibromialgia staje się wręcz wyniszczająca.

    Podobnie jak bóle głowy, fibromialgia może być kompleksem objawów, z wieloma możliwymi przyczynami. Tak jak bóle głowy mogą być spowodowane przez infekcje zatok, migreny, napięcie mięśni lub guzy, tak fibromialgia może być związana z urazem szyi, infekcjami, stresem, genetyką lub kompresją górnego odcinka rdzenia kręgowego. Ponieważ każda przyczyna może wymagać własnego, unikalnego leczenia, to co działa na jednego pacjenta z FMS może nie działać na innych.

    Na początku XX wieku lekarze nazywali fibromialgię „fibrositis”. Termin ten pochodzi od łacińskich korzeni dla mięśni (fibro) i zapalenia (itis). Ale z czasem lekarze doszli do wniosku, że fibrositis jest nieprecyzyjne, ponieważ ten stan nie obejmował żadnego zapalenia. Dopiero pod koniec lat 70. XX wieku zaczęto używać terminu „fibromialgia”. Słowo to łączy łaciński termin oznaczający tkankę zwłóknioną (fibro) z greckimi terminami oznaczającymi mięśnie (myo) i ból (algia) i jest znacznie bardziej precyzyjne.

    Olejek CBD a fibromialgia – kluczem jest wiedza

    Potwierdzenie, że ma się fibromialgię, to pierwsza część walki. Osiągnięcie ulgi to kolejne wielkie wyzwanie – i to wyzwanie ciągłe. W dzisiejszych czasach większość osób radzi sobie z fibromialgią za pomocą wielu różnych metod leczenia, które mogą obejmować leki, dietę i ćwiczenia, fizykoterapię oraz medycynę alternatywną. Rutynową terapią w przypadku fibromialgii stały się także wysiłki mające na celu przywrócenie snu i złagodzenie depresji. Podobnie jak same objawy, schemat leczenia różni się w zależności od pacjenta.

    Kluczem do dobrego życia z fibromialgią jest wiedza. Wiedza na temat tego schorzenia może pomóc w zminimalizowaniu bólu, poprawieniu jakości snu i opracowaniu strategii radzenia sobie z nim, które zmniejszą ciężar fibro na każdym froncie. Pozwoli Ci to również lepiej radzić sobie z fibromialgią i pomoże Ci kontynuować satysfakcjonujące i niezależne życie.

     

    Czym fibromialgia nie jest?

    Wiedza o tym, czym fibromialgia nie jest, może być równie ważna dla zrozumienia choroby, jak wiedza o tym, czym ona jest. Ponieważ fibromialgia jest wciąż owiana pewną tajemnicą, a jej objawy są tak różnorodne i złożone, łatwo pomylić ją z którymś z kilku innych schorzeń. Jednak badania przeprowadzone w ostatnich latach pozwoliły ustalić pewne prawdy, które pomagają odróżnić ją od innych chorób.

    Na początek, fibromialgia nie jest artretyzmem, czyli zapaleniem stawów. Chociaż bóle i dolegliwości bólowe związane z fibromialgią mogą przypominać te związane z zapaleniem stawów. Fundacja Artretyzmu oferuje informacje na temat FMS, fibromialgia technicznie nie jest chorobą zapalną. Reumatolodzy – lekarze, którzy leczą zapalenie stawów, często leczą również fibromialgię. Gdyby fibromialgia była stanem zapalnym stawów, pacjenci mogliby uzyskać większą ulgę dzięki prostym lekom przeciwzapalnym. Fibromialgia nie jest też zwykle postępująca i nie jest chorobą zwyrodnieniową. Nie oznacza to jednak, że stres, zła pogoda i zbyt duża aktywność nie sprawią, że w niektóre dni będziesz czuł się gorzej niż w inne.

    Fibromialgia nie jest chorobą psychosomatyczną

    Sceptycy zawsze kwestionowali to, czy FMS jest efektem stresującego stylu życia, czy też nieumiejętności radzenia sobie z problemami. Ale i ten fakt powoli zmienia się od 1990 roku. Kiedy to American College of Rheumatology ustanowił swoje kryteria diagnostyczne dla fibromialgii, a kolejne badania udowodniły wymierne różnice u osób z FMS. Chociaż stres może nasilać przebieg fibromialgii, nie wydaje się być jej główną przyczyną.

    Fibromialgia nie jest chorobą. Choroba to stan medyczny o określonej przyczynie lub przyczynach i wyraźnych objawach. Fibromialgia to zespół chorobowy, czyli zbiór oznak, objawów i problemów medycznych, które mają tendencję do występowania razem. Jednak nie wydają się być związane z konkretną, możliwą do zidentyfikowania przyczyną. Na szczęście fibromialgia nie jest zagrożeniem dla życia. Choć może być ona bardzo bolesna w ciągu niektórych dni, nikt nie umiera z powodu FMS.

    Co czuje osoba chorują na fibromialgię

    Kiedy mówi się o fibromialgii, często omawia się objawy, których się doświadcza, a nie to, co widać w badaniach krwi lub na zdjęciu rentgenowskim. Dzieje się tak dlatego, że medycyna nie wymyśliła jeszcze, jak zmierzyć poziom fibro we krwi lub zobaczyć go na zdjęciu rentgenowskim. Lekarze zaczynają podejrzewać fibromialgię, gdy pacjenci zaczynają opisywać swoje objawy. Ale nawet oznaki i objawy fibromialgii mogą się znacznie różnić u poszczególnych pacjentów. Dlatego uzyskanie diagnozy jest często trudnym zadaniem. Niektórzy ludzie spędzają nawet pięć lat, próbując dowiedzieć się, co jest nie tak. Na szczęście, w miarę jak rosło nasze zrozumienie tej choroby, niektóre objawy zyskały miano powszechnych.

    Odczuwanie bólu

    Silne bóle mięśniowe. Ostre, rwące bóle. Uczucie pulsowania. To tylko kilka określeń, którymi pacjenci z fibromialgią opisują przewlekły, rozległy ból, który jest najczęstszą i najbardziej uporczywą cechą fibromialgii. Praktycznie wszyscy chorzy na fibromialgię doświadczają jakiegoś rodzaju bólu każdego dnia. Nasilenie bólu może być różne, w zależności od pogody, poziomu stresu i aktywności, a także od tego, jak dobrze się spało.

    Nadwrażliwość na ból

    Niektóre osoby cierpiące na FMS stają się nadwrażliwe na dźwięki, zapachy i doznania wokół nich. Stan ten nazywany jest allodynią, która występuje, gdy normalnie znośne doznania stają się bolesne. Co ciekawe, w FMS, allodynia może dotyczyć wszystkich pięciu zmysłów. Wyczuwająca ból część układu nerwowego pacjenta z fibro stała się nadwrażliwa. Lekarze mierzą ten stan poprzez uciskanie tak zwanych „czułych punktów”, miejsc rozrzuconych po całym ciele, które wykorzystują do monitorowania wrażliwości na ból.

    W fibromialgii istnieje osiemnaście symetrycznie rozmieszczonych punktów czułości, które zostały zidentyfikowane w celu ułatwienia diagnozy choroby. Jeśli więcej niż jedenaście z nich jest czułych, kwalifikujesz się do rozpoznania fibromialgii.

    Uczucie zmęczenia

    Wszyscy mamy dni, kiedy nasz poziom energii ulega obniżeniu. Ale u osób cierpiących na fibromialgię, zmęczenie jest ekstremalne i może być fizyczne, psychiczne lub, najczęściej, oba. Zmęczenie w fibromialgii jest otępiające, osłabiające i wyczerpujące. Może utrudniać przygotowanie posiłku, wykonanie prostych czynności lub pracę. Około 90 procent osób cierpiących na fibromialgię doświadcza zmęczenia.

    Uczucie zdezorientowania

    U osób z fibromialgią, chwilowe luki w pamięci, problemy z koncentracją i trudności z przypomnieniem sobie właściwego słowa są dość częste i mogą być oznaką choroby. Powszechnie nazywa się to mgłą fibro, będącej źródłem wielu wyzwań. Skoncentrowanie się na zadaniu wydaje się wysiłkiem herkulesowym. W rzeczywistości może to być również forma zmęczenia. Tak jak twoje mięśnie wyczerpują się z energii zbyt szybko w FMS, tak samo może być z komórkami mózgowymi. Kiedy zabraknie im energii, nie działają już dobrze. Może to być również efekt uboczny niektórych leków stosowanych w leczeniu fibro.

    Uczucie smutku i niepokoju

    Osoby cierpiące na fibromialgię często sygnalizują uczucie smutku, a niektórzy mogą doświadczać klinicznej depresji. Około 30 procent osób z fibromialgią ma kliniczną depresję w dowolnym momencie. Ciągły ból, brak snu i walka o ustalenie diagnozy lub uzyskanie ulgi są wystarczające, aby zasmucić nawet najbardziej wytrwałych. Często to właśnie brak nadziei i poczucie bezradności powodują zejście w depresję. Depresja może mieć poważne konsekwencje, zwłaszcza dla osób z przewlekłymi schorzeniami, które wymagają czujności i stałej opieki nad sobą. Osoba w depresji jest mniej skłonna do ćwiczeń i przyjmowania leków. Brak dbałości o siebie może prowadzić do błędnego koła rozpaczy, które ostatecznie pogarsza objawy.

    Inne dolegliwości

    • Ból brzucha, wzdęcia, biegunki lub zaparcia, spowodowane zespołem jelita drażliwego, czyli dysfunkcją jelita grubego,
    • Bolesne miesiączki,
    • Zespół niespokojnych nóg, czyli nieodparta chęć poruszania nogami,
    • Bóle głowy lub migreny,
    • Zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego,
    • Nudności i mrowienie w kończynach,
    • Sztywność poranna.

    Możesz również doświadczyć drażliwego pęcherza; suchości oczu i ust; przewlekłych infekcji grzybiczych; zjawiska Raynauda, przesadnej reakcji na zimno w kończynach; bólu w obrębie kobiecych narządach płciowych.

    Olejek CBD a fibromialgia – kto choruje?

    Choć około 85 procent cierpiących na to schorzenie to kobiety, choroba nie dyskryminuje i dotyka również mężczyzn i dzieci w każdym wieku i każdej rasy. Ponad 7 procent kobiet w wieku od sześćdziesięciu do siedemdziesięciu dziewięciu lat ma FMS. Nikt nie wie dokładnie, co powoduje fibromialgię, ale pewne czynniki wydają się zwiększać szanse na rozwój FMS. Niektóre z tych czynników ryzyka są niezmienne, takie jak płeć i wiek.

    Czynniki ryzyka są następujące:

    Płeć – Kobiety są około siedem razy bardziej narażone na zachorowanie niż mężczyźni.
    Wiek – Fibromialgia występuje najczęściej u kobiet w wieku od 20 do 55 lat.
    Genetyka – Chociaż naukowcy nie wskazali konkretnego genu, skłonność do rozwoju FMS wydaje się być dziedziczna.
    Choroba reumatyczna – Osoby cierpiące na chorobę reumatyczną, która wiąże się z zapaleniem lub bólem mięśni, stawów lub tkanki włóknistej, są bardziej narażone na rozwój fibromialgii. Choroby reumatyczne obejmują reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń i zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.
    Styl życia – Osoby znoszące poważne emocjonalne lub fizyczne urazy mogą być bardziej zagrożone, zwłaszcza jeśli stres jest długotrwały.
    Uraz szyi – Badania wykazały, że osoby, które doznały urazu szyi w wypadku samochodowym, są około trzynaście razy bardziej narażone na wystąpienie fibromialgii wkrótce po nim niż osoby, które złamały nogę w jednym z nich.

    W kilku badaniach sugerowano, że bycie ofiarą przemocy zwiększa szanse na rozwój przewlekłego bólu, takiego jak fibromialgia. W 2005 r. badanie opublikowane w Journal of Clinical Rheumatology wykazało, że pacjenci z chorobami reumatycznymi, w tym fibro, częściej mieli historię nadużyć słownych, fizycznych i seksualnych. Wśród pacjentów z fibromialgią, ponad 70 odsetek przyznał, że byli ofiarami nadużyć.

    Nikt nie wie dokładnie, co uruchamia konstelację objawów, które znamy jako fibromialgię. Jest całkiem możliwe, że istnieje wiele czynników wyzwalających. Możliwe jest również, że przyczyna jest różna u różnych osób, podobnie jak objawy. Z pewnością jednak nie brakuje teorii na temat tego, co może być winowajcą.

    Zaburzenia centralnego układu nerwowego

    Ból związany z fibromialgią jest najprawdopodobniej wynikiem nieprawidłowości w centralnym układzie nerwowym (CNS), który składa się z mózgu i kręgosłupa. OUN przetwarza i koordynuje sygnały nerwowe, które otrzymuje z obwodowego układu nerwowego, w tym te, które ostrzegają o bólu. Ból jest normalną reakcją na potencjalnie szkodliwy bodziec zewnętrzny i działa jak wewnętrzny system alarmowy organizmu.
    U osób cierpiących na fibro, wydaje się, że występuje defekt w przetwarzaniu sensorycznym OUN, który alarmuje nas o bólu. Na początek, pacjenci z fibro mają więcej nerwów zaangażowanych w przekazywanie bólu. Ponadto, wewnętrzne „komputery”, które przetwarzają ból są nadaktywne. W rezultacie, sygnały bólowe ulegają intensyfikacji. Z kolei te naładowane sygnały tworzą więcej połączeń nerwowych w kręgosłupie, które utrwalają cykl bólu.

    Uraz fizyczny lub kontuzja

    Wielu ekspertów uważa, że ból i zmęczenie związane z fibromialgią mogą wynikać z pewnych rodzajów urazów fizycznych. Urazy szyi, w szczególności, wydają się sprowadzać na siebie objawy fibro. Jeśli więc ktoś jest genetycznie predysponowany do zachorowania na fibromialgię, jak podejrzewają eksperci, wypadek lub uraz może być środowiskowym czynnikiem wyzwalającym ten stan.

    Choroba lub infekcja

    U niektórych osób początek fibromialgii poprzedza choroba, co stwarza perspektywę, że FMS jest wywołany przez infekcję. Możliwi winowajcy obejmują chorobę z Lyme, zapalenie wątroby i wirus Epsteina-Barr, który powoduje mononukleozę. Choroba lub infekcja jako przyczyna, jednak nie wyjaśnia przypadków, które wydają się pojawiać znikąd, bez wcześniejszej diagnozy.

    Stres emocjonalny

    Wiele osób cierpiących na fibromialgię zauważa, że w momencie wystąpienia objawów przechodziło przez okres silnego stresu emocjonalnego. Rozwód, śmierć bliskiej osoby lub trudności zawodowe/finansowe mogą zwiększyć ryzyko rozwoju fibromialgii. Rzadko jednak zdarza się, aby FMS rozwijał się bez obecności innych czynników.

    Zaburzenia hormonalne i chemiczne

    Niektórzy eksperci uważają, że fibromialgia jest wywoływana przez zmiany hormonalne i zaburzenia chemiczne. Hormony są substancjami chemicznymi w organizmie, które regulują określone działania różnych organów. Wśród hormonów, które są zmienione lub zaburzone u osób z fibro są:

    • Substancja P jest substancją chemiczną, która zwiększa wrażliwość nerwów na ból. U osób z FMS ilość substancji P znajdującej się w płynie mózgowo-rdzeniowym jest trzykrotnie większa niż u osób zdrowych.
    • Serotonina jest neuroprzekaźnikiem zaangażowanym w regulację bólu i nastroju. Ułatwia również zdrowy sen. U osób z fibromialgią poziom serotoniny jest zwykle niższy niż normalnie.
    • Hormony osi HPA – oś podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA) jest odpowiedzialna za uwalnianie hormonów, które pomagają radzić sobie ze stresem. U osób cierpiących na fibro może dojść do zaburzenia równowagi hormonów na osi HPA, co utrudnia reakcję organizmu typu „walcz lub uciekaj” i czyni ją mniej efektywną.
    • Hormony wzrostu są wydzielane podczas najgłębszych etapów snu i odgrywają rolę w pomaganiu organizmowi w odbudowie. Osoby cierpiące na FMS mają zazwyczaj niższy poziom hormonów wzrostu. Niektóre badania wykazały, że korygowanie tych poziomów poprzez podawanie pacjentom hormonu wzrostu może znacznie zmniejszyć objawy FMS.

    Olejek CBD a fibromialgia

    Zaburzenia snu

    Trudno powiedzieć, czy trudności ze snem powodują fibromialgię, wynikają z niej, czy też z obu tych przyczyn. Jednak niektórzy uważają, że trudności ze snem leżą u podstaw tego schorzenia. Badania wykazały, że nawet zdrowe osoby, które miały fragmentaryczny sen w fazie 4, czyli najgłębszej fazie snu, były podatne na bóle i dolegliwości występujące w fibromialgii. To właśnie podczas tego krytycznego etapu snu nasze ciała odbudowują się i wydzielają ważne substancje wzmacniające odporność i hormon wzrostu. Nie jest jasne, czy słaby sen jest przyczyną fibromialgii, czy jej skutkiem. W każdym razie szacunki wskazują, że 60 do 90 procent osób, które mają fibromialgię, nie śpi dobrze. Sen może być trudny z kilku powodów.

    Olejek CBD a fibromialgia – uwarunkowania

    Często zdarza się, że fibromialgia występuje w tym samym czasie, co inna choroba. W rzeczywistości, pewne warunki medyczne mogą predysponować do rozwoju FMS. Te współistniejące warunki mogą utrudnić diagnozę, ponieważ objawy mogą się pokrywać.

    Zespół przewlekłego zmęczenia z niedoborem odporności (CFIDS)

    Osoby cierpiące na zespół przewlekłego zmęczenia z niedoboru odporności (CFIDS) doświadczają ekstremalnego, niszczącego organizm zmęczenia, które utrzymuje się przez wiele miesięcy i nie reaguje na odpoczynek. Bardziej szczegółowo, CFIDS charakteryzuje się przewlekłym zmęczeniem, które trwa sześć miesięcy lub więcej. Możesz również mieć bóle mięśni, stawów, zaburzenia pamięci, bóle głowy, ból gardła i gorączkę. Zazwyczaj badania krwi są w normie i wykonywane są w celu wykluczenia innych warunków, a nie w celu postawienia diagnozy CFIDS.

    Niektórzy eksperci uważają, że CFIDS jest tym samym, co fibromialgia. Ale ludzie, którzy mają CFIDS zazwyczaj nie mają wrażliwych na dotyk punktów, a dowody sugerują, że CFIDS jest zwykle wywołane przez wirusa. Możliwość wirusowego związku z FMS pozostaje kontrowersyjna. Mimo to, wiele osób, które mają fibromialgię mają również CFIDS

    Przewlekły ból mięśniowo-powięziowy

    Przewlekły ból mięśniowo-powięziowy (CMP) to termin medyczny określający uporczywy ból mięśni związany z obecnością małych, spastycznych węzłów w mięśniach. Naciskanie na te węzły powoduje odtwarzanie bólu, który czasami występuje w dość dużej odległości od miejsca samego węzła.

    CMP może dotyczyć pojedynczego mięśnia lub grupy mięśni. W następstwie urazu – czy to wypadku samochodowego, kontuzji, czy innego poważnego czynnika stresogennego – w zakończeniach nerwowych zachodzą zmiany chemiczne, które sprawiają, że wydzielają one duże ilości substancji chemicznych powodujących skurcze mięśni. Wysokie lokalne stężenie tych substancji chemicznych powoduje powstanie węzła spastycznego, który ogranicza przepływ krwi, powodując kolejne skurcze i błędne koło, które pozwala na utrzymywanie się punktu spustowego.

    Dodatkowo, niski przepływ krwi do tego obszaru aktywuje włókna bólowe, co skutkuje bólem najczęściej opisywanym jako przypominający ból zęba. Bardzo często zdarza się, że ludzie mają zarówno fibromialgię, jak i CMP. W końcu te schorzenia mają ze sobą wiele wspólnego. Jednak te dwa schorzenia są odrębne i różne. Podstawowa różnica polega na tym, że pacjenci z fibromialgią odczuwają ból, ponieważ ich nerwy są nadwrażliwe, podczas gdy pacjenci z chorobą miofazową odczuwają ból, ponieważ ich mięśnie są w spazmie.

    Toczeń

    Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) jest zaburzeniem autoimmunologicznym, które występuje, gdy układ odpornościowy organizmu atakuje chromosomy własnych komórek. Wynikiem tego jest przewlekły stan zapalny, który może powodować czerwoną wysypkę, ból stawów, utrzymującą się gorączkę i ogromne zmęczenie. W niektórych przypadkach SLE może mieć wpływ na ważne organy, takie jak nerki lub mózg, a nawet może być śmiertelny. Inny rodzaj tocznia, toczeń dyskoidalny, jest mniej poważny i ogranicza się do skóry.

    Ponad 90 procent osób chorych na tru doświadcza bólu stawów i/lub mięśni w pewnym okresie choroby. Główną przyczyną bólu w tru jest zapalenie tkanek spowodowane atakiem autoimmunologicznym. Czasami jednak ból może być wynikiem innego schorzenia, takiego jak fibromialgia. Wśród osób, które mają toczeń, około 10 do 40 procent rozwinie również fibromialgię.

    Reumatoidalne zapalenie stawów

    Podobnie jak toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów jest chorobą autoimmunologiczną. W tym przypadku, układ odpornościowy organizmu błędnie atakuje błonę wyściełającą stawy, co powoduje zmniejszenie zakresu ruchu, ból, sztywność, obrzęk i uczucie ciepła w dotkniętym obszarze.
    Łatwo jest pomylić objawy RZS z objawami fibromialgii. Obie powodują poranną sztywność, ból i obolałość. Ale RA powoduje zapalenie w stawach, podczas gdy fibromialgia nie. Jak toczeń, około 10 do 40 procent ludzi, którzy mają RA może rozwijać fibromialgię.

    Choroba z Lyme

    Choroba z Lyme jest spowodowana przez bakterię Borrelia burgdorferi, która jest przenoszona przez kleszcze. Kiedy zakażony kleszcz ukąsi człowieka lub zwierzę, może przekazać bakterię, która następnie podróżuje do krwiobiegu i powoduje szereg objawów, z których niektóre mogą być dość poważne. Zazwyczaj choroba z Lyme zaczyna się od okrągłej wysypki wokół miejsca ukąszenia i rozwija się w chorobę przypominającą grypę. Wcześnie wykryta, może być leczona antybiotykami. W późniejszych stadiach może powodować problemy neurologiczne, zapalenie stawów i drętwienie. U niektórych osób borelioza wywołuje fibromialgię. Stwierdzono, że nawet szybkie leczenie antybiotykami nie pomaga złagodzić objawów FMS.

    Olejek CBD a fibromialgia – objawy i symptomy

    Każdy chory na fibromialgię cierpi z powodu jakiegoś rodzaju bólu. Chociaż rozległy ból nie jest wyłączną cechą fibromialgii, jest on podstawą diagnozy osób z FMS. Niektóre osoby mogą odczuwać go w biodrach. Inni mogą doświadczać go w ramionach. Jeszcze inni mogą odczuwać ból na całym ciele. Rodzaj bólu też jest różny. Mogą to być głębokie bóle mięśni lub ostre jak nóż ukłucia bólu. Może to być nudne, pulsujące uczucie lub uczucie pieczenia. W każdym przypadku ból związany z fibromialgią jest przewlekły, co oznacza, że choć może się poprawić lub nawet całkowicie ustąpić, to zawsze powraca.

    Około 20 do 40 procent osób z FMS cierpi na schorzenie neurologiczne zwane zespołem niespokojnych nóg (RLS). Stan ten jest dość powszechny, a eksperci szacują, że 8 procent wszystkich dorosłych w USA doświadcza RLS. Stan ten występuje zazwyczaj w nocy i sprawia, że nogi drgają, są niespokojne, odczuwamy mrowienie, co powoduje przytłaczającą chęć poruszania nogami. Jedynym sposobem na uzyskanie ulgi od tych nieprzyjemnych doznań jest wstanie i poruszanie się.

    Bezdech senny występuje częściej u mężczyzn z fibromialgią niż u kobiet. Jeśli chrapiesz regularnie lub cierpisz na nadmierną senność w ciągu dnia, możesz mieć bezdech senny. Inne objawy to poranne bóle głowy, słaba pamięć i koncentracja oraz budzenie się z oddechem lub dławieniem się powietrzem.

    Zmęczenie mięśni jest również poważnym problemem u osób cierpiących na FMS. Wiele osób z fibro zauważa, że są fizycznie niezdolni do wykonywania czynności, które kiedyś były dla nich codziennością, takich jak chodzenie po sklepie spożywczym, odbieranie dziecka czy wykonywanie rutynowych czynności zawodowych, takich jak pisanie na klawiaturze. Łatwo sobie wyobrazić, jak niszczące może to być dla kogoś żyjącego samotnie lub jak wiele problemów może to spowodować dla rodziny pacjenta z FMS.

    Inne objawy

    Osoby cierpiące na fibromialgię są narażone na wiele dolegliwości. Opisaliśmy kilka z nich, ale nie są one jedynymi. Ponadto, możesz doświadczyć kilku innych objawów: suchość oczu i ust, wrażliwość skóry i wysypki, przewlekłe infekcje grzybicze. Nie każdy będzie doświadczać wszystkich tych objawów. Niektórzy ludzie mogą doświadczyć tylko ból i zmęczenie, podczas gdy inni mogą zostać uderzeni z kilku naraz. Inne osoby mogą nie mieć tych objawów teraz, ale może rozwijać je lat później.

    Bez względu na oznaki i objawy, należy zawsze omówić je z lekarzem. Ważne jest, aby wykluczyć inne, być może poważne stany chorobowe, które mogą powodować te objawy. Chorzy na fibromialgię chorują tak samo jak inni ludzie, którzy nie mają FMS. A wiele innych chorób może powodować objawy, które pokrywają się z FMS.

    Olejek CBD a fibromialgia – działanie

    Fibromialgia charakteryzuje się przewlekłym bólem mięśniowo-szkieletowym. Biorąc pod uwagę korzystne właściwości konopi w kontrolowaniu i zmniejszaniu przewlekłego bólu, może stać się częścią naturalnego sposobu terapii fibromialgii. W badaniu przeprowadzonym i które zostało opublikowane w 2018 roku w Journal of Clinical Rheumatology, zbadano wpływ konopi na 26 wybranych pacjentów z fibromialgią. Odkryto, że pod koniec 11 miesięcy stosowania konopi przez wszystkich pacjentów, nastąpiła znaczna poprawa w ocenianych obszarach, a 50% pacjentów zgłosiło, że przestało stosować jakiekolwiek inne leki na ich stan – fibromialgię.

    W badaniu opartym na kwestionariuszu opublikowanym z 2011 roku porównano doświadczenia pacjentów z fibromialgią, którzy byli regularnymi użytkownikami konopi, z tymi, którzy nie używali tej rośliny. Uzyskany wynik wykazał, że nastąpiło statystycznie istotne zmniejszenie bólu i sztywności, wzmocnienie relaksacji oraz wzrost senności i samopoczucia.

    Kolejne badanie przeprowadzono w celu opisania wzorców używania konopi i związanych z tym korzyści zgłaszanych przez pacjentów z fibromialgią (FM), którzy byli konsumentami leków. A także dokonano porównania jakości życia pacjentów z FM, którzy nie byli konsumentami konopi. Zarówno zmienne demograficzne, jak i kliniczne były podobne w obu grupach.

    Wśród pacjentów ilość i częstotliwość używania były różne. Po dwóch godzinach stosowania marihuany, w punktacji VAS stwierdzono istotne statystycznie (P<0,0001) zmniejszenie bólu, sztywności, zwiększenie senności, wzmocnienie relaksu i poczucie dobrego samopoczucia.

    Wynik SF-360 był wynikiem podsumowującym zdrowie psychiczne i był znacząco wyższy (P<0,05) u osób używających konopi niż u osób nieużywających konopi. Nie stwierdzono istotnych różnic w pozostałych domenach SF-36, w FIQ i PSQ1. Podsumowując, zostało przyznane przez badaczy, że CBD ma przeciwzapalny i zmniejszający ból kannabinoid, ponieważ fibromialgia ma ból i stan zapalny jako wspólne objawy; oznacza to zatem, że olej CBD na fibromialgę jest rozwiązaniem.

    Układ endokannabinoidowy (ECS)

    Kiedy ECS, przestaje działać prawidłowo, dostarczenie organizmowi terpenów i kannabinoidów, które zawierają preparaty konopne może pomóc w przywróceniu homeostazy w organizmie. Badania pokazują, że istnieje wiele chorób i symptomów mogącymi mieć powiązanie z dysfunkcjami w układzie endokannabinoidowym. W tym na przykład przewlekły ból, niepokój, depresja, choroby neurodegeneracyjnne czy fibromialgia. Wiadome jest, że endokannabinoidy odgrywają ważną rolę w przekazywaniu sygnałów bólowych i że w przypadku takiego schorzenia jak fibromialgia intensywność tych sygnałów jest wysoka.

    Dr Ethan Russo, pionier w dziedzinie medycyny konopnej, praktykujący neurolog i amerykański badacz kliniczny, opublikował przełomowe artykuły naukowe. Dotyczą one możliwości istnienia zespołu niedoboru kannabinoidów, który łączy wiele symptomów często obserwowanych przez neurologów i innych lekarzy. W tym zespół jelita drażliwego, migreny, fibromialgię i inne lekooporne chroniczne symptomy, które wydają się bardzo szybko ustępować po zastosowaniu konopi.

    Ponieważ uważa się, że fibromialgia ma związek z migrenowymi bólami głowy i zespołem jelita drażliwego, dr Russo sprawdza zasadność hipotezy mówiącej, że dolegliwości te wiążą się z niedoborem endokannabinoidów.  To może być wyjaśnieniem dlaczego konopie pomagają ludziom z tymi chorobami powrócić do stanu dobrego samopoczucia.

    Nie wiesz od czego zacząć?

    Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy CBD pomoże ci, jako indywidualnej jednostce, jest wypróbowanie go. Jeśli stosujesz leczenie farmakologiczne, najpierw porozmawiaj z naszym Naturopatą i sprawdź, czy istnieją jakiekolwiek interakcje z lekami, które przyjmujesz.

    Źródła:

    1. CBD OIL FOR HEALTHY LIFE – Troy Thaxton
    2. Lets’s Talk CBD – Drs. Doug Fryday & Deb Fudge
    3. Fibromyalgia – John Gutters
    4. Biblia CBD – Dani Gordon

     

    CBD a nudności i wymioty

    Olejek CBD a układ pokarmowy- jaki wpływ mają kannabinoidy na układ pokarmowy biorąc pod uwagę nudności i wymioty? Czy olejek CBD jest może pomóc? Czy działa? Jaki olejek wybrać by złagodzić wyżej wymienione dolegliwości? Wiecie już, że wszystkie ssaki posiadają układ endokannabinoidowy – szereg receptorów i związków hormonalnych, które kontrolują homeostazę (równowagę) w całym organizmie?. W poniższym artykule postaramy się przybliżyć Wam kolejny temat dotyczący zastosowania konopi na układ pokarmowy.

    Olejek CBD a nudności i wymioty – praca układu pokarmowego

    Jednym z zadań układu endokannabinoidowego (ECS) jest regulacja specyficznego obszaru rdzenia przedłużonego (medulla oblongata), który kontroluje odruchy wywołujące nudności i wymioty. Badania nad nowym lekiem, który blokuje układ endokannabinoidowy, wykazały, że pacjenci, którym podawano ten lek, często doświadczali nudności jako efektu ubocznego. Jest to doskonała demonstracja roli, jaką układ endokannabinoidowy odgrywa w regulacji mdłości w mózgu. I odwrotnie, wsparcie (WE) eliminuje mdłości. W innych badaniach z udziałem syntetycznej wersji THC, mdłości i wymioty zostały złagodzone, co dodatkowo potwierdza tę teorię.

    Czym są nudności i jakie są ich przyczyny

    Nudności (mdłości) to uczucie dyskomfort w żołądku i potrzeby zwymiotowania. Uczucie mdłości pochodzi z pnia mózgu w specjalnym obszarze zwanym rdzeniakiem podłużnym (medulla oblongata). Ten obszar mózgu jest odpowiedzialny za regulację wielu naszych autonomicznych (automatycznych) funkcji, takich jak oddychanie, kichanie i wymioty. Nasze automatyczne funkcje są regulowane przez wyższe obszary mózgu, które wysyłają sygnały do rdzenia przedłużonego (medulla oblongata), aby dokonać odpowiednich korekt. W przypadku nudności, mózg aktywuje chęć wymiotów w próbie pozbycia się z przewodu pokarmowego związków toksycznych (narkotyki lub alkohol), czynników zakaźnych (bakterie lub infekcje wirusowe) lub omyłkowo z nieprawidłowej aktywności neurologicznej związanej z migrenami lub guzami mózgu. Nudnościom często towarzyszą: bladość skóry, zwiększona potliwość, ślinotok, obniżone ciśnienie tętnicze krwi, zawroty głowy.

    Kiedy mogą pojawiać się nudności

    Nudności nie są bolesne, jednak są bardzo uciążliwe i powodują duży dyskomfort. Mogą pojawić się po jedzeniu, po spożyciu alkoholu, w wyniku stresu albo bez wyraźnej przyczyny. Bardzo często po nudnościach pojawiają się wymioty. To typowy objaw problemów ze strony przewodu pokarmowego, zazwyczaj występuje przy zatruciach czy niestrawności, ale może mieć też inne pochodzenie. Niekiedy nudności i wymioty są także wczesnym objawem ciąży. Nudności w ciąży zwykle dokuczają zwłaszcza w pierwszym trymestrze – powodem tego zmiany hormonalne. Nudności mogą wystąpić także po niektórych lekach. Często pojawiają się po podaniu środków przeciwbólowych przy operacjach. Ustępują wówczas samoczynnie po kilku godzinach. Do mdłości może również prowadzić przejedzenie, silny ból, na przykład przy zapaleniu trzustki, kamicy pęcherzyka żółciowego lub kamicy nerkowej.
    Nudności, szczególnie jeśli towarzyszą im inne objawy (np. wymioty, biegunka, ból brzucha), mogą także sygnalizować chorobę, która wymaga pilnej interwencji lekarskiej.

    • Przyczyny nudności:
    • zatrucia pokarmowe,
    • migrena,
    • guz mózgu,
    • udar,
    • krwotok podpajęczynówkowy,
    • urazy głowy,
    • wstrząśnienie mózgu,
    • anoreksja,
    • depresja,
    • infekcje przewodu pokarmowego,
    • choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
    • choroba lokomocyjna (kinetoza),
    • zgaga,
    • choroba refluksowa przełyku,
    • chemioterapia,
    • kamica nerkowa,
    • łagodne napadowe położeniowe zawroty głowy (ŁNPZG),
    • zapalenie opon mózgowych,
    • zawał serca,
    • zapalenie ucha,
    • przewlekłe zapalenie zatok,
    • niedrożność jelit,
    • WZW (wirusowe zapalenie wątroby),
    • niedobór sodu.

    Czym są wymioty i jakie są ich przyczyny

    Wymioty, mówiąc językiem specjalistycznym, są gwałtownym wyrzutem treści pokarmowej z żołądka poprzez przełyk i jamę ustną na zewnątrz. Wyrzut treści pokarmowej jest możliwy dzięki silnym skurczom mięśni brzucha, przepony i klatki piersiowej. Wymioty zwykle poprzedzone są nudnościami. Warto zapamiętać, że wymioty nie są osobną jednostką chorobową, najczęściej są oznaką zatruć, chorób czy innych odmiennych stanów.
    Za odruch wymiotny odpowiedzialny jest ośrodek nerwowy umiejscowiony w rdzeniu kręgowym. Do ośrodka wymiotnego bodźce, które wywołują wymioty, mogą pochodzić z różnych receptorów. Na przykład wymioty można wywołać drażniąc palcami tylną ścianę gardła, ponieważ w śluzówce gardła znajdują się receptory, który wysyłają sygnał do ośrodka wymiotnego. Analogicznie sygnał może zostać wysłany z węchomózgowia, kiedy w pobliżu znajdzie się obiekt o nieprzyjemnym zapachu.

    Wymioty – najczęstsze przyczyny

    • zatrucia lekami lub toksynami – zatrucie toksynami dotyczy zazwyczaj alkoholu lub wdychanych oparów chemicznych. Wśród leków, które powodują wymioty wskazuje się głównie na leki przeciwnowotworowe, niesteroidowe leki przeciwzapalne, antybiotyki, hormonalne środki antykoncepcyjne czy doustne tabletki na cukrzycę.
    • choroby ośrodkowego układy nerwowego – wymioty mogą być wywołane poprzez wzrost ciśnienia wewnątrz czaszki, udar mózgu, uraz głowy czy migrenę.
    • choroba błędnika – wymioty mogą być wywołane występującymi przy tej chorobie zawrotami głowy.
    • choroby o podłożu psychicznym – wymioty mogą pojawić się w przypadku silnego i długotrwałego stresu. Wymioty to także objaw takich chorób jak anoreksja czy bulimia. Osoby zmagające się z depresją również są narażone na częste wymioty.
    • zatrucia pokarmowe lub infekcje układu pokarmowego – wymioty w tym przypadku są spowodowane przez bakterie, wirusy i pierwotniaki, które znajdują się w pożywieniu.
    • przewlekłe choroby w obrębie jamy brzusznej – wymioty pojawiają się w przypadkach: choroby wrzodowej żołądka czy dwunastnicy, marskości wątroby, zapalenia trzustki, kamicy żółciowej, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroby Leśniowskiego-Crohna.
    • ciąża
    • zaburzenia metaboliczne – wymioty mogą być spowodowane zatruciami metabolicznymi, np. w przypadku mocznicy czy niewydolności wątroby. Wymioty pojawiają się także przy nadczynności tarczycy, zwłaszcza w sytuacji przełomu tarczycowego, kiedy choroba postępuje bardzo gwałtownie. Wymioty mogą także wystąpić w przypadku zatrucia ciałami ketonowymi, np. w śpiączce ketonowej wśród osób chorujących na cukrzycę

    Olej CBD na nudności i wymioty – Interakcja z układem endokannabinoidowym

    Istnieją dane naukowe sugerujące, że układ endokannabinoidowy może być nowym celem terapii nastawionej na łagodzenie nudności i wymiotów wywołanych różnymi przyczynami. Aktywacja receptorów CB1 prowadzi do powstrzymania odruchów wymiotnych i łagodzenia poczucia potrzeby zwymiotowania.

    Wpływ na receptory serotoninowe

    CBD, za pośrednictwem układu endokannabinoidowego, wpływa na działanie układu serotoninowego w mózgu. Reguluje jego pracę i pomaga w utrzymaniu optymalnego poziomu serotoniny. Nudności są wiązane z nieprawidłowym poziomem serotoniny w niektórych częściach mózgu (tzw. zespół serotoninowy). CBD, wpływając na prawidłowy wychwyt tego neuroprzekaźnika, może łagodzić także nudności.

    CBD na nudności i wymioty: przegląd badań

    W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów i pacjentek w trakcie chemioterapii wykazano, że fitokannabinoidy z konopii zastosowane razem ze standardową terapią przeciwwymiotną pozwalały na skuteczniejsze i trwalsze łagodzenie nudności, w porównaniu do standardowej terapii w połączeniu z placebo. Porównywalne wyniki uzyskano w badaniach na zwierzętach. Badano hipotezę, zgodnie z którą aktywacja receptorów serotoninowych 5-HT w jądrze grzbietowym powoduje łagodzenie nudności i wymiotów. CBD, aktywując te receptory i działając na rzecz utrzymania prawidłowego poziomu serotoniny w mózgu, powstrzymuje objawy ze strony układu pokarmowego.

    U myszy i szczurów wywoływano nudności oraz wymioty poprzez podanie toksyn. Obserwowano reakcję na podanie CBD, jak również analizowano jego wpływ na mózgi zwierząt. Zdobyte wyniki wskazują na to, że CBD może łagodzić nudności i wymioty u osób, które poddane były oddziaływaniu toksyn (również w trakcie leczenia nowotworów). Z kolei w testach klinicznych II stopnia sprawdzono oddziaływanie na ludzi mieszanki kannabidiolu i tetrahydrokannabinolu. To właśnie pacjenci, którzy skarżyli się a skutki uboczne chemioterapii, zostali poddani badaniu. Udało się w nim udowodnić, iż połączenie THC i CBD wyhamowuje u nich nudności i wymioty.

    Nie wiesz od czego zacząć?

    Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy CBD pomoże ci, jako indywidualnej jednostce, jest wypróbowanie go. Jeśli stosujesz leczenie farmakologiczne, najpierw porozmawiaj z naszym Naturopatą i sprawdź, czy istnieją jakiekolwiek interakcje z lekami, które przyjmujesz.

    Źródła: 

    1. Parker LA, Rock EM, Limebeer CL. Regulation of nausea and vomiting by cannabinoids. Br J Pharmacol. 2011 Aug;163(7):1411-22. doi: 10.1111/j.1476-5381.2010.01176.x. PMID: 21175589; PMCID: PMC3165951.
    2. Sharkey KA, Darmani NA, Parker LA. Regulation of nausea and vomiting by cannabinoids and the endocannabinoid system. Eur J Pharmacol. 2014 Jan 5;722:134-46. doi: 10.1016/j.ejphar.2013.09.068. Epub 2013 Nov 1. PMID: 24184696; PMCID: PMC3883513.
    3. Rock EM, Bolognini D, Limebeer CL, Cascio MG, Anavi-Goffer S, Fletcher PJ, Mechoulam R, Pertwee RG, Parker LA. Cannabidiol, a non-psychotropic component of cannabis, attenuates vomiting and nausea-like behaviour via indirect agonism of 5-HT(1A) somatodendritic autoreceptors in the dorsal raphe nucleus. Br J Pharmacol. 2012 Apr;165(8):2620-34. doi: 10.1111/j.1476-5381.2011.01621.x. PMID: 21827451; PMCID: PMC3423241.

    Zapisz się do newslettera
    aby otrzymywać informacje o promocjach w naszym sklepie

    cbd mrhemperek olejek aromaty
    mr hemperek cbd